Ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, φαίνεται να έχει ξεχάσει ότι εξελέγη για να διοικεί τον Δήμο και όχι για να υποκαθιστά την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στις πολιτικές παρεμβάσεις. Οι συνεχείς δηλώσεις του, όπως η τελευταία για το ζήτημα του Αγνώστου Στρατιώτη και η προαναγγελία προσφυγής στη Δικαιοσύνη, δεν αποτελούν απλώς ατόπημα – συνιστούν ευθεία πολιτική υπέρβαση.
Ενώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, αποφεύγει συστηματικά (σαν το διάολο το λιβάνι) να τοποθετηθεί δημοσίως για ζητήματα αιχμής, ο κύριος Δούκας σπεύδει να πάρει θέση πριν απ’ όλους, δημιουργώντας την εντύπωση ότι εκφράζει επίσημες κομματικές θέσεις – χωρίς να έχει τέτοια εντολή. Με τον τρόπο αυτό, θολώνει την πολιτική γραμμή του κόμματος, αφήνοντας εκτεθειμένη την ηγεσία και δίνοντας την εικόνα ενός ΠΑΣΟΚ χωρίς κεντρικό έλεγχο και χωρίς πειθαρχία λόγου.
Η επιμονή του δημάρχου να εμφανίζεται ως «πολιτικός σχολιαστής παντός καιρού» – από τις πράσινες πολιτικές μέχρι τα ζητήματα εθνικής συμβολικής σημασίας – προδίδει μια επικίνδυνη σύγχυση ρόλων. Αντί να επικεντρώνεται στα καθήκοντα που του εμπιστεύτηκαν οι Αθηναίοι, επιλέγει να λειτουργεί σαν σκιώδης αρχηγός, στέλνοντας μηνύματα που, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι, υπονομεύουν την πολιτική αυθεντία του Νίκου Ανδρουλάκη.
Η Χαριλάου Τρικούπη, από την πλευρά της, παρακολουθεί αμήχανη. Καμία επίσημη τοποθέτηση, καμία διάψευση, καμία διευκρίνιση. Έτσι, το φαινόμενο Δούκα γιγαντώνεται, τροφοδοτώντας τη δημόσια εντύπωση ότι στο ΠΑΣΟΚ επικρατεί θεσμική χαλαρότητα και εσωτερική αβεβαιότητα.
Σε μια περίοδο που ο χώρος της Κεντροαριστεράς ψάχνει σαφή ταυτότητα, το τελευταίο που χρειάζεται είναι δήμαρχοι να παριστάνουν τους αρχηγούς. Και αν ο κύριος Δούκας θέλει να συνεχίσει την καριέρα του ως «πολιτικός αναλυτής», θα ήταν φρόνιμο πρώτα να διοικήσει στοιχειωδώς την πόλη του – και να αφήσει την πολιτική καθοδήγηση σε εκείνον που (τυπικά τουλάχιστον) την έχει.
Μια πρόταση είναι να ξεκινήσει, επιτέλους, να καθαρίζει την πόλη από τα βουνά των σκουπιδιών. Τι, όχι, δεν είναι αυτή η δουλειά του;
