20 νέα παιδιά επιστρέφουν σήμερα στην πατρίδα τους, ύστερα από δύο χρόνια απάνθρωπης αιχμαλωσίας. Έγιναν σκιές του εαυτού τους, διαλυμένοι, αποστεωμένοι, με βλέμμα χαμένο. Κανείς δεν γνωρίζει, αν μπορούν πραγματικά να επιστρέψουν, παρά τη χαρά που θα ξαναβρούν τις οικογένειές τους και το σπίτι τους. Όμως, μετά την 7η Οκτωβρίου, τίποτα δεν θα είναι πια όπως πριν. Και δεν μιλάμε για τις οικογένειες που περιμένουν ακόμη τις 28 σορούς, για να μπορέσουν τουλάχιστον να θρηνήσουν τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια.
Στο φεστιβάλ NOVA, εκεί όπου η νεολαία γιόρταζε τη ζωή και την ειρήνη, 1.219 άνθρωποι σφαγιάστηκαν από τη Χαμάς. Άλλοι 251 απήχθησαν. Ήταν νέοι, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι. Ορισμένοι δεν άντεξαν, παρότι επέζησαν. Έβαλαν τέλος στη ζωή τους μετά από εκείνη τη μέρα, μην αντέχοντας τον πόνο, την ενοχή του επιζήσαντα και τη φρίκη των αναμνήσεων.
Ο Ροάι Σαλέβ, 24 ετών, πυροβολήθηκε δύο φορές στην πλάτη. Επέζησε, αλλά είδε την αρραβωνιαστικιά του, Μαπάλ Αντάμ, και τον φίλο του, Σολομών Χίλι, να δολοφονούνται μπροστά του. Έγραψε στους φίλους του ένα τελευταίο μήνυμα: «Σας ευχαριστώ». Λίγες μέρες αργότερα αυτοκτόνησε. Η μητέρα του, η Ραφαέλα, έβαλε τέλος στη ζωή της δύο εβδομάδες μετά τη σφαγή, όσο ο γιος της πάλευε να ζήσει. Ποια μάνα θα άντεχε να συνεχίσει χωρίς το παιδί της; Ποιος σύντροφος μπορεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του μετά από τέτοια φρίκη;
Κι ενώ αυτές οι πληγές δεν θα επουλωθούν ποτέ, η ισραηλινή κυβέρνηση ετοιμάζεται να απελευθερώσει σχεδόν 2.000 υγιέστατους κρατούμενους. Όχι αθώους, αλλά τρομοκράτες ή συνεργάτες τους. Ανάμεσά τους βρίσκονται μέλη της Χαμάς, της Ισλαμικής Τζιχάντ, της Φατάχ και του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, οργανώσεις υπεύθυνες για δεκάδες επιθέσεις και δολοφονίες αμάχων. Πάνω από 200 από αυτούς έχουν σκοτώσει με τα ίδια τους τα χέρια.
Η ανταλλαγή αυτή μπορεί να μοιάζει ισορροπημένη στα μάτια των διαπραγματευτών. Μα ποια ισορροπία μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε νέους σημαδεμένους από την κόλαση και σε ανθρώπους που την προκάλεσαν; Οι όμηροι ίσως επιστρέφουν στα σπίτια τους, αλλά η αθωότητα έχει χαθεί για πάντα.
Μακάρι να πετύχει το σχέδιο Τραμπ και να έρθει επιτέλους η ειρήνη. Όμως, όσο η Χαμάς υπάρχει, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Ήδη, με τη μερική αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων, οι ισλαμιστές ξαναβγήκαν στους δρόμους με κουκούλες και όπλα, χρησιμοποιώντας βία αυτή τη φορά, όχι κατά των Ισραηλινών αλλά κατά των ίδιων των Παλαιστινίων που ίσως θέλουν ένα μέλλον για τη Γάζα χωρίς την ισλαμοφασιστική βία της Χαμάς.
