Τελικά ο Νίκος Ανδρουλάκης αποφάσισε από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να μετατραπεί σε... όμηρο της αριστεράς πτέρυγας του κόμματός του και όχι μόνο. Η αγωνία των δημοσκοπήσεων και ο φόβος της φίλης του Ζωής Κωνσταντοπούλου, με την οποία πλέον πάνε χέρι χέρι, οδηγούν στον ενταφιασμό του σοβαρού ΠΑΣΟΚ.
Τα όσα λέει και πράττει στην υπόθεση Τριαντόπουλου δείχνουν ότι λειτουργεί καθοδηγούμενος από ομάδες που φλερτάρουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ότι συμπράττει με τα εξωθεσμικά κέντρα που ξυπνούν και κοιμούνται με τον στόχο να ρίξουν τον Μητσοτάκη.
Η επιλογή Ανδρουλάκη να κάνει κωλοτούμπα στα όσα έλεγε περί του ότι οι πολιτικοί πρέπει να κρίνονται από τους φυσικούς τους δικαστές και όχι από τη Βουλή, απλά ανέδειξε τα αδιέξοδά του. Σε μια προσπάθεια να μη γίνει ΣΥΡΙΖΑ, κάθε μέρα που περνά τον οδηγεί να γίνεται «πράσινος» ΣΥΡΙΖΑ. Ο κίνδυνος ανατροπής του από την αριστερή πτέρυγα εντός της Χαριλάου Τρικούπη, τον απομακρύνει από το κέντρο και αυτό ήδη του στοιχίζει δημοσκοπικά.
Εάν πιστεύει ότι με αυτές τις συμπεριφορές μπορεί να κερδίσει αριστερά του, πολύ σύντομα θα διαπιστώσει ότι οι ψηφοφόροι αυτοί του χώρου έχουν απομακρυνθεί από το ΠΑΣΟΚ και προτιμούν το αυθεντικό από την imitation εκδοχή του.
Το πρόβλημα του Ανδρουλάκη είναι καθαρά πολιτικό, και είναι θέμα χρόνου πότε θα τον οδηγήσει σε δύσκολες αποφάσεις, διασπάσεις και διαγραφές. Και αυτό θα είναι η αρχή του τέλους για το Κίνημα ως σοβαρή εναλλακτική του πολιτικού συστήματος. Το βέβαιο είναι ότι τα ίδια πρόσωπα που του στρώνουν το χαλί για να κοντύνουν τον Μητσοτάκη, θα το τραβήξουν κάτω από τα πόδια του όταν δουν ότι δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντά τους.
Ο χρόνος θα δείξει εάν τελικά η επιλογή του κ. Ανδρουλάκη να μετατραπεί σε «όμηρο» ενός συστήματος θα αποδώσει για την Κεντροαριστερά κάτι ή θα αποτελέσει την αρχή του τέλους της. Από την άλλη, ο πρωθυπουργός έχει την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τα λάθη στρατηγικής που κάνει ο Ανδρουλάκης, χαρίζοντας στη ΝΔ κεντρώους ψηφοφόρους, που ακούν ΣΥΡΙΖΑ και Ζωή και τρέχουν...
