Ερωτήματα και συζητήσεις προκάλεσε η ένταξη του Χρήστου Ράμμου στην ομάδα του Facebook της ΝΕΑΡ, καθώς ο πρώην θεσμικός λειτουργός, που στο παρελθόν μάλιστα είχε ακουστεί ως πιθανός υποψήφιος για το ύπατο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, εμφανίζεται πλέον –έστω και διαδικτυακά– να συνδέεται πολιτικά με ένα κόμμα. Η κίνηση αυτή δεν θα μπορούσε να περάσει στα ψιλά. Ο κ. Ράμμος ισχυριζόταν τα τελευταία χρόνια πως κρατά αποστάσεις από τα κομματικά στρατόπεδα. Ωστόσο, η εικόνα του μέλους μιας κομματικής κοινότητας, έστω και σε κοινωνικό δίκτυο, φαντάζει σε πολλούς ως μια ρωγμή σε αυτό το αφήγημα.
Ο Χρήστος Ράμμος υπηρέτησε για δεκαετίες στο Συμβούλιο της Επικρατείας, φτάνοντας έως τη θέση του αντιπροέδρου. Ιδιαίτερα καταρτισμένος νομικός, έδινε πάντα την εικόνα του μεθοδικού και χαμηλών τόνων δικαστή. Το 2020 επελέγη για τη θέση του προέδρου της ΑΔΑΕ (Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών).
Η θητεία του στην ΑΔΑΕ ήταν αυτή που τον έφερε στη δημόσια σφαίρα. Οι κινήσεις και οι δηλώσεις του για το θέμα των νόμιμων επισυνδέσεων της ΕΥΠ τον ανέδειξαν σε πρόσωπο-σύμβολο για την τοξική αντιπολίτευση, που τον πρόβαλε ως παράδειγμα «θεσμικής αντίστασης». Από την άλλη, η στάση του αυτή τον έφερε σε ευθεία αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και την ηγεσία του Αρείου Πάγου, με αιχμές για «υπέρβαση ρόλου», και σε συνδυασμό με κάποιες αμφίσημες δηλώσεις του ως επικεφαλής της ΑΔΑΕ λέγεται πως ήταν εκείνα τα στοιχεία που οδήγησαν στην αναφορά του ονόματός του ως πιθανής υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Μάλιστα, τότε, πρώτος ο Αλέξης Χαρίτσης τον πρότεινε για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα με τη σύμφωνη γνώμη του, όπως είχε ανακοινώσει περιχαρής ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς. Η πρόταση αυτή βέβαια δεν προχώρησε ποτέ, αλλά αποτυπώνει την προσπάθεια διαφόρων πολιτικών κύκλων ώστε να εμφανιστεί ως ανεξάρτητη προσωπικότητα (σ.σ.: την ίδια ώρα ήταν πρόεδρος της κατά τα άλλα ανεξάρτητης ΑΔΑΕ) πίσω από την οποία θα «κρύβονταν» τα κόμματα της έξαλλης και λαϊκίστικης αντιπολίτευσης για ένα (όπως μαρτυρούσαν τότε όλα τα στοιχεία) κοινό μέτωπο εναντίον της κυβέρνησης και της κεντροδεξιάς παράταξης.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο η πρόσφατη ένταξή του στην ομάδα της ΝΕΑΡ στο Facebook προκάλεσε τόσο θόρυβο. Διότι η συμβολική αξία της κίνησης έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα που είχε διαμορφωθεί γύρω από το πρόσωπό του. Η ΝΕΑΡ, ως κόμμα που «επενδύει» στη σκληρή και τοξική αντιπολίτευση, δεν έκρυψε ποτέ ότι θεωρεί τον Ράμμο «δικό της άνθρωπο» στο θεσμικό πεδίο.
Σε κάθε περίπτωση, ο Χρήστος Ράμμος βρέθηκε στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης με την υπόθεση των νόμιμων επισυνδέσεων, καθώς η στάση του ως επικεφαλής της ΑΔΑΕ προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και ερωτήματα για πιθανή σχέση του με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν έναν χρόνο πριν ακουστεί το όνομά του ως υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας –πρόταση που στη συνέχεια αποσύρθηκε– είχε δημοσιοποιήσει έκθεση πεπραγμένων, στον πρόλογο της οποίας σημείωνε: «Το κείμενο αυτό εκφράζει τις απόψεις του προέδρου της Αρχής, Χρήστου Ράμμου».
Σε αυτή την έκθεση επιχειρούσε να ταυτίσει τις επίσημες και με εισαγγελική διάταξη επισυνδέσεις, για λόγους εθνικής ασφάλειας ή τρομοκρατίας, με τα παράνομα λογισμικά ιδιωτών. Έκανε μάλιστα λόγο για «λαίλαπα αποκαλύψεων», βάζοντας στην ίδια μοίρα τις νόμιμες και τις παράνομες παρακολουθήσεις, σε μια αφήγηση που τροφοδότησε τον δημόσιο διάλογο με καχυποψία και θεωρίες συνωμοσίας. Ο ίδιος υποστήριζε ότι «προσπάθησε» να ενημερώσει το Κοινοβούλιο, μιλούσε για «αντιδράσεις» που δήθεν εμπόδιζαν τους ελέγχους της ΑΔΑΕ, ενώ αμφισβήτησε ανοιχτά την έκθεση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρου Ντογιάκου, και εμμέσως τον ρόλο της Δικαιοσύνης.
Οι συνεχείς επισκέψεις Τσίπρα, Ανδρουλάκη και άλλων στελεχών της αντιπολίτευσης στην ΑΔΑΕ, η εικόνα ότι διέθεταν πληροφόρηση για την πορεία των ερευνών και η μετέπειτα αρθρογραφία του Ράμμου κατά της λειτουργίας της ΕΥΠ ενίσχυσαν τις αμφιβολίες για τη θεσμική ουδετερότητά του. Το αποτέλεσμα ήταν η υπόθεση των παρακολουθήσεων να αξιοποιηθεί πολιτικά, επιτρέποντας στην αντιπολίτευση να οικοδομήσει αφηγήματα και να στοχοποιήσει πολιτικούς αντιπάλους. Μάλιστα, κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασαν να ζητήσουν ακόμη και το μπλοκάρισμα ευρωπαϊκών πόρων, επικαλούμενα ζητήματα κράτους δικαίου – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
