Εχουν περάσει μέρες από το «παραμέρισμα» του συντρόφου μπροέδρου και ακόμα ακούω τη φράση «γενναία παραίτηση» και όσο να ’ναι παραξενεύομαι. Δεν καταλαβαίνω τι είδους γενναιότητα χρειάζεται για να πηδήξεις από ένα καράβι που βουλιάζει, πολύ περισσότερο όταν είσαι ο καπετάνιος που το πλήρωμα έχει στασιάσει εναντίον σου.
Συμβαίνουν και στις καλύτερες... οικογένειες
«Αυτά συμβαίνουν» είπε ο σύντροφος Βασιλειάδης όταν ρωτήθηκε για την (σωματική) επίθεση του συντρόφου Τζανακόπουλου στον σύντροφο Ρήγα και έχει απόλυτο δίκιο. Βέβαια, συνήθως αυτά συμβαίνουν σε συμμορίες του υποκόσμου και όχι σε πολιτικά κόμματα αλλά, όπως και να το κάνουμε, συμβαίνουν.
Εκατσαν παρέα
Δεν καταλαβαίνω τη διαμαρτυρία των συντρόφων που ενοχλούνται επειδή οι Σπαρτιάτες «κάθονται στα έδρανα της Αριστεράς». Θα περίμενα μεγαλύτερη ανοχή από τους κήρυκες της συμπερίληψης για τους εκπροσώπους «παρασυρμένων ανθρώπων» που στο κάτω κάτω είναι μέρος του αντισυστημικού τόξου που βροντοφώναξε το περήφανο ΟΧΙ το 2015.
