ξεφτίλα (η) 1. oι εσωκομματικές διαδικασίες που σκοπό έχουν να αναδείξουν τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ «να επιστρέψουμε τώρα στην πολιτική επικαιρότητα της χώρας μας και να πάμε στην ξεφτίλα η οποία συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον» 2. κάθε εμφάνιση στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ στην τηλεόραση «παρακολούθησα την ξεφτίλα του συντρόφου Πολάκη χτες το βράδυ, αλλά έχασα την ξεφτίλα του συντρόφου Ζαχαριάδη που ήταν την ίδια ώρα αλλά σε άλλο κανάλι»

Ακριβώς όπως τους αξίζει

Ακόμα κι εγώ που σιχαίνομαι τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ το τόσο εξευτελιστικό (για εκείνους) και τόσο απολαυστικό (για μένα) τέλος αυτού του τοξικού συνόλου αριβιστών που ταλαιπωρεί τη χώρα εδώ και περίπου 15 χρόνια. Προφανώς υποψιαζόμουν ότι το κόμμα του μπροέδρου Τσίπρα και του Παυλή του Πολάκη θα έχει κακό τέλος και ευχόμουν ένα μαλλιοτράβηγμα βγαλμένο μέσα από ταινία του Δαλιανίδη, αλλά ομολογώ ότι δεν περίμενα ότι κάποια στιγμή θα απολάμβανα τον Αποστόλη τον Γκλέτσο και τον Αρη τον Σπηλιωτόπουλο να τσακώνονται για τον ΣΥΡΙΖΑ σε εκπομπή της Σκορδά και του Μικρούτσικου. Ο εξευτελισμός των συντρόφων είναι τόσο απόλυτος που αν δεν είχαν φερθεί με τόση παλιανθρωπιά σε κάθε βήμα της πορείας τους, θα μπορούσε ακόμα και να τους λυπηθεί κανείς αλλά, δυστυχώς γι’ αυτούς, υπήρξαν τόσο αδίστακτοι, που το μόνο που προκαλούν είναι γέλιο και χαμόγελα ικανοποίησης και ανακούφισης.

Κι εσείς, τι;

Ακουσα κυβερνητικούς υπουργούς να λένε ότι το αξιόποινο της χορήγησης αλκοόλ σε ανήλικους καταργήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν άκουσα κανέναν να εξηγεί γιατί η κυβέρνηση των τελευταίων πέντε ετών δεν το επανέφερε.

Συκοφαντούσε και δεν του έμενε χρόνος

Προφανώς και δεν ήξερε τις φορολογικές εκκρεμότητες και τις οφσόρ του μπαμπά Κασσελάκη ο σύντροφος Πολάκης. Και είναι απολύτως λογικό τώρα να έμαθε ότι ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα απολύθηκε από την Coldman Sachs. Οταν είσαι τόσο απασχολημένος να συκοφαντείς τους πολιτικούς σου αντιπάλους, πού να σου μείνει χρόνος να ενημερωθείς για το ποιόν των συντρόφων σου.

Δικαιώματα

Δίκιο έχουν οι σύντροφοι της ρωσικ… συγγνώμη, της Διεθνούς Αμνηστίας ότι η μαντίλα μπορεί να είναι επιλογή των γυναικών που τη φοράνε. Αλλωστε το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις αλυσίδες, αφού κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται καλύτερα ως δούλοι. Και ποιοι είμαστε εμείς να τους αρνηθούμε το δικαίωμα στη δουλεία;