“Είμαστε η παράταξη που ενώνει τους Έλληνες” είπε κατά την ομιλία του στο 13ο Συνέδριο της ΝΔ ο Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας, Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Ολόκληρη η ομιλία του:
“Αγαπητέ Πρόεδρε, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες, Φίλες και φίλοι,
Δεν είμαστε προληπτικοί, αφού το 13ο Συνέδριό μας έρχεται να επικυρώσει την καλή τύχη, που φέρνει η Παράταξή μας στους πολίτες και την πατρίδα μας.
Οι τριπλές εκλογές της φετινής χρονιάς, με αποκορύφωμα την μεγάλη εκλογική μας νίκη, την 7η Ιουλίου, διαμόρφωσε ένα καινούργιο πολιτικό σκηνικό, με την καθαρή νίκη των Δημοκρατικών Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, κατά του λαϊκισμού οποιασδήποτε απόχρωσης.
Η εκλογική ετυμηγορία, διέγραψε από τοv πολιτικό χάρτη τα ναζιστικά μορφώματα και τις άλλες ακραίες εθνολαϊκίστικες δυνάμεις.
Την ίδια στιγμή, εγκαινίασε μία καινούργια εποχή αισιόδοξης προοπτικής για την κοινωνία, την οικονομία και τους Έλληνες πολίτες. Μια εποχή ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, της εθνικής ενότητας και της επαναφοράς της χώρας σε μια τροχιά σταθερότητας και δημιουργίας. Σε μια τροχιά ενίσχυσης της εμπιστοσύνης των Ελλήνων πολιτών στους θεσμούς και την πολιτεία. Σε μια τροχιά ανάταξης του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας και της ενδυνάμωσης των δεσμών μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το στοίχημά μας τώρα είναι να διατηρηθούν και να επεκταθούν τα σημαντικά επιτεύγματα αυτής της εκλογικής επικράτησης, ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω και μακροπρόθεσμα η ηγεμονία της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και των αρχών της πολιτικής της στην κοινωνία και για ασφαλής μετάβαση της Ελλάδος από την εποχή της κρίσης, της αβεβαιότητας και της θεσμικής δυσλειτουργίας, στην εποχή της κανονικότητας, της εθνικής κυριαρχίας, της θεσμικής τάξης, της ανάπτυξης και της ευημερίας.
Είναι γενικά αποδεκτό στο εσωτερικό της Ελλάδας αλλά και σε διεθνές επίπεδο, ότι η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει ισχυρό θετικό αποτύπωμα στην πρώτη αυτή φάση της Διακυβέρνησης.
Ως μια Κυβέρνηση που σέβεται τους θεσμούς και τους κανόνες της Δημοκρατίας, έχει μεταρρυθμιστική στρατηγική, και στα πλαίσια ενός σταθερά ευρωπαϊκού προσανατολισμού, αναδεικνύει τις εθνικές προτεραιότητες και υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα.
Οι προκλήσεις όμως είναι εδώ.
Η περίοδος που διανύουμε δεν είναι μια περίοδος εθνικής προσπάθειας ανεπηρέαστης από εξωτερικούς παράγοντες, ώστε να επικεντρωθούν η Κυβέρνηση και οι πολίτες αποκλειστικά και μόνο στην αποκατάσταση των ζημιών και των επιπτώσεων της μακρόχρονης αυτής κρίσης.
Φίλες και φίλοι,
Πέντε χρόνια πριν, μου ανατέθηκε από την ελληνική πολιτεία, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να εκπροσωπώ την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με ένα χαρτοφυλάκιο, του οποίου οι ευθύνες και οι αρμοδιότητες εκτείνονταν από το προσφυγικό ζήτημα και την εσωτερική ασφάλεια, μέχρι τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος, των ναρκωτικών και της διαφθοράς.
Δεν χρειάσθηκαν παρά πέντε μήνες για να αναδειχθεί κυρίως το προσφυγικό και η ασφάλεια το σημαντικότερο πολιτικό χαρτοφυλάκιο, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στον κόσμο ολόκληρο, αφού τόσον οι τρομοκρατικές ενέργειες, όσο και η προσφυγική κρίση είχαν λάβει πλέον παγκόσμιες διαστάσεις.
Αιφνιδιασμένη τότε η Ευρώπη αλλά και τα κράτη-μέλη και χωρίς ευρωπαϊκή στρατηγική για τη μετανάστευση και την ασφάλεια, ξεκινήσαμε θέτοντας τα θεμέλια μιας ολοκληρωμένης πολιτικής με στοχευμένες πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες και το σημαντικότερο, με άμεσα συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Μέσα από αυτήν την πολιτική στηρίχθηκαν οι αρχές της αλληλεγγύης και της υπευθυνότητας, αρχές θεμέλιο για την λειτουργία και την ύπαρξη της ίδιας της Ευρώπης.
