Λίγο πριν το τέλος των εκπτώσεων το μήνυμα της αγοράς είναι ότι τίποτε δεν κουνιέται. Αναζητώντας το γιατί κανείς θα σκοντάψει σε πολλές και διαφορετικές αιτίες. Η κύρια όμως είναι μία: η ακρίβεια. Αυτή δεν έχει να κάνει με το ποσοστό εκπτώσεων ή αν γίνονται σύννομα. Είναι η ακρίβεια της καθημερινότητάς, από το σούπερ μάρκετ μέχρι τις λαϊκές αγορές, από τις μετακινήσεις έως τους λογαριασμούς. Η Ελλάδα έχει αναδειχθεί σε τόπο δύσκολο για να ζει κανείς.
Το πρόβλημα προφανώς και δεν είναι άγνωστο στην κυβέρνηση. Τα υπερκέρδη που καταγράφονται στις επιχειρήσεις αποκαλύπτουν τι συμβαίνει. Η έστω και προσωρινή υποχώρηση του κόστους ενέργειας ποτέ δεν αποτυπώθηκε στο ράφι. «Απορροφήθηκε» στη διαδρομή. Ο Κώστας Σκρέκας, υπουργός Ανάπτυξης, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα αποφάσισε να παρέμβει επιβάλλοντας πλαφόν όχι στα κέρδη αλλά στην αισχροκέρδεια. Είναι αυτό αρκετό;
Πώς αλήθεια θα μπορούσε η κυβέρνηση να παρέμβει ουσιαστικά και να επιφέρει μια ισορροπία στην αγορά; Λαμβάνοντας κανείς υπόψη του τα μέσα που διαθέτει λίγα μπορούν να γίνουν. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν επαρκούν ενώ αν και σε κάθε τόνο γίνεται σαφές πως τα πρόστιμα εισπράττονται η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική: η νομοθεσία δίνει περιθώρια στους παραβάτες να προσφύγουν και να κερδίσουν χρόνο.
Όσο όμως και να συγκρατηθούν οι τιμές, η μπάλα έχει οριστικά χαθεί. Γιατί το κόστος ζωής έχει εκτιναχθεί σε σημεία που δεν επιτρέπεται στην πλειοψηφία να ζήσει. Αν κανείς στα παραπάνω προσθέσει τις αυξήσεις στις υπηρεσίες και στα ενοίκια τότε αντιλαμβάνεται πως η εξίσωση δεν έχει άλλη λύση παρά μόνο μία: μείωση της φορολογίας (άμεσης και έμμεσης) και ενίσχυση των μισθών το συντομότερο και όχι στο τέλος της τετραετίας.
Σε ότι αφορά την φορολογία, στην εποχή του πλαστικού χρήματος όπου το κράτος μπορεί να ελέγξει τη διαδρομή του ανά πάσα ώρα και στιγμή, δεν είναι δυνατόν να έρχεται στο τέλος του χρόνου και να ζητά επιπλέον «συνδρομή» από εκείνους που δαπανούν το σύνολο της μισθοδοσίας τους για να είναι συνεπείς. Δεν μπορεί ένα ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ να θεωρείται υψηλό.
Η κυβέρνηση καλείται άμεσα να παρέμβει, πριν το φθινόπωρο και τον επερχόμενο χειμώνα που ουδείς γνωρίζει τι θα φέρει. Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για όλους.