Κείμενο διαμαρτυρίας κατά των σεξιστικών επιθέσεων που δέχεται η υποψήφια πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Έφη Αχτσιόγλου υπογράφουν 26 γυναίκες-μέλη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με τις υπογράφουσες, η υποψήφια για την ηγεσία του κόμματος «έγινε η αφορμή για να εκφραστεί για άλλη μία φορά ο σεξισμός που χαρακτηρίζει την πολιτική και τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα».
Παρά το γεγονός ότι το κείμενο γενικά εστιάζει στον εσωκομματικό πόλεμο που δέχεται η κ. Αχτσιόγλου, αναφέροντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική Συμμαχία (…) οφείλει να υπερασπίζεται τις γυναίκες-μέλη του κόμματος που δέχονται σεξιστικές επιθέσεις πολύ περισσότερο όταν αυτές προέρχονται από μέλη του κόμματος».
Η αναφορά φωτογραφίζει τις συνεχείς επιθέσεις από φίλα προσκείμενο στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ανώνυμο προφίλ στα social media που αναπαράγει σεξιστικές αναρτήσεις για την κ. Αχτσιόγλου, όπως π.χ. σκίτσο να βάφει τα νύχια της ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση. Καλωσορίζουμε τις 26 συντρόφισσες στον μαγικό κόσμο της τοξικότητας και της μικροκομματικής διαστροφής.
Είναι αργά για... δάκρυα
Την προηγούμενη Πέμπτη 3 Αυγούστου, οι εφημερίδες προσκείμενες στην αντιπολίτευση είχαν στο πρωτοσέλιδό τους «τις νέες αμερικανικές βάσεις που σχεδιάζονται στα νησιά μας», κάνοντας λόγο για «αμερικανική απόβαση» και «ανταλλάγματα».
Για το θέμα υπήρξε και αντίδραση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορες εκπομπές. Θα θυμίσω μερικές από τις δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου στις 15.10.2018 στην ΕΡΤ, ευθύς μόλις επέστρεψε από ταξίδι στις ΗΠΑ, σχετικά με την πρόταση που μετέφερε στο αμερικανικό υπουργείο Άμυνας για τη δημιουργία βάσεων στη Λάρισα, στο Βόλο και την Αλεξανδρούπολη ή και στην Κάρπαθο.
Ο Καμμένος είχε υποστηρίξει ότι «πρώτα απ’ όλα δεν είναι βάσεις του θανάτου. Οι ΗΠΑ είναι ο κύριος στρατηγικός εταίρος, όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ», προσθέτοντας ότι για το εν λόγω θέμα «υπάρχει συνεννόηση, περνάνε από το ΚΥΣΕΑ», υπονοώντας ότι η πρόταση για τις βάσεις είχε εγκριθεί από το αρμόδιο όργανο, στο οποίο προΐσταται ο πρωθυπουργός. Να λείπουν, λοιπόν, τα δάκρυα.
Η απειλή είναι ορατή
Ο Ηλίας Κασιδιάρης, καταδικασμένος σε κάθειρξη 13 ετών και 6 μηνών για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, ανακοίνωσε επίσημα ότι θα είναι υποψήφιος για τον Δήμο της Αθήνας με το συνδυασμό «Ελεύθεροι Αθηναίοι». Η κυβέρνηση από τη μεριά της δήλωσε ότι, αν και εφόσον εκλεγεί, το νομικό πλαίσιο (Ν. 3852/2010) είναι επαρκές για να μην ασκήσει αυτοδιοικητικά καθήκοντα, όντας καταδικασμένος – έστω και πρωτόδικα.
Αν και ο Ηλίας Κασιδιάρης είναι κρατούμενος και δεν μπορεί να διεξαγάγει παραδοσιακό προεκλογικό αγώνα (όπως για παράδειγμα να κάνει ομιλίες ή να δώσει συνεντεύξεις), αυτό δεν πρέπει να αποκλείει την πολιτική σημασία ενός τέτοιου γεγονότος και της υποβόσκουσας ακροδεξιάς απειλής.
