H Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου φαίνεται να παίρνει την κατιούσα στα δημοσκοπικά ποσοστά, καθώς στις δύο τελευταίες έρευνες κοινής γνώμης υποχωρεί στην τρίτη θέση αλλά και στην τέταρτη θέση, αποδεικνύοντας ότι η πολιτική επένδυση στην κοινωνική αγανάκτηση και στο θυμικό έχει απολύτως πρόσκαιρα οφέλη.
Η εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών, όπως αποδεικνύεται από την κατάρρευση αφηγημάτων περί παράνομου φορτίου, ξυλολίου και χαμένων βαγονιών καθώς και η καταγγελτική και δικολαβική αντιμετώπιση όλων των θεμάτων χωρίς προτάσεις και θέσεις ξεφουσκώνουν το κίνημα της Ζωής, το οποίο έκανε το πρώτο εντυπωσιακό άλμα μετά τη «σύμπραξη» με το ΠΑΣΟΚ για την πρόταση δυσπιστίας.
Εκείνη η κίνηση κόστισε στο ΠΑΣΟΚ και πριμοδότησε το κόμμα της Κωνσταντοπούλου. Αντίθετα, η Πλεύση Ελευθερίας μάλλον πλήττεται από τη σύμπραξή της με κόμματα όπως αυτό του Κυριάκου Βελόπουλου και του Δημήτρη Νατσιού, όπως καταγράφηκε στην πρόταση που κατέθεσαν από κοινού –μαζί και με τους εκπροσώπους του Κινήματος Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη– για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής επί «εσχάτης προδοσίας» με αναφορά στον πρωθυπουργό.
Η αντιπολιτευτική τακτική της… μπαχαλοποίησης και του χάους μπορεί να προσελκύσει κάποιους, αλλά το ενδιαφέρον διαρκεί όσο η παρατήρηση ενός πυροτεχνήματος που σκάει στον αέρα.
Μια μειοψηφία μετακινούμενων ψηφοφόρων χωρίς ιδεολογικό προσανατολισμό εμφανίστηκε να έλκεται από το κόμμα της Ζωής, το οποίο κατά δήλωσή της δεν είναι ούτε δεξιό ούτε αριστερό. Σε αυτό το πλαίσιο, μόνο τυχαίες δεν ήταν οι μετακινήσεις από την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου προς την Πλεύση Ελευθερίας αρχικά και το αντίστροφο στη συνέχεια, κατ’ αντιστοιχία με τις μετακινήσεις το 2012 και το 2015 μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής.
Ο τρόπος που δικηγορεί και πολιτεύεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν παρουσιάζει καμία διαφοροποίηση. Βασικά συστατικά της… συνταγής της οι λεκτικές επιθέσεις, οι εμπρηστικοί χαρακτηρισμοί, τα καυστικά σχόλια και η οξύτητα. Ο τρόπος που κινείται στον δημόσιο χώρο η Ζωή Κωνσταντοπούλου νομικά μπορεί να παράγει αποτελέσματα, αλλά πολιτικά είναι επιζήμιος.
Η πολιτική «αποκαθήλωση» της Ζωής Κωνσταντοπούλου από το βάθρο της… Πασιονάριας των θεσμών και του δικαίου, διά στόματος Φλωρίδη, βρήκε σίγουρα υποστηρικτές σε όλους τους πολιτικούς χώρους και αποτυπώθηκε και στις πεποιθήσεις τμημάτων της κοινωνίας, που στο πρόσωπο της Κωνσταντοπούλου βλέπουν τον λόγο, το ύφος και την πολιτεία μιας πολιτικού που οι παρεμβάσεις της έχουν… έργο τη συστηματική υπονόμευση των θεσμών. Την αντιθεσμικότητα με πρόσχημα την αντισυστηματικότητα. Ολα τα χρόνια του πολιτικού και κοινοβουλευτικού της βίου υπηρέτησε με συνέπεια την οξύτητα, τον λαϊκισμό και την εχθροπάθεια.
Πολλές ήταν οι φορές που… ανακάλυπτε ένα σκάνδαλο, στο όνομα του οποίου εκτόξευε τόνους λάσπης. Οπως συνέβη όταν ισχυρίστηκε –κατά τη διάρκεια συζήτησης επί του προϋπολογισμού της Βουλής– ότι δήθεν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τριαντάφυλλος, παρέθεσε με χρήματα της Βουλής γεύμα σε Ευρωπαίους βουλευτές, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ζήτησαν από τον τότε πρόεδρο της Βουλής, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, να τεθεί το θέμα της αντικοινοβουλευτικής της συμπεριφοράς, με προσωπικές επιθέσεις και συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος συναδέλφων της, στη Διάσκεψη των Προέδρων.
Τα χρόνια περάσανε… Το 2015 στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η Ζωή Κωνσταντοπούλου εκλέγεται πρόεδρος της Βουλής και υπηρετεί το δόγμα «η Βουλή είμαι εγώ». Επιχειρεί να καταργήσει την πάγια πρακτική οι ομιλίες των υπουργών να ακολουθούν τις ομιλίες των εισηγητών και των βουλευτών.
Μάλλον επιφανειακή αποδεικνύεται η ευαισθησία της, που συχνά επικαλείται, για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις γυναίκες. «Εκκολαπτόμενη τύραννο» την είχε αποκαλέσει ο Αντώνης Σαμαράς το 2014, για να έρθουν τα γεγονότα να επικυρώσουν τον ακραίο χαρακτηρισμό.
Πολλές φορές η Ζωή Κωνσταντοπούλου… τραμπουκίζει, στο πλαίσιο της δήθεν δυναμικής πολιτικής και νομικής της δράσης. Οπως συνέβη πρόσφατα στο Εφετείο της Λαμίας όταν κάλεσε την Αστυνομία την ώρα της συνεδρίασης για να συλλάβει τους δικαστές και τον εισαγγελέα για αυτόφωρα αδικήματα.
Με ειδίκευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δεν φαίνεται να είχε κανένα ζήτημα να αναλάβει ως πελάτη τον «βιαστή με την τυρόπιτα». Και τώρα μάχεται για την αλήθεια που απαιτεί η χαροκαμένη Μαρία Καρυστιανού. Μάχεται για τη δικαίωση των 57 θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη.
Με Κασσελάκη
Η φράση «Μαζί θα γίνουμε ο δημοκρατικός τους εφιάλτης!» του Στέφανου Κασσελάκη για τη σύμπραξή του με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στην πρόταση Καρυστιανού για τη σύσταση Προανακτικής Επιτροπής για τα Τέμπη, τροφοδότησε σενάρια εκλογικού γάμου της Πλεύσης Ελευθερίας με το Κίνημα Δημοκρατίας.
Αν και οι δύο πλευρές έχουν ξεκαθαρίσει ότι πρόκειται για κοινές δράσεις και όχι για προεκλογική σύμπραξη, τα σενάρια για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού πόλου αναζωπυρώνονται, ειδικά μετά τη δημοσκοπική καθίζηση ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς.
Κασσελάκης και Κωνσταντοπούλου συμφώνησαν ότι το νέο μέτωπο θα διεκδικήσει δικαιοσύνη για τα θύματα των Τεμπών, ενώ η Κωνσταντοπούλου δήλωσε ότι οι φωνές τους ενώνουν τις κραυγές των πολιτών που απαίτησαν δικαίωση στους δρόμους.
«Μαζί θα κερδίσουμε. Ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο», είναι το μότο που τους ενώνει και ίσως γίνει και το προεκλογικό σύνθημα της κοινής τους πορείας.
