«Η ΝΔ αποτελεί αντικειμενικά τον πιο σταθερό, ισχυρό, πολιτικό πόλο της χώρας» εκτιμά ο Ζαχαρίας Ζούπης, διευθυντής Ερευνών της OPINION POLL και πολιτικός αναλυτής, σε δήλωσή του στο «Μανιφέστο» για τα 50 χρόνια του κόμματος. Και, όπως συμπληρώνει, «δείχνει ότι μπορεί να δίνει λύσεις, ότι έχει σχέδιο που επικαιροποιεί αδιάκοπα και πως νοιάζεται για όλη την ελληνική κοινωνία».
Αναλυτικά ο Ζαχαρίας Ζούπης τονίζει στο «Μανιφέστο»:
Η ΝΔ αποτελεί αντικειμενικά τον πιο σταθερό, ισχυρό, πολιτικό πόλο της χώρας. Σε αυτά τα χρόνια από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα μπορεί να πέρασε ήττες και μεγάλες νίκες, περιπέτειες, κόντρες, αποχωρήσεις, αλλά ήταν σταθερά η δύναμη του 30% έως 40%, με περιπτώσεις που ξεπέρασε το ανώτερο όριο κατά πολύ, με μοναδική εξαίρεση το 18% περίπου στις πρώτες εκλογές του 2012 στις ειδικές συνθήκες της χρεοκοπίας και των Μνημονίων, για να ξεφύγει μέσα σε έναν μήνα από αυτήν τη ζώνη στις δεύτερες εκλογές αυτού του έτους. Η πορεία της βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση ακόμα και από το άλλο μεγάλο κόμμα της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, που βρέθηκε στο 5% από το 45%, πληρώνοντας τη ροπή προς τον λαϊκισμό, που πάντα χαρακτήριζε σημαντικά τμήματά του, και επομένως το καθιστούσε εύκολη λεία στον ορμητικό, λαϊκίστικο, τυχοδιωκτικό πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ της εποχής των Μνημονίων.
Εγγύηση στα δύσκολα
Η διαχρονικότητα, η σταθερότητα, ο σημαντικός ρόλος της ΝΔ δεν είναι τυχαίο γεγονός. Η ΝΔ συνέδεσε την παρουσία της με στρατηγικές επιλογές που πήγαν τη χώρα μπροστά ξεκινώντας από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ την ώρα που το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» δονούσε τις συγκεντρώσεις. Το πιστώνεται αυτό ανάμεσα σε πολίτες ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό προσανατολισμό τους. Το πρώτο σύνταγμα της Μεταπολίτευσης, ένα από τα πιο δημοκρατικά συντάγματα της Ευρώπης, έχει αφήσει το αποτύπωμά του στην πορεία της Μεταπολίτευσης. Φαίνεται σαν η πορεία της να ήταν εγγύηση για να οδηγείται η χώρα μακριά από τα βράχια σε κρίσιμες στιγμές. Η στάση της στο διχαστικό δημοψήφισμα του 2015, η συμβολή της στο κίνημα του «ΝΑΙ» αναγνωρίζεται και, πολύ περισσότερο, η ικανότητα να μετατρέψει την ήττα στη δημιουργία ενός ορμητικού ποταμιού αλλαγής το 2019. Η ΝΔ φάνηκε να διαθέτει ταυτόχρονα μια μεγάλη προσαρμοστικότητα και τη δυνατότητα να διαβάζει τις νέες πραγματικότητες που διαμορφώνονταν. Από δύναμη που υποτιμούσε την Αυτοδιοίκηση βρέθηκε να είναι η δύναμη που είναι όλα τα τελευταία χρόνια μακράν η πρώτη πια. Από την απουσία της από τους νεολαιίστικους χώρους μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, βρέθηκε με νεολαία σταθερά πρώτη στα ΑΕΙ επί δεκαετίες. Ομως η ΝΔ φάνηκε να διαθέτει αντιδογματισμό, μιλώντας για μη κρατικά πανεπιστήμια, όταν άλλες δυνάμεις παραμένουν προσηλωμένες σε έναν ανιστόρητο δογματισμό εκτός τόπου και χρόνου. Δείχνοντας να αγκαλιάζει ευρύτερες δυνάμεις, όταν ακόμα σε χώρους φωνάζουν συνθήματα της δεκαετίας του ’80 (Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά), συνθήματα που φαίνονται τόσο οπισθοδρομικά πια.
