Χθες, ο Πρωθυπουργός, αιφνιδιάζοντας την «ωραία κοιμωμένη» που παριστάνει την αντιπολίτευση, ανακοίνωσε μόνιμα μέτρα στήριξης για τα νοικοκυριά που πλήττονται περισσότερο από την ακρίβεια και την αύξηση του κόστους διαβίωσης.
Τα μέτρα αυτά, ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, θα χρηματοδοτηθούν από το πρωτογενές πλεόνασμα που πέτυχε το κράτος μας το 2024, το οποίο ανήλθε σε 11 δισεκατομμύρια ευρώ. Νούμερο, αν μη τι άλλο εντυπωσιακό και ρεκόρ μάλλον από συστάσεως κράτους.
Η αντίδραση της αντιπολίτευσης στις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού ήταν γραφικά αναμενόμενη: «τα μέτρα είναι πενιχρά μπροστά στα 11 δισ. του πλεονάσματος», «ψίχουλα», «φιλοδώρημα», «ο πρωθυπουργός προσπαθεί να ανατρέψει την κατρακύλα των δημοσκοπήσεων», «πάνε σε εκλογές για να αποδράσουν».
Απλοί ορισμοί για αναλφάβητους: Πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει το πλεόνασμα (έσοδα – έξοδα) ενός κράτους πριν την εξυπηρέτηση του χρέους του. Δηλαδή, αν επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 11 δισ., δεν μπήκαν στα κρατικά ταμεία 11 δισ.
Σημαίνει ότι το κράτος έχει τη δυνατότητα να αποπληρώσει τα δάνεια που χρωστά, χωρίς να χρειαστεί να δανειστεί εκ νέου. Συνελόντι ειπείν, δεν έχει να μοιράσει €11 δισ. διότι τα 8 εξ αυτών πάνε αυτομάτως στην αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων των μνημονίων.
Εκείνων των μνημονίων που δήθεν μας έβγαλε ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά για έναν περίεργο λόγο συνεχίζουμε και πληρώνουμε δόσεις, τόκους και τοκοχρεολύσια...
Δεν έχω καταλήξει τι είναι πιο αστείο: Να μιλάς για πράγματα που δεν καταλαβαίνεις ή για πράγματα που κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις; Σε κάθε περίπτωση, θα συμφωνήσω με τα λόγια του Αβραάμ Λίνκολν: «είναι προτιμότερο να μένεις σιωπηλός και να σε παίρνουν για βλάκα, παρά να μιλάς και να γκρεμίζεις κάθε αμφιβολία»...