Η Προσφυγική κρίση τείνει το τελευταίο χρονικό διάστημα να λάβει διαστάσεις, που ξεπερνούν και την οικονομική κρίση, την οποία βιώσαμε και απειλεί εξίσου την κοινωνική συνοχή, την οικονομική ανάπτυξη και επιτείνει επίσης τα διεθνή προβλήματα της χώρας.
Η προσφυγική κρίση γνωρίζουμε ότι είναι εξωγενής, υπό την έννοια ότι προκαλείται και κατευθύνεται από εξωτερικούς συνολικά παράγοντες, αστάθεια, φτώχεια, δικτατορίες, διώξεις, κλιματική αλλαγή. Και ως ζήτημα, θα είναι από τα σημαντικότερα για τα χρόνια που έρχονται για ολόκληρο τον κόσμο.
Ζούμε στην εποχή της ανθρώπινης κινητικότητας σε παγκόσμια κλίμακα. Και με την Ευρώπη να είναι ο πρώτος προορισμός εκατομμυρίων ανθρώπων, που αναζητούν μια νέα ζωή ασφάλειας, σταθερότητας και προόδου.
Αλλά η Ευρώπη, δεν ήταν έτοιμη για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου. Και όλοι θυμόμαστε τι συνέβη το 2015. Και σίγουρα, δεν είμαστε σήμερα σε μια κατάσταση γενικευμένης κρίσεως. Έγιναν πολλά αλλά απομένουν πολλά ακόμα να γίνουν.
Η Ευρώπη όμως, δεν είναι μια έννοια γενική. Και εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω τη διαφορά ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους άλλους θεσμούς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κυρίως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Δηλαδή τα κράτη-μέλη ή πιο συγκεκριμένα κάποιες κυβερνήσεις κρατών-μελών, δίνοντας προτεραιότητα στην εσωτερική πολιτική εκμετάλλευση του μεγάλου αυτού ζητήματος, απευθύνονται στο εκλογικό τους κοινό και αψηφούν προκλητικά την δεσμευτική υποχρέωσή τους να επιδεικνύουν αλληλεγγύη στις χώρες που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση, αρνούμενες να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης, το οποίο τους αναλογεί, ως μέλη της Ενωμένης Ευρώπης. Καθιστούν έτσι δύσκολη την εφαρμογή της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μια πιο αποτελεσματική και βιώσιμη στο μέλλον αντιμετώπιση αυτού του μεγάλου ζητήματος.
Και εκεί υπάρχουν τεράστιες πολιτικές ευθύνες, διότι κυρίως από την διαχείριση του μεταναστευτικού, περισσότερο από την οικονομική κρίση, κρίνεται το μέλλον της Ευρώπης. Παρόλα αυτά, τέθηκαν οι βάσεις, πάνω στις οποίες, θέλω να πιστεύω, ότι θα κινηθεί και η πολιτική της νέας Επιτροπής. Και η Ελλάδα, στο επίκεντρο της προσφυγικής κρίσης αλλά και γεωγραφικά στις παρυφές ενός τόξου γεωπολιτικής αστάθειας, που εκτείνεται από την Τυνησία μέχρι την Ουκρανία.
Ειδικά για την Ελλάδα, υπήρξαν ισχυρότατες υποστηρικτικές ενέργειες και δράσεις.
(i) Ισχυρή οικονομική ενίσχυση.
(ii) Η διατήρηση της χώρας στη ζώνη ΣΕΝΓΚΕΝ, όπου δύο φορές ήρθε πρόταση στο γραφείο μου για να επανέλθουν οι συνοριακοί έλεγχοι με τη χώρα μας. Κάτι, που θα ήταν καταστροφικό για την οικονομία, τον τουρισμό, τις μεταφορές αλλά και το κύρος της Ελλάδας.
Και δεν θα επέτρεπα ποτέ, αυτό να συμβεί.
Και το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά οι Ελληνικές Κυβερνήσεις.
