Η ΔΕΘ 2025 έφερε στη μνήμη και μοιραία όλοι έκαναν τη σύγκριση μεταξύ λόγων και έργων Κυριάκου Μητσοτάκη-ΑλέξηΤσίπρα. Από τη μία ο πρωθυπουργός παρουσίασε πακέτο φορολογικών ελαφρύνσεων και άμεσων μέτρων για νέους, περιφέρειες και μεσαία τάξη, από την άλλη ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε για νέα «πατριωτική εισφορά» και ένα θολό πενταετές σχέδιο. Οι δύο προτάσεις αναδεικνύουν ξεκάθαρα ποιος δίνει χειροπιαστές λύσεις και ποιος επενδύει σε γενικόλογες εξαγγελίες.
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι παραδοσιακά το βήμα όπου κάθε κυβέρνηση παρουσιάζει το όραμα και τα μέτρα της για την επόμενη χρονιά. Το 2025 η αντιπαράθεση πήρε ακόμη μεγαλύτερη διάσταση, αφού μέσα σε διάστημα μόλις 24 ωρών οι πολίτες άκουσαν δύο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις για το μέλλον της χώρας. Η μία δίνει προτεραιότητα στη φορολογική ανάσα και στην ανάπτυξη, η άλλη επιστρέφει στις γνωστές συνταγές των εισφορών και της αναδιανομής μέσω φόρων.
Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ 2025 σηματοδότησε ένα νέο κεφάλαιο για την ελληνική οικονομία και την καθημερινότητα εκατομμυρίων πολιτών. Με έμφαση στη φορολογική ελάφρυνση, τη στήριξη των νέων και την ενίσχυση της περιφέρειας, παρουσίασε ένα πακέτο μέτρων ύψους 1,7 δισ. ευρώ που δίνει άμεση ανάσα στα νοικοκυριά και προοπτική για βιώσιμη ανάπτυξη. Μηδενικός φόρος για τους νέους έως 25 ετών, μείωση συντελεστών για μικρούς ιδιοκτήτες και δραστική μείωση του ΕΝΦΙΑ σε χωριά και ακριτικές περιοχές αποτελούν πρακτικές παρεμβάσεις που ο πολίτης μπορεί να δει και να νιώσει στην τσέπη του.
Απέναντι σε αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο συνέδριο του Economist μία ημέρα νωρίτερα, επέλεξε να καταθέσει ένα θολό «Εθνικό Σχέδιο Ανάταξης» με ορίζοντα πενταετίας, συνοδευόμενο από μια νέα φορολογική επιβάρυνση: την πατριωτική εισφορά στα υψηλά εισοδήματα. Πρόκειται για μια κλασική συνταγή αναδιανομής μέσω επιπλέον φόρων, η οποία φέρνει στη μνήμη τις μνημονιακές του θητείες. Ενώ ο πρωθυπουργός μιλά για ανάπτυξη μέσα από ελαφρύνσεις και κίνητρα, ο πρώην πρωθυπουργός επαναφέρει το δόγμα της φορολογικής επιβάρυνσης και της αοριστολογίας.
Φορολογικές ελαφρύνσεις ή νέες εισφορές;
Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις δύο προσεγγίσεις είναι προφανής: ο Κυριάκος Μητσοτάκης μειώνει φόρους, ο Αλέξης Τσίπρας επιβάλλει εισφορές. Στη ΔΕΘ παρουσιάστηκαν στοχευμένες παρεμβάσεις που αγγίζουν ευθέως τη μεσαία τάξη, τους νέους και τους μικροϊδιοκτήτες: μείωση φορολογικών συντελεστών, ελάφρυνση στην εκμίσθωση ακινήτων, μείωση τεκμηρίων. Αντίθετα, ο Τσίπρας προτείνει «πατριωτική εισφορά», δηλαδή νέους φόρους στους παραγωγικότερους πολίτες με αμφίβολη αποτελεσματικότητα. Η μία πρόταση απελευθερώνει δυνάμεις, η άλλη τιμωρεί την παραγωγικότητα.
