Αυστηρό μήνυμα στους συντρόφους της στον ΣΥΡΙΖΑ στέλνει μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης η Ειρήνη Αγαθοπούλου. Για όσους δεν θυμόνται πρόκειται για την πρώην βουλευτή του κόμματος στο Κιλκίς η οποία αποσύρθηκε από την κούρσα όταν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να επιβάλλει την υποψηφιότητα Τονικίδη. Ο οποίος βέβαια όχι μόνο δεν εκλέχθηκε αλλά επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε τρίτος στον νομό!
«Σαν κόμμα, δεν μπορείς να έχεις αντισυστημικό λόγο, αλλά να πηγαίνεις χεράκι χεράκι με την εκκλησία, για παράδειγμα. Το μήνυμα που εκπέμπεις είναι μπερδεμένο και δεν φταίει ο δέκτης που μπερδεύεται, αλλά ο πομπός. Ούτε να πλασάρεσαι σαν η δύναμη της αλλαγής, αλλά τελικά να είσαι η δύναμη της ανακύκλωσης» γράφει μεταξύ άλλων η πρώην βουλευτής καρφώνοντας με τρόπο την Κουμουνδούρου και τις επιλογές του προέδρου.
Αναλυτικά αναφέρει:
Ας πω κι εγω την αποψάρα μου, λοιπόν, για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Το πιο εύκολο, για εμάς που εκφράσαμε ισχυρές διαφωνίες για τη «γραμμή» που είχε επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, θα ήταν να αρχίσουμε τους αφορισμούς, την δημόσια και κακαντρεχή κριτική στην ηγεσία, κοκ. Προσωπικά - και πολλοί άλλοι σύντροφοι εκτιμώ - δεν θα επιλέξω αυτόν τον δρόμο. Γιατί εκτός από μια πρόσκαιρη προσωπική δικαίωση που μπορεί να φέρει, δεν συμβάλλει στον κοινό, συλλογικό, αριστερό μας στόχο.
Είμαστε και την επόμενη μέρα εδώ και θα συνεχίσουμε να είμαστε. Με την προϋπόθεση ότι θα γίνει γενναία αυτοκριτική από όλους μας. Με την προϋπόθεση ότι δεν θα κλείσουμε για άλλη μια φορά τα μάτια στα ουσιαστικά προβλήματα του κόμματος μας και θα δουλέψουμε λίγο πέρα από τις πλειοψηφίες που επιβάλλουν καθολικά τις απόψεις τους και τις μειοψηφίες που συνέχεια κάνουν κριτική.
Προσωπικά, κατηγορήθηκα οτι βάζω το ατομικό μου συμφέρον πάνω από το συλλογικό και αποχωρώ από την εκλογική μάχη γιατί φοβάμαι οτι δεν θα εκλεγώ. Το αποτέλεσμα απάντησε από μόνο του σε αυτά τα «συντροφικά μαχαιρώματα». Ελπίζω λοιπόν, και επιζητώ, περισσότερη συντροφική εμπιστοσύνη. Να αποδείξουμε ότι πράγματι δεν είμαστε σαν τους άλλους. Αλλά δεν έχει αξία μόνο να το λες πρέπει και να το κάνεις πράξη.
Από την άλλη, σαν κόμμα, δεν μπορείς να έχεις αντισυστημικό λόγο, αλλά να πηγαίνεις χεράκι χεράκι με την εκκλησία, για παράδειγμα. Το μήνυμα που εκπέμπεις είναι μπερδεμένο και δεν φταίει ο δέκτης που μπερδεύεται, αλλά ο πομπός. Ούτε να πλασάρεσαι σαν η δύναμη της αλλαγής, αλλά τελικά να είσαι η δύναμη της ανακύκλωσης. Παρεμπιπτόντως, σε όλα τα κόμματα, οι εκπρόσωποι του «παλιού» πήραν το μάθημα τους και έμειναν εκτός. Ας το λάβουμε υπόψη…
Προλαβαίνουμε να συζητήσουμε για όλα αυτά και να κάνουμε τις τομές που πρέπει μέχρι τις επόμενες εκλογές; Θα πρότεινα να μην εγκλωβιστούμε στα χρονικά περιθώρια που θέτουν οι εκλογές, αλλά ο,τι κάνουμε να το κάνουμε με ειλικρίνεια και αλήθεια. Αυτό θα εκτιμήσει ο κόσμος και αυτό εκτίμησε και παλιότερα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην Αριστερά και οι νίκες και οι ήττες είναι συλλογικές. Ελπίζω να ισχύει από όλους μας και για όλους μας αυτό..
