Συγκεντρώσεις και (κομματικές) επιδιώξεις. Αυτό είναι το «σχέδιο» της αντιπολίτευσης για την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου. Εννοείται πως επ’ ουδενί αναφερόμαστε στους χαροκαμένους συγγενείς, ούτε φυσικά στη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών που θα συμμετάσχουν στις μεγάλες εκδηλώσεις.
Μιλάμε για εκείνα τα κόμματα της αντιπολίτευσης που βλέπουν τα συλλαλητήρια ως «ευκαιρία» για ασύμμετρο πόλεμο με την κυβέρνηση.
Κίνδυνος μπαχαλοποίησης
Δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης, αντί να σκύψουν το κεφάλι και να σεβαστούν τους συγγενείς των 57 ψυχών που χάθηκαν τόσο άδοξα και αντί να σεβαστούν τους χιλιάδες πολίτες που κατέβηκαν και θα κατέβουν μαζικά και πάλι σε δεκάδες πόλεις της χώρας για να σταθούν στο πλευρό των οικογενειών τη μαύρη επέτειο, κάνουν ό,τι μπορούν για να καπηλευτούν τη μέρα μνήμης.
Στόχος: η μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής με… λογικές και… πρακτικές 2012 με τις περιβόητες πάνω και κάτω πλατείες.
Η μαζική συμμετοχή του κόσμου, πριν από περίπου έναν μήνα, σε συγκεντρώσεις για τα Τέμπη μπορεί να θορύβησε την κυβέρνηση, που κακώς υποτίμησε το θέμα και την τοξικότητα πολιτικών δυνάμεων, ωστόσο η στάση της αντιπολίτευσης, που δίνει και κάνει τα πάντα για να εκμεταλλευτεί –με κομματικούς όρους– τις εκδηλώσεις, δεν μπορεί να έχει το πράσινο φως από τους πολίτες που συμμετέχουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, στο συλλογικό πένθος. Οι μάσκες, εξάλλου, έπεσαν από την τοξική αντιπολίτευση (πλην ΚΚΕ).
Το ΚΚΕ πάντα περιφρουρεί τις συγκεντρώσεις του από την «εισβολή» των γνωστών-αγνώστων της πλατείας Εξαρχείων, αλλά συνήθως είναι η εξαίρεση. Ελπίζουμε πως αυτή τη φορά το ίδιο θα πράξουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που καλούν τους οπαδούς τους να κατέβουν στις διαδηλώσεις και φυσικά η Αστυνομία να μην επιτρέψει προβοκάτσιες από τους λεγόμενους αντιεξουσιαστές και παρακρατικά στοιχεία που θα θελήσουν να δυναμιτίσουν το κλίμα.
Ο καθείς με τα κέρδη του
Ο Φάμελλος περιφέρει τον καημό του φωνασκώντας να πέσει η κυβέρνηση και διά της ατόπου, να υποθέσουμε, για να διασωθεί ο ίδιος πολιτικά, πριν του πάρει το κόμμα είτε ο «περιπατητής» του Σουνίου, Τσίπρας, είτε ο «είμαι το 43%» του κόμματος, Πολάκης.
Ο Ανδρουλάκης τη μια μέρα ταυτίζεται με το αφήγημα των αντισυστημικών –φθάνοντας στο σημείο να αμφισβητεί τον θεσμό της Δικαιοσύνης– και την επομένη υποχωρεί ατάκτως και ξαναβάζει το κοστούμι του θεσμικού.
Ο Βελόπουλος είναι από εκείνους τους πολιτικούς που έχει πολλούς λόγους να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Είναι κατόρθωμά του να βλέπει τις θεωρίες συνωμοσίας που επί μήνες διαφήμιζε σαν τις «επιστολές του Ιησού» στη δημόσια σφαίρα να υιοθετούνται –με τις αποχρώσεις τους– από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΠΑΣΟΚ.
Στους κερδισμένους σίγουρα είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία κι αυτή εμφανίζεται ως αντισυστημική. Τώρα τι αντισυστημική είναι όταν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έγινε πρόεδρος της Βουλής, είναι από τα μυστήρια της πολιτικής ζωής.