(iii) Η Δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, η ανάπτυξη της νέας Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής αλλά και οι άλλοι μηχανισμοί κατά της διακίνησης μεταναστώ
Η νέα Κυβέρνηση, και προσωπικά ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όρισε εξ αρχής τους άξονες της πολιτικής μας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Επιμένει:
Ø στη διεθνοποίηση του θέματος,
Ø στην επίκληση της αλληλεγγύης και της αναλογικότητας,
Ø στην ανάληψη των ευθυνών των χωρών-μελών,
Ø αλλά και στην νομιμότητα και την προστασία των πολιτών από τις επιπτώσεις μιας γενικευμένης διασποράς μεταναστών στην ελληνική περιφέρεια.
Φίλες και φίλοι,
Πέραν αυτών, παρατηρούμε με ιδιαίτερο προβληματισμό την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις καθίστανται περισσότερο περίπλοκες εξαιτίας της μεταναστευτικής κρίσης, χωρίς αυτό το ζήτημα να είναι ελληνοτουρκική υπόθεση.
Είναι καθαρά ευρωτουρκικό ζήτημα, που όπως απέδειξε η τριετής εφαρμογή μέχρι τον τελευταίο Αύγουστο της Δήλωσης, έδωσε θετικά αποτελέσματα, ρίχνοντας τις διελεύσεις από 14.000 ημερησίως το 2015, σε 50 με 60 διελεύσεις.
Τον τελευταίο καιρό όμως βλέπουμε με ανησυχία αδικαιολόγητη αύξηση, με αισθητή την πίεση στους μηχανισμούς διαχείρισης, κυρίως στα νησιά.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι είναι ένας επιπλέον λόγος, που επιβάλλει τη συνεχή επικοινωνία και συνεννόηση με την Τουρκία, πάντα στα πλαίσια της Δήλωσης Ευρώπης-Τουρκίας και βέβαια τη συνεχή αμοιβαία προσπάθεια, στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού για βελτίωση των διακρατικών σχέσεων, αφήνοντας στην άκρη την όποια αρτηριοσκλήρωση μας κληροδότησε το παρελθόν.
Φίλες και φίλοι,
Η αλήθεια είναι ότι η γεωγραφία και η ιστορία, σου επιβάλουν να βρίσκεις πάντα τρόπους συνεννόησης με τον γείτονά σου.
Και έχει συμβεί αυτό στο παρελθόν. Και μάλιστα σε καιρούς, που ήταν νωπές τραγικές και σκληρές μνήμες. Και αναφέρομαι εδώ, στο πώς αντιμετώπισε και χειρίσθηκε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο Ελευθέριος Βενιζέλος, δέκα χρόνια μετά την μικρασιατική καταστροφή, όταν τόλμησε να υπογράψει Σύμφωνο Φιλίας και Συνεργασίας με τη γειτονική χώρα.
Πώς έγινε τότε και δεν μπορεί να γίνει τώρα, ώστε να τελειώνουμε μια για πάντα με αυτές τις μόνιμες κρίσεις ασφάλειας, κάτι που έχει συμβεί στο παρελθόν με επιπτώσεις για τους λαούς της περιοχής, για την ειρήνη, τη σταθερότητα, την οικονομία, την ανάπτυξη, την πρόοδο των λαών.
Το κλειδί ωστόσο, που θα ανοίξει την πόρτα σε μια καινούργια εποχή είναι η επίλυση του Κυπριακού ζητήματος, η επανένωση της Κύπρου. Kάτι που θα απελευθερώσει θετική ενέργεια και θα συμβάλλει στη διευθέτηση του όλου πλέγματος των ελληνοτουρκικών σχέσεων με βάση πάντα, το ευαγγέλιο των διεθνών σχέσεων και της δημόσιας διπλωματίας, που δεν είναι παρά το Διεθνές Δίκαιο.
Αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, που με ανησυχία βλέπουμε μια τάση επαναβαλκανοποίησης των Βαλκανίων, όπου η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει, όπως και παλαιότερα, το δικό της σταθεροποιητικό ρόλο, αναλαμβάνοντας ένα μέρος της ευθύνης, με πρωτοβουλίες της, για να ανοίξει ο δρόμος της ευρωπαϊκής προοπτικής των χωρών, των αποκαλούμενων Δυτικών Βαλκανίων.
Φίλες και φίλοι,
Η οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε στην περίοδο της δεκαετούς οικονομικής κρίσης, με σημαντική απώλεια στα μεγέθη του Α.Ε.Π., η οποία ευθέως αντανακλάται στο εισόδημα των περισσότερων Ελλήνων πολιτών.
Την πορεία της χώρας προς την ανάπτυξη, η Κυβέρνηση στηρίζει στην αναζωογόνηση και κινητοποίηση της ιδιαίτερα πιεσμένης, τα τελευταία χρόνια, μεσαίας τάξης της χώρας, που αποτελούσε και αποτελεί την κινητήρια αναπτυξιακή μηχανή.
