Στη ΔΕΘ η εκάστοτε κυβέρνηση αποτυπώνει το πρόγραμμά της για το επόμενο έτος καθώς και τα μέτρα στήριξης κοινωνικών ομάδων και παραγωγικών τάξεων στο πλαίσιο των δημοσιονομικών περιθωρίων και της πορείας της ανάπτυξης. Η αντιπολίτευση από την πλευρά της ασκεί κριτική, ενώ παράλληλα επιχειρεί να πείσει ότι διαθέτει σχέδιο για την επόμενη ημέρα.
Αυτήν τη φορά όμως η αντιπολίτευση στο σύνολό της εμφανίζεται να επιδιώκει να παίξει τα ρέστα της σχεδόν δύο χρόνια πριν την ολοκλήρωση της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης, με μια ρητορική που θυμίζει άλλες εποχές και πιο συγκεκριμένα το 2014 και το περίφημο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του Αλέξη Τσίπρα.
Η καταστροφολογία είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ρητορικής που αναπτύσσεται. Η οικονομία διαλύεται, η ανάπτυξη είναι εικονική και η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού είναι εν ολίγοις το τρίπτυχο που στο σύνολό τους τα κόμματα της αντιπολίτευσης αναπτύσσουν εν όψει ΔΕΘ με μια εμμονή λες και δεν υπάρχει πολιτικό αύριο για τα ίδια και τις ηγεσίες τους.
Αν παρακολουθήσει κάποιος δηλώσεις, ομιλίες, συνεντεύξεις, θα πιστέψει πως ζει σε άλλη χώρα διότι, ό,τι και να λέει κανείς, η πραγματικότητα έρχεται να τον διαψεύσει. Σίγουρα δεν έχουν γίνει όλα, σίγουρα δεν μιλά κανείς για λυμένα στο σύνολό τους προβλήματα. Ούτε καν η ίδια η κυβέρνηση. Αντιθέτως, μάλιστα, από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς της κυβέρνησής του μέχρι τους βουλευτές και τα στελέχη, όλοι επισημαίνουν πως υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν ακόμη.
Όμως το να εμφανίζονται στην αντιπολίτευση να μιλούν για καταστροφή είναι το λιγότερο εκτός τόπου και χρόνου, κάτι που διαπιστώνουν οι πολίτες, οι οποίοι στέλνουν τα μηνύματά τους και μέσω των δημοσκοπήσεων. Προς όλες τις πλευρές είναι η αλήθεια.
Γιατί η αντιπολίτευση μπαίνει όμως σε αυτήν τη διαδικασία; Γιατί καταστροφολογεί και επενδύει κάθε φορά σε θεωρίες συνωμοσίας και σε fake news; Η απάντηση δεν είναι απλή. Συνδέεται με την αδυναμία κατάρτισης συγκεκριμένων προτάσεων. Συνδέεται με το γεγονός ότι ο καταγγελτικός λόγος είναι εύκολος και δεν χρειάζεται και πολλές διευκρινίσεις.
Αυτήν τη φορά ενδεχομένως συνδέεται και με το άγχος που φέρνει μια πιθανή αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, που θα προκληθεί στην περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας προχωρήσει στο εγχείρημα που προαναγγέλλεται από το περιβάλλον του. Εγχείρημα που δείχνει να απασχολεί περισσότερο τον χώρο της Κεντροαριστεράς και για την υποστήριξη που δείχνει να έχει στην προσπάθεια να βρεθεί αντίπαλος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, πρόκειται για μια κίνηση απελπισίας. «Μέσα στην απελπισία αφού δεν βρήκαν τίποτα», τόνισε, «λένε πάμε να φέρουμε κάποιον από το παρελθόν», για να σημειώσει ότι «υπάρχουν συστήματα τα οποία έναν στόχο έχουν, χωρίς να τους νοιάζει η χώρα, να φύγει ο Μητσοτάκης».
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