Μετά τις διακοπές
Προφανώς αυτά σκέφτηκαν και οι 9 εκ των 11 βουλευτών του κόμματος Σπαρτιάτες και αποφάσισαν να μεταθέσουν τις αποφάσεις για το φλέγον ζήτημα της στήριξης ή μη της υποψηφιότητας Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων μετά την αυγουστιάτικη ανάπαυλα.
Το όλο θέμα «έσκασε» όταν ο βουλευτής του κόμματος, Κωνσταντίνος Φλώρος, υποστήριξε ένθερμα την υποψηφιότητα Κασιδιάρη, με τον πρόεδρο του κόμματος να τον αδειάζει λίγο μετά, λέγοντας ότι η τοποθέτηση του βουλευτή ήταν προσωπική πρωτοβουλία και «εκτός γραμμής». Παρά την αρχική «ανταρσία» των βουλευτών, αποφασίστηκε να πάνε διακοπές τον Αύγουστο και οι όποιες αποφάσεις να ληφθούν με την επιστροφή τους.
Το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης
Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντιληφθεί γιατί έχασε τις εκλογές το 2019 και γιατί τιμωρήθηκε ακόμα σκληρότερα στις διπλές εκλογές του 2023. Έναν χρόνο πριν (10.8.2022) έγραφα σε αυτήν εδώ τη στήλη ότι η θεσμική έκπτωση είναι ασυγχώρητο ολίσθημα μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Το Κράτος Δικαίου οφείλει να έχει αναστολείς, θεσμικά αντίβαρα που αποτρέπουν τέτοιου είδους ολισθήματα. Την περίοδο της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η λειτουργία των θεσμών ετέθη συνολικά εν αμφιβόλω. Καταστρατηγήθηκε βάναυσα η θεμελιώδης αρχή της διάκρισης των εξουσιών με συνεχείς παρεμβάσεις –ευθέως και πλαγίως– στη Δικαιοσύνη, αλλά και απειλές όταν αυτές οι παρεμβάσεις δεν τελεσφορούσαν.
Δεν θα σταθώ σε μεμονωμένες περιπτώσεις, έχουν αναλυθεί δεκάδες φορές στον Τύπο. Ωστόσο αυτή η αντιθεσμική νοοτροπία, την οποία πολλές φορές αποπειράθηκαν να «νομιμοποιήσουν» διά της νομοθετήσεως, κατέρρευσε (και καταρρέει ακόμα) στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Πληθώρα νόμων κηρύσσονται αντισυνταγματικοί, υποδηλώνοντας μία ολοκληρωτική αντίληψη για την άσκηση της εξουσίας. Είναι η μετουσίωση της ανάληψης της κυβέρνησης του κράτους. Το επόμενο βήμα. Ο έλεγχος των αρμών της εξουσίας. Η ολοσχερής και άνευ όρων κατάληψη της εξουσίας. Είναι η άρνηση ότι στις φιλελεύθερες δημοκρατίες δεν παραχωρείται απόλυτη εξουσία στον κυβερνήτη.
Και όλο αυτό εξηγείται πολύ εύκολα διότι το ιδεολογικό τους υπόβαθρο είναι τα λόγια του Λένιν στο 3ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ τον Ιανουάριο του 1918: «Από δω και πέρα τίποτα δεν μας τρομάζει, γιατί δημιουργήσαμε τη νέα κρατική εξουσία μας, γιατί κρατάμε στα χέρια μας τη διακυβέρνηση του κράτους».
Η νέα ηγεσία έχει κοπιώδες έργο μπροστά της. Πρέπει να αναλύσει τα αίτια της συντριβής και να προχωρήσει σε καίριες τομές. Πρώτα και κύρια όμως πρέπει να εξαφανίσει τον τοξικό λόγο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που κατέληξαν γάγγραινα και δηλητηρίασαν όλο το κόμμα.
