Ο Νίκος Ανδρουλάκης συνεχίζει να παρουσιάζεται ως «σωτήρας» του ελληνικού λαού, αλλά οι δηλώσεις του καταρρέουν υπό το βάρος της πραγματικότητας. Κατηγορεί την κυβέρνηση για ακρίβεια και ολιγοπώλια, ξεχνώντας ότι οι υψηλές τιμές σε τρόφιμα και προϊόντα είναι αποτέλεσμα διεθνών κρίσεων και αυξανόμενων ενεργειακών δαπανών, φαινόμενα που καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να εξαφανίσει με ένα μαγικό ραβδί. Η υπερβολή και η παροχολογία του ΠΑΣΟΚ δείχνουν πολιτική αδυναμία και έλλειψη σοβαρού σχεδίου.
Στο θέμα της διαφθοράς, ο Ανδρουλάκης επιχειρεί να παρουσιάσει τον εαυτό του ως «καθαρό», ενώ η κριτική του στην κυβέρνηση θυμίζει μονομερή καταγραφή συμβάντων χωρίς να εξετάζει τις πραγματικές ενέργειες που έχουν γίνει για την πάταξη της διαφθοράς. Το να συνδέει κάθε σκανδαλώδη υπόθεση με προσωπικές ευθύνες του πρωθυπουργού είναι απλουστευτικό και παραπλανητικό. Η ελληνική κοινωνία γνωρίζει ότι οι θεσμοί λειτουργούν και οι έρευνες προχωρούν ανεξάρτητα από δηλώσεις πολιτικών.
Η επικριτική του ρητορική περί «εισαγόμενης ακρίβειας» και η εμμονή του στα ελληνικά προϊόντα αποδεικνύουν έλλειψη οικονομικής γνώσης και ρεαλισμού. Τα στοιχεία που επικαλείται δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική δυναμική της αγοράς, ενώ παραβλέπει τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για επιδοτήσεις, μειώσεις φόρων και μέτρα στήριξης των νοικοκυριών. Κάθε προσπάθεια να παρουσιάσει τη Νέα Δημοκρατία ως υπεύθυνη για τις διεθνείς οικονομικές πιέσεις είναι απλώς προπαγάνδα.
Τέλος, οι συνεχείς προσωπικές επιθέσεις και οι θεωρίες περί «βεντέτας» και διαφθοράς δείχνουν πολιτική ανωριμότητα και στρατηγική εντυπώσεων. Ο κ. Ανδρουλάκης προσπαθεί να κερδίσει φτηνό πολιτικό κεφάλαιο, αλλά εκτίθεται κάθε φορά που οι πολίτες συγκρίνουν λόγια και έργα. Το ελληνικό κοινό χρειάζεται πολιτική υπευθυνότητα, όχι σόου και υπερβολές. Η σκληρή πραγματικότητα αποδεικνύει ότι τα επιχειρήματά του δεν στέκουν.