Κέρδη, επίσης, καταγράφει και η «Μελόνι του Βαρδάρη», ήτοι Αφροδίτη Λατινοπούλου. Αντισυστημική κι αυτή κατά δήλωσή της, χωρίς ωστόσο να συμμερίζεται τις θεωρίες συνωμοσίας τύπου Βελόπουλου, ούτε τις προσεγγίσεις της έξαλλης Αριστεράς.
Η ίδια δήλωσε χθες ότι δεν θα πάει στη συγκέντρωση για τα Τέμπη, διότι, όπως είπε, «δεν έχω καμία πρόθεση να καπελώσω και δεν θέλω να αφήσω ούτε την παραμικρή υπόνοια ότι κατεβαίνω για να μαζέψω ψηφαλάκια». Πρόσθεσε δε ότι το σύνολο της αντιπολίτευσης εργαλειοποιεί και καπηλεύεται την τραγωδία. «Τα κόμματα κάνουν χυδαία καπηλεία. Γιατί μύρισαν ότι εδώ υπάρχουν ψηφαλάκια. Ο ένας κάνει τον πραγματογνώμονα, ο άλλος κάνει τον δικαστή, αυτή η κατάσταση με θλίβει», υποστήριξε.
Ουρά του Φάμελλου;
Σύμφωνα με non paper που μοιράζει η Κουμουνδούρου, έχουν αποφασίσει να απευθύνουν κάλεσμα στο ΠΑΣΟΚ για από κοινού πρόταση δυσπιστίας μέχρι την Παρασκευή, η οποία εκ των πραγμάτων θα καπελώσει και θα εκμεταλλευτεί τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη.
Η απόπειρα εμπρησμού του πολιτικού και κοινωνικού κλίματος (σ.σ.: άγνωστο παραμένει αν το ΠΑΣΟΚ επιλέξει να γίνει ουρά του τοξικού ΣΥΡΙΖΑ) όπως γινόταν το 2012, με τους «αγανακτισμένους» έξω από το Κοινοβούλιο που φώναζαν το γνωστό σύνθημα «να καεί, να καεί το μπ@@@@@λο η Βουλή», την ώρα που ψηφίζονταν τα μνημόνια, είναι εμφανής, ασχέτως αν αυτό το αντιλαμβάνονται στην Κουμουνδούρου.
Στην περίπτωση που ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καταθέσουν μαζί πρόταση δυσπιστίας αυτομάτως, θα ξεκινήσει στη Βουλή σε τριήμερη συζήτηση.
Σύμφωνα, τέλος, με δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό Τύπο, ο Ανδρουλάκης, σε συνεννόηση (;) με την Κωνσταντοπούλου, τον Φάμελλο και τον Χαρίτση, θέλουν να οργανώσουν και μια διαδήλωση, την ώρα που θα βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση προ ημερησίας σε επίπεδο αρχηγών εντός Βουλής, έξω από το κτήριο του Κοινοβουλίου.
Εξωθεσμικά κέντρα σορτάρουν στην αποσταθεροποίηση
Μπορεί τα γιουσουφάκια της διαπλοκής να ξορκίζουν τα σενάρια αποσταθεροποίησης που απεργάζονται τα μεγάλα «αφεντικά» τους, αλλά η πραγματικότητα τα διαψεύδει.
Με κωδικό «Να ρίξουμε τον Μητσοτάκη και μετά βλέπουμε…» η διαπλοκή σορτάρει καθημερινά σαν τους «λύκους» της Γουόλ Στριτ στην πτώση της κυβέρνησης.
Με τα επικοινωνιακά εργαλεία που διαθέτει και τα τοξικά σύννεφα «ενημέρωσης» που απλώνει πάνω από την κοινωνία προσπαθεί να χειραγωγήσει τους πολίτες και να τους κάνει αρωγούς στην προσπάθειά της να ρίξει τη «μισητή» κυβέρνηση.
