Αν υπήρχε βραβείο για τη μεγαλύτερη εκτός θέματος τοποθέτηση στη Βουλή, η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα το είχε στο ράφι της εδώ και καιρό. Στη συζήτηση για το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα και μίλησε ξανά για τα Τέμπη, τις γυναικοκτονίες και το ότι «δεν είναι με κανένα νόμισμα, είναι με το λαό».
Ποιο εξοπλιστικό;
Την ώρα που οι υπόλοιποι αρχηγοί μιλούσαν για αμυντικές δαπάνες, η Ζωή πήρε τον λόγο και εξαπέλυσε επίθεση στην κυβέρνηση για τη «συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη». Αφιέρωσε ένα δεκάλεπτο στη αρχή της ομιλίας της μιλώντας για τα Τέμπη, κάνοντας τους υπόλοιπους να κοιταχτούν με απορία. Κάπου εκεί, ο υπουργός Άμυνας ξεκίνησε να ψάχνει αν είχε φέρει λάθος νομοσχέδιο.
Το πρόγραμμα που… δεν υπάρχει
Αυτή η ομιλία δεν ήταν εξαίρεση – ήταν ο κανόνας. Η Πλεύση Ελευθερίας έχει μετατραπεί σε ένα μονοθεματικό κόμμα χωρίς συνολικό πρόγραμμα. Όποιο κι αν είναι το θέμα συζήτησης, η απάντηση είναι πάντα η ίδια: «Τέμπη, γυναικοκτονίες, συγκάλυψη, εθνικό νόμισμα».
Συζήτηση για την οικονομία; «Μιλάμε για οικονομία όταν υπάρχει συγκάλυψη στα Τέμπη;»
Συζήτηση για το ασφαλιστικό; «Η πραγματική ασφάλεια είναι η οικονομική ελευθερία!»
Συζήτηση για τη γεωπολιτική κατάσταση; «Δεν έχω ταμπού με το νόμισμα!»
Στην πραγματικότητα, το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν χρειάζεται προεκλογικό πρόγραμμα – αρκεί ένα χαρτί Α4 με τέσσερις λέξεις-κλειδιά που επαναλαμβάνονται διαρκώς.
Και μετά;
Το ερώτημα είναι: αν ποτέ γίνει συζήτηση για τις γυναικοκτονίες, θα μιλήσει για εξοπλιστικά; Αν γίνει συζήτηση για την Υγεία, θα μιλήσει για τα Τέμπη; Ή μήπως η πραγματική Πλεύση Ελευθερίας είναι να λες πάντα τα ίδια, ανεξαρτήτως θέματος;
Διότι αν κάτι μας έμαθε αυτή η ομιλία, είναι ότι η Ζωή δεν προσαρμόζεται στην ατζέντα – η ατζέντα πρέπει να προσαρμοστεί στη Ζωή.