Αντιδράσεις προκαλεί ένα άρθρο για τον Αλεξέι Ναβάλνι, -ο οποίος βρέθηκε νεκρός σε φυλακή υψίστης ασφαλείας της Αρκτικής, σε ηλικία 47 ετών, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες-, που φιλοξενεί η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, «Αυγή».

Το κείμενο φέρει τίτλο «Ο τυχαίος θάνατος του Αλεξέι Ναβάλνι» και κάνει λόγο για «αιφνίδια απώλεια του 47χρονου».

Ο αρθρογράφος αναφέρει τις κατηγορίες της Δύσης εναντίον του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ότι δολοφόνησε τον πολιτικό αντίπαλό του, χωρίς να παίρνει θέση επί αυτού.

Αντίθετα, επιχειρεί να αποκαθηλώσει τον Αλεξέι Ναβάλνι, αφιερώνοντας πολλές παραγράφους σε επικρίσεις για τον Ρώσο αντιφρονούντα, τον οποίο παρουσιάζει ως διεφθαρμένο, αποτυχημένο και υπερθνικιστή. Γράφει χαρακτηριστικά:

«Πέρα όμως από τις κάθε λογής «αγιογραφίες» που θα γραφτούν για αυτόν, ο Αλ. Ναβάλνι ήταν κάθε άλλο παρά ήρωας της Δημοκρατίας. Θα μπορούσε απλώς να πει κανείς ότι ανήκε στη «σπορά των ηττημένων» του 1991. Προσπάθησε με κάθε μέσο να αναρριχηθεί κοινωνικά και να λάβει μέρος στο μεγάλο φαγοπότι που ακολούθησε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και ασχολήθηκε με την πολιτική μόνο όταν όλες του οι προσπάθειες από τον τραπεζικό τομέα έως το real estate απέτυχαν».

aughi.jpg

Και συνεχίζει η «Αυγή» κατά του Ναβάλνι:

«Κατά τα άλλα, δεν ήταν ούτε η ιδεολογία του ούτε οι δημοκρατικές ευαισθησίες του εκείνες που τον διαφοροποιούσαν από τους ενοίκους του Κρεμλίνου. «Ήθελα την οικονομία της αγοράς στην πιο άγριά της μορφή -οι ισχυρότεροι επιβιώνουν, οι υπόλοιποι είναι απλώς περιττοί», δήλωνε σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις του».

Ο αρθρογράφος αφήνει να εννοηθεί ότι η Δύση καλλιέργησε το προφίλ του Ναβάλνι ως υπέρμαχου της δημοκρατίας. Αντίθετα, όπως ισχυρίζεται, ο Ρώσος πολιτικός είχε δεσμούς με την υπερθενικιστική Δεξιά και αποκαλούσε «κατσαρίδες» τους μουσουλμάνους του Βόρειου Καυκάσου.

Και καταλήγει το άρθρο, προβλέποντας ότι στις προσεχείς εκλογές στη Ρωσία η εξουσία του Πούτιν θα είναι και πάλι ακλόνητη: «Σε έναν μήνα από τώρα οι Ρώσοι θα προσέλθουν στις κάλπες σε μια διαδικασία εντελώς τυπικού χαρακτήρα. Η ανανέωση της θητείας του Βλαντίμιρ Πούτιν για άλλα έξι χρόνια θα του επιτρέψει να παραμείνει στην εξουσία για 30 χρόνια, ξεπερνώντας έτσι το ρεκόρ του Στάλιν. Τόσο η έκβαση αυτών των εκλογών όσο και η ολοκληρωτική εκκαθάριση κάθε ίχνους αντιπολίτευσης... έχουν σκοπό να δείξουν ότι οι μέρες της ανταρσίας της Wagner ανήκουν για τα καλά στο παρελθόν και πως η εξουσία του Πούτιν είναι και πάλι ακλόνητη. Κάτι, βέβαια, που απομένει να αποδειχθεί οριστικά στα μέτωπα της Ουκρανίας».