Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βρέθηκαν σε αυτόν μαζί με όσους την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια για να δημιουργήσουν τη Νέα Αριστερά και να αποποιηθούν των ευθυνών για το –κατά Ζαννέτ Τσίπρα– πολιτικό μόρφωμα το οποίο εκμεταλλεύθηκε την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών για την οικονομική κρίση για ν' ανέλθει στην εξουσία. Για μια ακόμη φορά μια συνεδρίαση κομματικού οργάνου μετατράπηκε σε αρένα με τα στελέχη του κόμματος να βγάζουν τα σώψυχά τους. Η συντροφικότητα έχει πάει περίπατο. Τα στρατόπεδα δεν έχουν πιάσει απλά τα πόστα. Πυροβολούν κατά ριπάς σε έναν εμφύλιο που δείχνει να μην έχει τέλος. Ύβρεις, καταγγελίες, κατηγορίες, δολοφονίες χαρακτήρων, συνθέτουν ένα παζλ που όμοιό του δεν έχει ζήσει η ελληνική πολιτική σκηνή. Η τοξικότητα και ο λαϊκισμός με τον οποίο πότισαν την κοινωνία, το «ή εμείς ή αυτοί» και το «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουμε» έχουν γίνει εσωτερική υπόθεση σε έναν ανηλεή εμφύλιο πόλεμο.
Έναν πόλεμο που δείχνει όμως ποιος ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Πώς λειτούργησε και δραστηριοποιήθηκε ως πολιτικό… κόμμα μέσα στην κοινωνία. Πώς εκμεταλλεύθηκε μια κρίση. Πώς επένδυσε στα κατώτερα ένστικτα αγανακτισμένων ανθρώπων Πώς κατάφερε να αναρριχηθεί στις καρέκλες της εξουσίας, που ήταν και ο τελικός στόχος. Και τελικά πώς το γεγονός ότι οι διαδοχικές ήττες και η απομάκρυνση του ονείρου επαναφοράς σε αυτήν, η απουσία δηλαδή της συγκολλητικής ουσίας, οδήγησε στην κατεδάφιση ενός οικοδομήματος χωρίς βάσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε και δεν έχει προσβάσεις στην κοινωνία, στην πλειοψηφία των πολιτών που αναζητούν λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας. Είναι πλέον ορατό. Μοναδικό όπλο είναι η τοξικότητα και ο λαϊκισμός καθώς και η προσπάθεια διασυρμού των αντιπάλων. Το γεγονός πως αυτά χρησιμοποιούνται και στην εσωκομματική διαμάχη απλά λειτουργεί επιβεβαιωτικά για το τι ακριβώς ήταν και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη έβγαλε τους σκελετούς από την ντουλάπα. Ψήφισαν για αρχηγό ένα πρόσωπο που δεν έχει σχέση με την πολιτική και με την υποτιθέμενη ιδεολογία τους και τώρα προσπαθούν να μαζέψουν τα απόνερα εκτιθέμενοι όλο και περισσότερο και από την εμφανή αδυναμία τους και από το γεγονός πως δεν διαθέτουν τη δυνατότητα να πείσουν ούτε τους φανατικούς οπαδούς του κόμματος.
Το ξεμάλλιασμα συνεχίζεται. Στο τέλος θα ζητήσουν και… διεθνείς παρατηρητές για τη διεξαγωγή των εκλογών αν ποτέ φτάσουν σε αυτές. Διότι όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι τελικά ούτε εκλογές θα χρειαστούν για τη διάσπαση και τη διάλυση του κόμματος.
