Tσίπρας(ο) 1. αυτός που καθυστερεί να παραιτηθεί, παρότι είναι φανερά ανεπαρκής «είναι τόσο τσίπρας που χρειάστηκε να χάσει 5 φορές και η διαφορά με τον Μητσοτάκη να ξεπεράσει τις 20 μονάδες για να παραιτηθεί» 2. θρασύς «ειλικρινά δεν έχω δει άλλον που να είναι τόσο τσίπρας ώστε να διαστρέφει τα λόγια κάποιου μπροστά του» 3. αυτός που στερείται γνώσεων, αδαής «πώς πήρες απολυτήριο λυκείου, βρε τσίπρα;»
Το λήμμα «τσίπρας» θα μπορούσε να έχει πολλούς ακόμα ορισμούς και κανένας απ’ αυτούς δεν θα ήταν κολακευτικός για τον άνθρωπο που με μοναδικό προσόν το θράσος (και χάρη στη βοήθεια της συγκυρίας) κατάφερε να φτάσει μέχρι και πρωθυπουργός. Ομως η έλλειψη ικανοτήτων, η απουσία καλλιέργειας (ακόμα και στοιχειωδών γνώσεων), ο τυχοδιωκτισμός, η τοξικότητα, η εχθροπάθεια, η μισαλλοδοξία και γενικώς όλα όσα χαρακτηρίζουν τον σύντροφο μπρόεδρο δεν πρέπει να μας κάνουν να παραβλέψουμε τη σπουδαία (παρότι ακούσια) προσφορά του στη χώρα.
Γιατί χάρη σ’ αυτόν ο λαός που «δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» τώρα πια ξέρει και τι σημαίνει Αριστερά. Η Πρώτη Φορά Αριστερά μπορεί να στοίχισε οικονομικώς, αλλά η αξία του μαθήματος που δίδαξε είναι ανεκτίμητη. Η απομυθοποίηση της Αριστεράς και η επιβεβαίωση του ότι αυτός που φωνάζει από την κερκίδα συνήθως δεν είναι κατάλληλος για το γήπεδο είναι μια παρακαταθήκη για την οποία πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες.