Πατριωτισμός στην πράξη
Αυτά τα χαρακτηριστικά αναδείχτηκαν ειδικά και μετά το 2019, όταν ανέβηκε και πάλι στην εξουσία. Εδειξε πατριωτισμό στην πράξη και όχι σε θεωρητικά λογίδρια, στον Εβρο και προωθώντας ένα μοναδικό εξοπλιστικό πρόγραμμα προστασίας της χώρας. Ανεβάζοντας το κύρος της χώρας στα διεθνή φόρα. Προστάτεψε τη χώρα και την κοινωνία και επί πανδημίας και επί ενεργειακής κρίσης. Υπάρχουν και άλλα πολλά, αλλά δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται το μόνο κόμμα που -συμφωνεί κανείς ή διαφωνεί μαζί του- έχει σχέδιο και προχωράει τη χώρα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ μετράνε τα τελευταία χρόνια τρεις νίκες σε βουλευτικές, δύο σε ευρωεκλογές και δύο σε αυτοδιοικητικές εκλογές. Ακόμα και στις τελευταίες ευρωεκλογές, που εμφάνισε πτώση, παρέμεινε το κόμμα που δεν είναι απλά πρώτο, αλλά με διπλάσια δύναμη από το δεύτερο και με ποσοστό που ξεπερνάει το άθροισμα του δεύτερου και τρίτου κόμματος. Στις δε συνθήκες ρευστότητας που υπάρχουν στο πολιτικό σύστημα φαντάζει ως ο μοναδικός παράγων σταθερότητας.
Δεν είναι αγγελικά πλασμένα όλα, βέβαια. Η δυνατότητα προσαρμογής, το να αφουγκράζεσαι την κοινωνία και να κάνεις μεταβολές σε πολιτικές σου, η καινοτομία και η προοδευτικότητα, η δημιουργία αισιοδοξίας για το μέλλον είναι χαρακτηριστικά που πάντα δοκιμάζονται. Ωστόσο, αυτό δεν έχει να κάνει με τη συζήτηση που δεν έχει νόημα, σε μια εποχή ιδιαίτερης άμβλυνσης των διαχωριστικών γραμμών, για το αν μπάζει κεντρώα ή αν χρειάζεται δεξιά στροφή. Οχι γιατί αυτή είναι η άποψη ενός ταπεινού αναλυτή, αλλά γιατί αυτό αποδείχτηκε αυτά τα χρόνια που η ΝΔ έφτασε με αυτήν τη στρατηγική στο 42% και, επιπλέον, γιατί με φοβερή οξυδέρκεια περιέγραφε μια ανοιχτή ΝΔ ο ίδιος ο ιδρυτής της, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στην ιδρυτική διακήρυξη. Ας μην ξεχνιέται δε. Οποτε η ΝΔ ανακάλυπτε αυτήν τη συζήτηση, που σε άλλες εποχές μπορεί να είχε κάποιο νόημα, μάλλον μόνο προβλήματα δημιουργούνταν.
Η ΝΔ, παρά τις δυσκολίες της συγκυρίας, τα οξυμμένα προβλήματα της κοινωνίας, τα νέα φαινόμενα που εμφανίζονται και τις ποικίλες κρίσεις συνεχίζει να είναι πρώτη και να έχει ηγεμονική θέση στο πολιτικό σύστημα. Στο χέρι της είναι να προχωρήσει. Μην υποτιμώντας τις διεργασίες στην Κεντροαριστερά. Προβάλλοντας τον ρόλο της σαν ανάχωμα στην ακροδεξιά. Αλλά, πάνω απ’ όλα, δείχνοντας ότι μπορεί να δίνει λύσεις, ότι έχει σχέδιο που επικαιροποιεί αδιάκοπα και πως νοιάζεται για όλη την ελληνική κοινωνία.
