Η πολιτική σκηνή της χώρας τις επόμενες ημέρες θα έχει επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη. Όπως κάθε Σεπτέμβριο, η ΔΕΘ είναι κυρίως το σημείο εκκίνησης της πολιτικής χρονιάς. Και φέτος, τα «καλάθια» των κομμάτων θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Καλάθια με ευρώ, υποσχέσεις και… αναμνήσεις από τα λεφτόδεντρα του παρελθόντος.
Η κυβέρνηση φαίνεται ότι θα παρουσιάσει ένα κοστολογημένο και αυστηρά δημοσιονομικά ελεγχόμενο «καλάθι» ύψους 1,5 με 2 δισ. ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, ανέσυρε από το οπλοστάσιό του την παλιά, δοκιμασμένη συνταγή της παροχολογίας – μόνο που αυτήν τη φορά το κοντέρ εκτοξεύθηκε στα 7,7 δισ. ευρώ.
Η λέξη «λεφτόδεντρο» επιστρέφει στη δημόσια συζήτηση κάθε φορά που ένας πολιτικός αρχηγός υπόσχεται παροχές χωρίς να εξηγεί επακριβώς από πού θα βρεθούν τα χρήματα. Τη δεκαετία του 2010, ο όρος έγινε συνώνυμος του λαϊκισμού, της οικονομικής ανευθυνότητας, ακόμα και της κρίσης.
Το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ – που παραδοσιακά ανήκει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης– είναι αυτήν τη χρονιά «κλεισμένο» από το ΠΑΣΟΚ.
Από το βήμα της ΔΕΘ 2025, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα μιλήσει για το νέο κοινωνικοοικονομικό πρόγραμμα του κόμματος σχεδιασμένο με επίκεντρο την ενίσχυση της μεσαίας τάξης, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ισόρροπη στήριξη των πιο ευάλωτων.
Πρώτο βήμα αποτελεί η αντιμετώπιση της ακρίβειας: προτείνεται έκτακτη μείωση ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής και φορολόγηση των υπερκερδών μεγάλων επιχειρήσεων, ειδικά στον τομέα της ενέργειας και των τραπεζών.
Παράλληλα, με την τιμαριθμική αναπροσαρμογή της φορολογικής κλίμακας, το ΠΑΣΟΚ στοχεύει στην ουσιαστική προστασία του πραγματικού εισοδήματος των μισθωτών.
Θα αναφερθεί και σε θέσεις του για την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης, στήριξη ενεργειακής αναβάθμισης με φοροεκπτώσεις, καθώς και έκπτωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης.
Κατά την παρουσίαση της πρότασής του στο Βελλίδειο ο Σωκράτης Φάμελλος θα αναδείξει τις τροπολογίες που έχει καταθέσει το κόμμα για την επαναφορά της 13ης σύνταξης αλλά και του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το 2025 δεν παρεκκλίνει από την παράδοση. Το «καλάθι» του θα περιλαμβάνει παροχές προς όλες τις κατευθύνσεις. Το συνολικό κόστος; Περίπου 7,7 δισ. ευρώ σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές.
Αν και το πλήρες πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση, μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τα λεγόμενα στελεχών του κόμματος, έχουν διαρρεύσει αρκετές εξαγγελίες που συνθέτουν το ύψος της παροχολογίας. Ενδεικτικά:
- Επαναφορά της 13ης σύνταξης – Εκτιμώμενο κόστος: 800 εκατ. ευρώ ετησίως.
- Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για δημόσιους υπαλλήλους – Περίπου 1,5 δισ. ευρώ.
- Μείωση του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά στο 6% και κατάργηση ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης – Κόστος πάνω από 700 εκατ. ευρώ.
- Ενίσχυση του ΕΣΥ με προσλήψεις και αύξηση μισθών – Ανω του 1 δισ. ευρώ.
- Επιδότηση ενοικίων και ενίσχυση νέων νοικοκυριών – 600 εκατ. ευρώ.
- Επιδόματα μητρότητας, παιδικής φροντίδας και επαναφορά κοινωνικών προγραμμάτων του 2015-2019 – 1,2 δισ. ευρώ.
- Μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα – 500-600 εκατ. ευρώ.
- Δωρεάν ρεύμα σε ευάλωτες ομάδες, διατίμηση βασικών λογαριασμών – Επιπλέον 400-500 εκατ. ευρώ και υπάρχουν κι άλλα…
Κι όλα αυτά, δίχως επαρκή και τεκμηριωμένη απάντηση στο πιο κρίσιμο ερώτημα: «Από πού θα βρεθούν τα χρήματα;».
Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά «ναι», μιλώντας για φορολόγηση του μεγάλου πλούτου, πάταξη φοροδιαφυγής και επανακατεύθυνση των ευρωπαϊκών πόρων. Όμως, στην πράξη, τέτοιες προσεγγίσεις έχουν αποδειχθεί επισφαλείς. Ούτε η φοροδιαφυγή καταπολεμάται εν μια νυκτί, ούτε η φορολόγηση κεφαλαίων αποδίδει άμεσα.
Στο καλάθι της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης αναφέρθηκε σε ανάρτησή του ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, ο οποίος υπενθυμίζει το νέο ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο, με αφορμή και προηγούμενη τοποθέτηση του Παύλου Πολάκη.
«Τελικά ο κ. Πολάκης, και μαζί του όσοι εισηγούνται μέτρα που κοστίζουν πάνω από το όριο δαπανών που επιτρέπει σε κάθε χώρα το νέο ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο που ισχύει στην ΕΕ από το 2024, είναι αδιόρθωτος νοσταλγός των μνημονίων και της οικονομικής επιτήρησης της χώρας.
Διότι εκεί θα μας επιστρέψουν τα οικονομικά μέτρα που εισηγείται και κοστίζουν 7,7 δισ. ευρώ, ενώ το όριο που μπορούμε να κινηθούμε για νέα μέτρα στήριξης των εισοδημάτων δεν υπερβαίνει το 1-1,5 δισ. ευρώ.
Όμως, το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Όποιος θέλει να λογίζεται ως υπεύθυνος πρέπει να συνοδεύει κάθε πρόταση για αύξηση κρατικής δαπάνης με την ισοδύναμη πρόταση μόνιμης αύξησης εσόδων, δηλαδή φόρων, ή μόνιμης περικοπής δαπανών.
Αυτοί είναι οι ευρωπαϊκοί κανόνες. Διαφορετικά λέει ψέματα και οδηγεί ξανά την Ελλάδα στη διεθνή ανυποληψία. Κι ακόμη χειρότερα, σε οικονομική ανελευθερία, απώλεια εθνικής οικονομικής κυριαρχίας και επιτήρηση. Οκτώ ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Αυστρία, βρίσκονται ήδη για τον ίδιο λόγο σε καθεστώς ευρωπαϊκής επιτήρησης. Ο κ. Πολάκης μπορεί να αισθάνεται άνετα σε μνημόνιο… Ας ρωτήσει, όμως, και τους υπόλοιπους Έλληνες αν θέλουν να ξαναζήσουν την οικονομική καταστροφή της περασμένης δεκαετίας.
Δυστυχώς, η «δεύτερη φορά Αριστερά» και όσοι τη μιμούνται –ή θέλουν να γίνουν σαν αυτήν– φέρονται ως ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
Όμως, ο ελληνικός λαός έπαθε κι έμαθε, διότι πλήρωσε το ακριβότερο φροντιστήριο στην ιστορία του με τους μαθητευόμενους μάγους της “πρώτης φοράς”. Και γι’ αυτό του οφείλουμε συνετά και σταθερά βήματα που δεν δημιουργούν νέα ελλείμματα και προστατεύουν κυρίως τις νεότερες γενιές από νέες οικονομικές καταστροφές» καταλήγει ο κ. Σκέρτσος.
Πολιτικοί παρατηρητές πιστεύουν ότι το δίλημμα δεν είναι νέο, αλλά γίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ: χρειαζόμαστε κυβερνήσεις και κόμματα που υπόσχονται αυτά που μπορούν να υλοποιήσουν ή πολιτική στην υπηρεσία του εντυπωσιασμού, των παροχών και των υποσχέσεων;