Οι περισσότερο παραγωγικοί πολίτες επανέρχονται στο επίκεντρο των εξελίξεων και ενισχύονται για να δημιουργήσουν, συμβάλλοντας στο να εισέλθει και πάλι η Ελλάδα στο χάρτη των ανεπτυγμένων Ευρωπαϊκών χωρών.
Με την πολιτική αυτή, σηματοδοτείται καθαρά και η επανασύνδεση της Κεντροδεξιάς Παράταξής μας με τη μεσαία τάξη της χώρας. Αυτή άλλωστε υπήρξε και ο καθοριστικός παράγοντας της μεγάλης εκλογικής νίκης της 7ης Ιουλίου.
Την ίδια στιγμή, γεφυρώνεται η μεσαία τάξη με το κομμάτι εκείνο του ελληνικού λαού, που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, ευρισκόμενο στα όρια της φτώχειας, ενισχύοντας την απαραίτητη κοινωνική συνοχή με συγκεκριμένες δράσεις και ακυρώνοντας την ψευδεπίγραφη συνθηματολογία των λαϊκιστών.
Η Ελλάδα της κοινωνικής και εθνικής ενότητας είναι ο στόχος μας. Γιατί ακριβώς η κοινωνική και εθνική ενότητα, με άξονα τη μεσαία τάξη, είναι η ασπίδα στο ενδεχόμενο νέων κρίσεων, που ενδεχομένως το μέλλον μας επιφυλάσσει.
Η επιστροφή της φιλελεύθερης δημοκρατικής Κεντροδεξιάς, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά από το «πείραμα» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-Ακροδεξιάς, σηματοδοτεί τη νέα φυσιογνωμία του κόμματος στην προσπάθειά του να επανασυνδεθούν οι κοινωνικές τάξεις, ενώ συγχρόνως να διευρύνει τον διάλογο με ευρύτερα κοινωνικά στρώματα για όλα τα σύγχρονα προβλήματα.
Η στρατηγική στόχευση της νέας ηγεσίας στο σημείο που συναντώνται και μπορούν να συνομιλούν οι πολιτικές δυνάμεις, δηλαδή στο χώρο του πολιτικού κέντρου, εν προκειμένω η εμφαντική ανάδειξη των χαρακτηριστικών του, δεν συνεπάγεται την ιδεολογική μετακίνηση του κόμματος. Άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, η ιστορική «παρεξήγηση» στους κόλπους της αστικής δημοκρατικής Παράταξης «διευθετήθηκε» ιδεολογικά το 1974 και επιλύθηκε οριστικά το 1978.
Είμαστε η ευρεία Παράταξη που ενώνει τους Έλληνες. Και αυτό σήμερα είναι περισσότερο, παρά ποτέ, αναγκαίο μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις. Και πόσο διαφορετικές θα ήταν οι εξελίξεις, εάν στο ξεκίνημα της κρίσης είχε κυριαρχήσει αυτή η αντίληψη.
Από το ξεκίνημά της η Νέα Δημοκρατία είχε αυτό ακριβώς, ως αναφορά και στόχο.
Η Παράταξη που με την ενορατική πολιτική και ιστορική επιλογή του Εθνικού Ηγέτη Κωνσταντίνου Καραμανλή να ενταχθεί η Ελλάδα στην ευρωπαϊκή οικογένεια, συνέβαλε στην εμπέδωση της Δημοκρατίας και της ασφάλειας της χώρας μας, ενώ συγχρόνως έβαλε τις βάσεις για την εθνική συνεννόηση και συμφιλίωση.
Φίλες και φίλοι,
Η ανάπτυξη της οικονομίας σε συνθήκες κοινωνικής συνοχής είναι αλήθεια ότι είναι μια επίπονη και διαρκής διαδικασία. Και είναι εκεί, που τελικά θα κριθεί η μεγάλης κλίμακας πολιτική προσπάθεια να απαλλάξουμε τη χώρα από τις παθογένειες, που δυστυχώς έχουν ριζώσει, αλλάζοντας την καθημερινότητα, βελτιώνοντας το βιοτικό επίπεδο, δημιουργώντας ευκαιρίες και στηρίζοντας δημιουργικές πρωτοβουλίες, ξαναδίνοντας στους νέους ανθρώπους τη σιγουριά και τη διαβεβαίωση, ότι στη χώρα μας βρίσκουν τις πόρτες ανοιχτές για να δημιουργήσουν, να εξελιχθούν και να ζήσουν. Και το κυριότερο να μείνουν, ασκώντας εδώ το δικαίωμά τους στη ζωή.
