Παρατηρώντας κανείς τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι διεκδικητές της πρωτοκαθεδρίας στο χώρο της Αριστεράς (με λιγότερο ή περισσότερο Κέντρο), οδηγείται στο συμπέρασμα ότι τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πασχίζουν εναγωνίως να αποκτήσουν εικόνα νικητή: Περιφρονούν το αποτέλεσμα, όπως αυτό αποτυπώθηκε στις εκλογές της 21‑Μαΐου, να μπορούν, επειδή νομίζουν ότι μπορούν. Προφανώς δεν ευθύνεται ο Βιργίλιος για τις αυταπάτες τους, αλλά το γεγονός ότι στερούνται αυτογνωσίας.
Δεν είναι ότι δεν έχουν καταλάβει τι συνέβη: Αντιθέτως, επειδή έχουν καταλάβει ακριβώς τι συνέβη προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν ηττήθηκαν οι ιδέες τους, αλλά έχασε ο λαός με την επιλογή του να δώσει ισχυρή εντολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στη ΝΔ. Ως εκ τούτου αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους ως απολωλότα πρόβατα που οδεύουν σε σφαγή στην περίπτωση που η αυτοδυναμία του «σφαγέα» μετατραπεί σε παντοδυναμία! Κινδυνολογούν λέγοντας, εμμέσως πλην σαφώς, ότι είναι προτιμότερη η ακυβερνησία από την αυτοδυναμία! Και δη, την αυτοδυναμία της ΝΔ!
Κατ’ αυτούς θα ήταν νίκη της Δημοκρατίας εάν με τα ίδια ποσοστά κέρδιζε το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ. Αστείο, αλλά αυτού του είδους οι αστειότητες κρύβουν βαθιά ριζωμένες αντιδημοκρατικές αντιλήψεις, καθώς και την αδυναμία του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Ανδρουλάκη να ανταποκριθούν σε ρόλους που υπερβαίνουν τα μεγέθη τους: τα οποία με σαφήνεια τα προσδιόρισε το εκλογικό σώμα: «Μανή, Θεκέλ, Φαρές», σε μετάφραση από τον Προφήτη Δανιήλ: Μετρήθηκαν, ζυγίστηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς.
