Η χώρα… ανατρίχιασε σύσσωμη με την «αποκάλυψη» του Πάνου Καμμένου ότι σκέφτεται να επιστρέψει στην πολιτική. Μετά από ένα διάστημα όπου... κατέθεσε τα «όπλα» ο πρώην υπουργός Άμυνας εμφανίζεται ξανά, αυτή τη φορά επειδή θίχτηκε από τον χαρακτηρισμό «τυχοδιώκτης» του δημοσιογράφου Άρη Πορτοσάλτε. Και όπως μας ενημερώνει, με τη γνωστή... μετριοφροσύνη του, «λύση δίνει όταν όλοι πνίγονται».
Ο Καμμένος, που δηλώνει ότι «είχε αποσυρθεί» αλλά τώρα το ξανασκέφτεται, θυμήθηκε ξαφνικά πως κάποτε «έχτισε» στρατηγικές συμφωνίες με ΗΠΑ, Ισραήλ και Αίγυπτο. Βέβαια, η συλλογική μνήμη θυμάται περισσότερο κάτι υπέροχες κυβερνητικές αγκαλιές με τον Αλέξη Τσίπρα, που άφησαν την Ελλάδα να ψάχνει ακόμα πώς βρέθηκε στον δρόμο των capital controls και του δημοψηφίσματος-παρωδία. Ωχ, συγγνώμη, μπερδέψαμε τα ονόματα. Του Ναπολέοντα Ζέρβα και του Άρη Βελουχιώτη...
Τώρα, λοιπόν, ο Πάνος Καμμένος «δεν αποκλείει» επιστροφή. Σαν να το ζητάει ο λαός, σαν να έχει αφήσει πίσω του κάποιο έργο που έμεινε… ημιτελές. Μόνο που η χώρα δεν χρειάζεται νέες «σωτηρίες» από αυτούς που την οδήγησαν στα βράχια...
Βέβαια, ποιοι είμαστε εμείς που θα στερήσουμε από τον Πάνο Καμμένο το όνειρο της επιστροφής; Αν το επιθυμεί, ας το κάνει. Αλλά ας μην περιμένει υποδοχή. Το πολιτικό σκηνικό έχει προχωρήσει – κι αν κάτι δεν χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα, είναι να γυρίσει στις κακές πολιτικές συνήθειες του παρελθόντος.