Φίλες και φίλοι,
Η συναίνεση που συνοδεύει αρκετές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, δείχνει ότι είναι εφικτός ο στόχος συνεννόησης του πολιτικού συστήματος, σε θέματα μείζονος σημασίας για τους πολίτες και βέβαια για την έμπρακτη υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας.
Η κυβέρνηση εξυπηρετεί με συνέπεια την επιδίωξη αυτή, για πρώτη φορά ίσως, πέρα από τις δηλώσεις προθέσεως και με θεσμικές παρεμβάσεις και συμπεριφορές των στελεχών της.
Ø Εθνική συνεννόηση.
Ø Οικονομική ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή.
Ø Αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης με ανθρώπινη ευαισθησία αλλά και με αυστηρή διαχείριση και προστασία των εθνικών μας συνόρων, που είναι συνάμα και ευρωπαϊκά.
Ø Με νομιμότητα και προστασία των τοπικών κοινωνιών από τις παρενέργειες της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού μεταναστών, όπως στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και σε ορισμένες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας.
Όλα αυτά θα αποτελέσουν τα κύρια μέσα και εργαλεία, με τα οποία θα αντιμετωπίσουμε τον ενδεχόμενο κίνδυνο επανεμφάνισης ακραίων τάσεων στην ελληνική πολιτική και στο εκλογικό σώμα, λαϊκίστικων, αντικοινοβουλευτικών και αντιευρωπαϊκών κινήσεων και κηρυγμάτων, ενώ ταυτόχρονα θωρακίζουμε τη χώρα σε ένα ενδεχόμενο νέας ύφεσης στην Ευρώπη.
Φίλες και φίλοι,
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η νέα διακυβέρνηση υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη φέρει στους ώμους της μεγάλες ευθύνες, τις οποίες η Παράταξή μας αναλαμβάνει με πλήρη επίγνωση της σημασίας της αποστολής της. Και ενώπιον αυτής της ευθύνης, είμαστε όλοι ενωμένοι και αλληλέγγυοι.
Η νέα διακυβέρνηση είναι και η πραγματική ευκαιρία που δίνεται στην Ελλάδα μετά από δέκα δύσκολα χρόνια να ξαναβρεί το δρόμο της και οι πολίτες την εμπιστοσύνη στους θεσμούς της πολιτείας και το πολιτικό μας σύστημα.
Να ξαναβρεί τη θέση κύρους στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, να αναδείξει τον σημαντικό γεωστρατηγικό της ρόλο, να εγκαινιάσει μια καινούργια εποχή αισιοδοξίας, δημιουργίας και προόδου.
Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι η σφυρηλάτηση, όπως είπα και πρωτύτερα, της απαραίτητης κοινωνικής και εθνικής ενότητας και βέβαια, η εμβάθυνση της έννοιας «πατριωτική ευθύνη», μακριά και πέρα από τα πολιτικά στερεότυπα του παρελθόντος και με μία και μόνο μοναδική αναφορά στη χάραξη και δημιουργία του κοινού, για όλους, μέλλοντός μας.
Ενός μέλλοντος:
· Με μια Ελλάδα με κύρος και επιρροή στην Ευρώπη και στον κόσμο,
· Με την οικονομία μας ισχυρή,
· Με την ανάπτυξη να παίρνει ουσιαστικό περιεχόμενο εντεταγμένη σε μια ολιστική στρατηγική ανάταξης της διεθνούς εικόνας της χώρας.
· Με το λαό μας ενωμένο και αλληλέγγυο.
· Με τους θεσμούς της πολιτείας με πρώτον εκείνον της δικαιοσύνης να διασφαλίζει τις αρχές του κράτους δικαίου και την εύρυθμη θεσμική λειτουργία της Δημοκρατίας μας.
· Με τη διαφάνεια σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής και με μόνο γνώμονα, πέρα και πάνω από τα κομματικά και τα προσωπικά συμφέροντα, το συμφέρον της πατρίδας και του λαού μας.
Αγαπητέ Πρόεδρε, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες, Φίλες και φίλοι,
Σ΄ αυτόν τον καινούργιο πολιτικό και πατριωτικό μας αγώνα σήμερα, μετά από πέντε χρόνια επιστρέφω στην πατρίδα μου, στην πολιτική μου κοιτίδα, κοντά και μαζί σας, στην πρώτη γραμμή και στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη.”
