Οι 6 υποψήφιοι για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ σε ένα διαφορετικό, είναι η αλήθεια, debate αντάλλαξαν αιχμές, καρφιά και σπόντες, αμφισβήτησαν ο ένας τον άλλον και επιχείρησαν να πείσουν πως αυτοί πρέπει να ηγηθούν του κόμματος. Μόνο που δεν κατάφεραν να δείξουν ένα πράγμα, το βασικότερο: πού και πώς θα πάει το ΠΑΣΟΚ.
Οι υποψήφιοι χωρίστηκαν από τις τοποθετήσεις τους σε αριστερόστροφους και… κεντρόστροφους. Παράλληλα, επιχείρησαν να μην κάνουν λάθος, αν και δεν το απέφυγαν, όπως για παράδειγμα η… γαργάρα του Νίκου Ανδρουλάκη όταν κλήθηκε να κατονομάσει τα «συμφέροντα» που καταγγέλλει.
Η Άννα Διαμαντοπούλου συγκέντρωσε τα πυρά σχεδόν όλων. Και αυτό δείχνει ότι για κάποιον λόγο θέλησαν να τη βγάλουν εκτός μάχης επικαλούμενοι το γεγονός ότι απείχε από τα κομματικά δρώμενα. Δέχθηκε τα πυρά και των αριστερόστροφων και όσων κοιτούν προς το κέντρο.
Η υποψήφιοι απέφυγαν να ανοίξουν τα χαρτιά τους ή δεν έχουν χαρτιά αναφορικά με το μέλλον του κόμματος, την πορεία του και ενδεχόμενες συνεργασίες. Ως προς την ουσία δεν έδειξαν κάτι το… αρχηγικό. Έμειναν πιστοί στον ρόλο τους, και δεν έδωσαν ένα στίγμα που να δικαιολογεί αυτό που όλοι τους υποστηρίζουν, δηλαδή ότι μπορούν να κερδίσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτό που προέκυψε όμως είναι ότι φοβήθηκαν στο σύνολό τους να τοποθετηθούν με το βλέμμα στις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Μα διότι εκτιμούν πως το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλορροεί δύναται να οδηγήσει νέους ψηφοφόρους στο ΠΑΣΟΚ και αυτούς τους θέλουν και οι έξι υποψήφιοι.
Επί της ουσίας και πάλι αν το debate δεν ήταν διαφορετικό και δεν υπήρχε η δυνατότητα ανοιχτού διαλόγου δεν θα έδινε τίποτα αναφορικά με το μέλλον του κόμματος και πώς αυτό θα μπει και πάλι στον δρόμο για να χαρακτηριστεί κόμμα εξουσίας. Φάνηκε δηλαδή πως δεν διαθέτει σχέδιο συγκεκριμένο ούτε όμως και σε ποιους ψηφοφόρους απευθύνεται.
Αν κέρδισε κάτι το ΠΑΣΟΚ αυτό είναι η δεύτερη θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως λόγω της αποσύνθεσης που υφίσταται η Κουμουνδούρου, αλλά και των προσώπων που εμφανίζονται να διεκδικούν την αρχηγία του…
