Ξέρουν ότι δεν υπάρχει θέμα συγκάλυψης. Ξέρουν ότι δεν υπάρχει ζήτημα ως προς τις εκλογές και τον τρόπο διεξαγωγής τους. Ξέρουν επίσης ότι αυτό που κάνουν χρησιμοποιώντας ως φόντο τους νεκρούς της τραγωδίας των Τεμπών έχει επιπτώσεις στις οικογένειές τους. Όμως η πολιτική τους επιβίωση εξαρτάται πλέον από τον διχασμό μιας ολόκληρης χώρας και στο πλαίσιο αυτό επιχειρούν να εξεγείρουν τους πολίτες, μέσα από ένα προμελετημένο, όπως όλα δείχνουν, σχέδιο πολιτικής εκτροπής. Στέφανος Κασσελάκης και Νίκος Ανδρουλάκης δεν θα σταματήσουν εδώ.
Η επιβίωσή τους εξαρτάται από το πόση λάσπη θα εκτοξεύσουν. Και από το πόσους θα πείσουν να πέσουν μέσα στον πολιτικό βούρκο που ανακατεύουν. Μετατρέπουν τα ψέματα σε πολιτικό λόγο και επιδιώκουν να ρίξουν τη χώρα και τους πολίτες στο παρελθόν. Αυτό που το κόμμα του πρώτου, ο ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να μετατρέψει στην πιο ακραία μορφή διχασμού της μεταπολίτευσης και το κόμμα του δεύτερου επιχείρησε να αποτρέψει. Μόνο που το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη είναι ένα άλλο ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα κόμμα που κινείται με γνώμονα το μέλλον του αρχηγού του.
Όσα λαμβάνουν χώρα σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο από μια προαναγγελία προθέσεων. Στέφανος Κασσελάκης και Νίκος Ανδρουλάκης θα τα παίξουν όλα για όλα. Μετά την πρόταση δυσπιστίας θα ακολουθήσει πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής. Το προανήγγειλε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Μάτζος. Και παράλληλα με αυτό θα γίνουν κι άλλα. Θα πάνε στην Ευρώπη, θα κινήσουν γη και ουρανό με στόχο να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες που διχάζουν τους Έλληνες. Στόχος η συσπείρωση των οπαδών τους.
Το τι θα συμβεί είναι αδιάφορο για τους ίδιους. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται και τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν πολιτικά… πνιγμένοι. Αναζητούν ανάσταση παίζοντας τη χώρα στα ζάρια. Το χειρότερο είναι πως γνωρίζουν ότι τίποτα από αυτά που υποστηρίζουν δεν ισχύει. Ούτε τα περί συγκάλυψης, ούτε τα περί μονταζιέρας ούτε φυσικά τα περί ενδεχόμενης νοθείας στις εκλογές που έρχονται να υποστηρίξουν.
Όλα αυτά τα έχει πει ο Κυριάκος Βελόπουλος, οι θεωρίες συνωμοσίας του οποίου δύσκολα μπορούν γίνουν αποδεκτές παρά μόνο από ένα συγκεκριμένο κοινό. Ενδεχομένως να ενδιαφέρονται γι' αυτό το κοινό. Άλλωστε το μόνο που επιδιώκουν είναι να αυξήσουν λίγο τα ποσοστά τους, κυρίως όμως να πέσουν τα ποσοστά της ΝΔ και να πληγεί η σχέση εμπιστοσύνης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους πολίτες.
Διότι το ερώτημα που προκύπτει είναι συγκεκριμένο αναφορικά με τα περί συγκάλυψης. Τι και ποιον να καλύψουν; Και γιατί; Το θέμα του Κώστα Καραμανλή είναι συγκεκριμένο αναφορικά με τον ρόλο του ως υπουργού την περίοδο του τραγικού δυστυχήματος. Το ξεκαθάρισε και ο Χρήστος Σπίρτζης όσον αφγορά την περιβόητη σύμβαση 717. Δεν μπορεί να τεθεί θέμα συγκάλυψης. Ό,τι έχει γίνει, έχει συγκεκριμένες ημερομηνίες και συγκεκριμένες ενέργειες.
Οι θεωρίες για βαγόνια που εξαφανίστηκαν επίσης προέρχονται από κόμματα όπως αυτά του Κυριάκου Βελόπουλου ενώ για το περιβόητο μπάζωμα έχουν δοθεί απαντήσεις από τις αρμόδιες για τη διαχείριση της επόμενης ημέρας του δυστυχήματος αρχές.
Ξέρουν επίσης ότι ούτε και τα περί νοθείας μπορούν να σταθούν σε μια σοβαρή συζήτηση. Προσθέτουν μήλα με πορτοκάλια για να βγάλουν ως αποτέλεσμα λεμόνια. Βασίζονται σε άλματα λογικής και άλλες θεωρίες για να δικαιολογήσουν την επερχόμενη νέα ήττα και να αντιμετωπίσουν τα εσωκομματικά τους προβλήματα.
Και όλα αυτά τα κάνουν με φόντο τους νεκρούς της τραγωδίας. Πατούν πάνω στη θλίψη και την οργή των συγγενών και των φίλων. Δημιουργούν συνθήκες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να στήσουν τις δικές τους πλατείες βάζοντας νέες κρεμάλες. Ποιοι; Οι άνθρωποι που δεν βρήκαν να ψελλίσουν μια λέξη για τους νεκρούς στο Μάτι. Ξορκίζουν κάθε αναφορά με τα περί δήθεν συμψηφισμού. Αυτοί οι νεκροί είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ, τουλάχιστον για την Κουμουνδούρου.
