Όπως όλα δείχνουν, το πολιτικό μηχανοστάσιο του Αλέξη Τσίπρα, επί της οδού Αμαλίας, έκανε την απαραίτητη συντήρηση και o καυστήρας άρχισε τις δοκιμαστικές λειτουργίες για το rebranding. Με καύσιμο τη δική του αλήθεια και με την προβολή στο μέλλον του αυθόρμητου νεαρού που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, ο πρώην πρωθυπουργός επανέρχεται στην επικαιρότητα, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε...
Ο εκδοτικός οίκος έδωσε στη δημοσιότητα το εξώφυλλο του βιβλίου του, «Ιθάκη», που αναμένεται να βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, ενώ ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας χαιρέτισε, με ανάρτησή του στο Facebook, την εκλογή του Ζοχράν Μαμντάνι στη δημαρχία της Νέας Υόρκης. Μία φωτογραφία-πορτρέτο του Αλέξη Τσίπρα, σε ηλικία λίγο πριν καβαλικέψει το κύμα των «Αγανακτισμένων» για να φθάσει μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου και με βλέμμα που δεν ατενίζει το μέλλον αλλά είναι σε ευθεία επαφή με τον συνομιλητή του (δηλαδή το αναγνωστικό κοινό), επιχειρεί στο εξώφυλλο της «Ιθάκης» να σηματοδοτήσει την ειλικρίνεια.
Ποιος; Ο πρωθυπουργός που έγραψε τη δική του ιστορία στην... Παραμυθούπολη και διακρίθηκε για τις πολιτικές κυβιστήσεις του. Αυτός που έπαιξε στα ζάρια την τύχη της χώρας και τώρα έκοψε τον ομφάλιο λώρο με τον ΣΥΡΙΖΑ και σφυρίζει αδιάφορα για τα ΕΛΤΑ, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, το σιδηροδρομικό δίκτυο.
Όταν ήμουν παιδί...
Ο... νεανίας (στο εξώφυλλο του βιβλίου) Τσίπρας παθιάζεται με τον πρώην ράπερ, γεννημένο στην Ουγκάντα, Μαμντάνι και την εκλογική του νίκη «απέναντι στην ολιγαρχία, στην κλεπτοκρατία, στις πολιτικές δυναστείες και το ακριβοπληρωμένο μιντιακό σύστημα που προπαγανδίζει τα συμφέροντά τους...» και επιστρέφει στην πολιτική σκηνή με την πολιτική σοφία του μεσήλικα αλλά και την ορμή και το όραμα του εφήβου. «Υπάρχει εναλλακτική και είναι στο χέρι μας», καταλήγει στην ανάρτησή του για τον Μαμντάνι.
Η φωτογραφία Τσίπρα στο εξώφυλλο επιχειρεί να... πείσει τον αναγνώστη – όπως υποστηρίζει και ο εκδότης ότι «θα αντικρίσει την αλήθεια, τεκμηριωμένη με ντοκουμέντα, πρακτικά συνεδριάσεων και δραματικούς διαλόγους με όλους τους ηγέτες της εποχής και θα κατανοήσει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του Αλέξη Τσίπρα τότε, αλλά και την κριτική ματιά του σήμερα, για την περίοδο εκείνη».
Με ολίγον ρομάντζο από τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια, την πολιτικοποίηση στις γραμμές της ΚΝΕ και της Αριστεράς, την ανάδειξή του σε επικεφαλής του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι το πολιτικό θρίλερ στις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες και το ελληνικό δράμα με τις κλειστές τράπεζες και το διάγγελμα στην Ιθάκη.
«Η ωμότητα των δανειστών, τα σχέδια έξωσης της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κλειστές τράπεζες, το δημοψήφισμα, οι συναντήσεις με ξένους ηγέτες, όπως η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Πούτιν, οι αντιδράσεις της τότε αντιπολίτευσης, οι αγωνιώδεις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να απελευθερώσει τη χώρα από το σπιράλ των μνημονίων», αναφέρει ο εκδοτικός οίκος.
Κάπου εκεί ο αναγνώστης «θα βρει και τις απαντήσεις του Αλέξη για τις εξελίξεις μετά το 2019. Στα πώς και τα γιατί που οδήγησαν στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ». Και επειδή φαίνεται να βιάζεται ο φέρελπις εξ Αμερικής Στέφανος Κασσελάκης να πει ότι η «Ιθάκη» του Τσίπρα δεν έχει καμία θέση στη βιβλιοθήκη του, γιατί... μυρίζει ναφθαλίνη, στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου συνοψίζονται οι σκέψεις του Αλέξη για το μέλλον.
Μόνο που πολιτική και διακυβέρνηση δεν γίνονται με... δραματουργία. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρωθυπουργός που ενέταξε τα ΕΛΤΑ στο Υπερταμείο και επί των ημερών του μάλιστα έκλεισαν και κάποια υποκαταστήματα, στο όνομα της εξυγίανσης. Είναι επίσης ο πολιτικός που με αφορμή την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ υποστήριξε ότι έχασε τις εκλογές το 2023 διότι προεκλογικά μοιράστηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια για να εξασφαλιστεί η εκλογική νίκη της ΝΔ.
Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο νέος –ώριμος– Αλέξης Τσίπρας, που φιλοδοξεί να γίνει εγγυητής του προοδευτικού κεντροαριστερού πόλου διακυβέρνησης, δηλώνει ότι οι ψηφοφόροι το 2023 εξαγοράστηκαν καθώς και ότι η συντριπτική ήττα οφείλεται σε λεφτά που μοίρασε η κυβέρνηση.
Στο τελευταίο εκτενές κεφάλαιο της «Ιθάκης» ο Αλέξης Τσίπρας δίνει μία ακόμη δόση... παραισθησιογόνου στην ελληνική κοινωνία. «Ένα όραμα για την Αριστερά και τη χώρα», γιατί, όπως γράφει ο ίδιος, «ένας λαός που σταματά να ονειρεύεται το καλύτερο, είναι έτοιμος να αποδεχτεί το χειρότερο».
Μήπως κάπως έτσι έπραξε η διακυβέρνηση Τσίπρα για όλα τα ζητήματα που ταλανίζουν μέχρι σήμερα την κοινωνία; Όμορφα λόγια, τσιτάτα και όραμα για να υλοποιηθεί η ισοπέδωση της μεσαίας τάξης... Ο λύκος κι αν εγέρασε, λέει ο σοφός λαός, κι άσπρισε (σχετικά) το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του...