Στήριξη νέων: άμεσο όφελος ή μελλοντικές υποσχέσεις;
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μηδενικό φόρο για τους νέους έως 25 ετών και σημαντικές μειώσεις για ηλικίες έως 30, δίνοντας πραγματικό κίνητρο παραμονής και δημιουργίας στην Ελλάδα. Σε συνδυασμό με στεγαστικά προγράμματα και 2.000 νέα διαμερίσματα, το όφελος είναι απτό και άμεσο. Ο Τσίπρας, αντίθετα, μίλησε για «στήριξη των νέων» μέσα από το γενικόλογο εθνικό σχέδιό του, χωρίς συγκεκριμένα μέτρα στην καθημερινότητα. Ο νέος σήμερα χρειάζεται ανάσα στον μισθό και τη φορολογία, όχι σχέδια επί χάρτου.
Περιφέρεια και ακριτικά νησιά: έργα ή εξαγγελίες;
Ο Μητσοτάκης έθεσε στο επίκεντρο την περιφέρεια: μείωση ΕΝΦΙΑ κατά 50% σε χωριά κάτω των 1.500 κατοίκων από το 2026 και πλήρη κατάργηση το 2027, καθώς και μείωση ΦΠΑ κατά 30% στα ακριτικά νησιά κάτω από 20.000 κατοίκους. Πρόκειται για ουσιαστικές πολιτικές ενίσχυσης της ελληνικής επαρχίας και των ακριτικών περιοχών. Από την άλλη, ο Τσίπρας μίλησε αόριστα για «δημογραφική ανθεκτικότητα» και «εθνική ασφάλεια», χωρίς συγκεκριμένα μέτρα που να αφορούν το χωριό ή το νησί.
Παραγωγικό μοντέλο: μείωση βαρών ή αναδιανομή;
Η κυβέρνηση επιλέγει να ενισχύσει την ανάπτυξη μέσω μείωσης βαρών και κινήτρων για εργασία, επενδύσεις και ιδιοκτησία. Ο Τσίπρας αντίθετα προτείνει την αναδιανομή μέσω εισφορών και κρατικής παρέμβασης. Η μεν κυβέρνηση δημιουργεί προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί ο ιδιωτικός τομέας, να παραχθεί νέος πλούτος και να μοιραστεί δίκαια. Η δε αντιπολίτευση επαναφέρει λογικές επιδοματισμού και ανακύκλωσης φόρων.
Πολιτικό αφήγημα: σταθερότητα ή θολή αοριστία;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ παρουσίασε μια καθαρή στρατηγική για το 2030: εθνικό απολυτήριο, ενίσχυση του ΕΣΥ, πολεοδομικός εκσυγχρονισμός. Ένα συνεκτικό αφήγημα που συνδέει άμεσα μέτρα με μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό. Ο Αλέξης Τσίπρας, αντίθετα, περιορίστηκε σε γενικόλογες διακηρύξεις περί «νέου πατριωτισμού» και άνοιγμα προς τρίτες χώρες, χωρίς συγκεκριμένα βήματα. Η σταθερότητα της χώρας απαιτεί ξεκάθαρο σχέδιο και όχι ασαφή συνθήματα.
Οι δύο δρόμοι για το μέλλον
Η ΔΕΘ 2025 ανέδειξε ξεκάθαρα δύο διαφορετικούς δρόμους: ο Κυριάκος Μητσοτάκης με άμεσες φορολογικές ελαφρύνσεις, κοινωνικά στοχευμένα μέτρα και σταθερότητα· ο Αλέξης Τσίπρας με νέες εισφορές, αόριστες υποσχέσεις και ανακύκλωση παλαιών πολιτικών. Η διαφορά δεν είναι μόνο πολιτική, είναι και ουσιαστική: από τη μία πρακτικά οφέλη για τον πολίτη σήμερα, από την άλλη θεωρητικά σχέδια για το αύριο.
