Μπορεί η εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών να καταρρέει και η «συμμαχία του ξυλολίου» να διαλύεται μέσα από τις αποκαλύψεις για τα περί δήθεν παράνομου φορτίου αλλά και τα παρασκήνια για όσα έχουν ακολουθήσει, παρά ταύτα η αντιπολίτευση δεν μασά. Τώρα έχουν τη «συμμαχία της μιζέριας».
Καταστροφολογία, τοξικότητα και λαϊκισμός βρίσκονται στην προμετωπίδα αυτής της συμμαχίας που επιδιώκει να δημιουργήσει ένα κλίμα μιζέριας πάνω από τη χώρα. Ακόμη και την ώρα που η Ελλάδα αναδεικνύεται σε ενεργειακό κόμβο, υπογράφονται συμφωνίες και ταυτόχρονα δημιουργούνται δικλίδες ασφαλείας ως προς τα εθνικά θέματα, η αντιπολίτευση εμφανίζεται εκτός τόπου και χρόνου.
«Δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης» δήλωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης από το Σουφλί, κάνοντας ακόμη και τους στενούς συνεργάτες του να κοιτιούνται με απορία μεταξύ τους, αφού τουλάχιστον αυτή η φράση θα μπορούσε να ειπωθεί κάποια άλλη στιγμή, σίγουρα όχι χθες.
Ακόμη και για τα όσα έγιναν, το ΠΑΣΟΚ, αφού χαρακτήρισε θετικές τις εξελίξεις, αμέσως μετά μίλησε για καθυστέρηση και φυσικά ότι όλο αυτό που έγινε είναι έργο ΠΑΣΟΚ. Ναι, έργο ΠΑΣΟΚ η Σύνοδος, η έλευση 4 υπουργών-υφυπουργών των ΗΠΑ, 25 υπουργών και αναπληρωτών πρωθυπουργών ευρωπαϊκών και άλλων χωρών και 300 αξιωματούχων.
Μάλιστα, κατηγόρησαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι προ ετών μιλούσε για το τέλος των υδρογονανθράκων, παραβλέποντας μια μικρή λεπτομέρεια: τις αλλαγές που προκάλεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τις γεωπολιτικές εξελίξεις που έχει προκαλέσει. Εκτός αν θεωρούν πως ένας ηγέτης δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τα νέα δεδομένα.
Από την άλλη πλευρά, ο Σωκράτης Φάμελλος, που όπως και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αναμένει τον Αλέξη Τσίπρα να κάνει κόμμα για να… συνεργαστούν, έδειξε το αριστερό προφίλ του δηλώνοντας για τις εξελίξεις στην ενέργεια ότι «πέρα από το γκλαμουράτο επικοινωνιακό περιτύλιγμα, οι εξελίξεις στα ενεργειακά είναι ανησυχητικές», διότι, όπως είπε, «από τη μία η τυφλή εξυπηρέτηση των συμφερόντων Τραμπ και Νετανιάχου από τον κ. Μητσοτάκη και από την άλλη η στήριξη του καρτέλ των ορυκτών καυσίμων μέσω της ανάδειξης των εξορύξεων ως προτεραιότητα».
Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε… από τον αρχηγό που αντιγράφει το σύνθημα του Μαμντάνι για τη φορολογία του πλούτου – ενδεχομένως του σκύλου του Μίκυ Μάους, όπως είπε ο Κυριάκος Πιερρακάκης – στην πρωτότυπη μορφή με το tax the rich, το οποίο ως υπουργός του Αλέξη Τσίπρα στην πρώτη φορά αριστερά μάλλον είχε ξεχάσει.
Ανησυχεί και ο Αλέξης Χαρίτσης, φυσικά, και όλοι οι υπόλοιποι που θα έλεγε κανείς ότι δείχνουν μια περίεργη κοινή αντίληψη για αυτά τα ζητήματα.
Μία αντίληψη μίζερη που απλώς επιβεβαιώνει τους λόγους για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού, αναβαθμίζοντας τη χώρα, προσελκύοντας επενδύσεις και επιστρέφοντας μέρισμα στους πολίτες, μειώνοντας τη φορολογία, ενισχύοντας το εισόδημα και στηρίζοντας την κοινωνική συνοχή και τις ευάλωτες ομάδες.
Διότι την Παρασκευή ψηφίστηκε και το νομοσχέδιο για τα μέτρα ύψους 1,76 δισ. ευρώ με ψήφους άνω των 200, φτάνοντας σε ορισμένα άρθρα και τις 250, την ώρα που η κυβερνώσα παράταξη διαθέτει 156 βουλευτές. Με απλά λόγια, όλοι όσοι κατηγορούσαν την κυβέρνηση, μιλούσαν για ψίχουλα και όλα τα γνωστά, πήγαν και ψήφισαν τα περισσότερα άρθρα του νομοσχεδίου για να μην τους κράξει ο κόσμος.
Το πρόβλημα με αυτού του είδους τις «συμμαχίες» είναι ότι διαλύονται με περισσότερο θόρυβο από αυτόν που κάνουν όταν συγκροτούνται…
