Σε λίγες ώρες θα έχει ψηφιστεί το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Χθες ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε μια μοναδικής έμπνευσης διαδικαστική πρόταση: Να αποσυρθεί Νομοσχέδιο, γιατί όπως ισχυρίζεται υπάρχουν σημαντικές κοινωνικές αντιδράσεις. Πρόκειται για πρωτοφανή αντικοινοβουλευτική πρόταση, αντιδημοκρατική σύμφωνα με την οποία η Ελληνική Βουλή πρέπει να συζητάει και να αποφασίζει σε περιόδους κρίσης μόνο όταν… συμφωνούν όλοι. Πρόκειται για διεθνή πρωτοτυπία. Φαντάζομαι ότι θα το ξανασκεφτούν και ότι σε κάθε περίπτωση δεν θα τον ακολουθήσουν άλλα κόμματα που θέλουν να διατηρήσουν την σοβαρότητά τους.
του Ζαχαρία Ζούπη*
Ας δούμε όμως τις αντιδράσεις οι οποίες πράγματι υπάρχουν. Δείχνουν άραγε η Απόφαση των Πρυτάνεων και οι συγκεντρώσεις κάποιων χιλιάδων φοιτητών και μη πιθανότατα και χωρίς αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων, ότι υπάρχει κάποια φοβερή και τρομερή αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στο Νομοσχέδιο; Σαφώς όχι και ούτε θα μπορούσε να υπάρχει τέτοια , αφού η κοινωνία αναπνέει την δυσοσμία κακοφορμισμένων , νοσηρών καταστάσεων στα Πανεπιστήμια επί χρόνια. Όσοι ισχυρίζονται ότι τα φαινόμενα βίας, ανομίας, παραβατικότητας είναι απλά μεμονωμένα φαινόμενα φαντάζουν εκτός τόπου και χρόνου. Γι αυτό και στις έρευνες η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης τάσσεται υπέρ των ρυθμίσεων που προωθούνται. Πιο χαρακτηριστικά αυτό φαίνεται στα αποτελέσματα της Έρευνας της MARC που τίθενται συγκεκριμένα τα ερωτήματα για μια μια ρύθμιση. Το 60 .% τάσσεται υπέρ Πανεπιστημιακής Αστυνομίας ( 38.3% στον ΣΥΡΙΖΑ , 63.8% στο ΚΙΝΑΛ κ.λ.π), το 75.1% υπέρ της ελεγχόμενης εισόδου στα Α.Ε.Ι ( 60.4% στον ΣΥΡΙΖΑ , 88% στο ΚΙΝΑΛ) , το 63.1% υπέρ των βάσεων εισαγωγής ( 52.2% του ΣΥΡΙΖΑ , 77.6% στο ΚΙΝΑΛ), 75.1% υπέρ της διαγραφής των « αιώνιων φοιτητών ». Βλέπει κανείς από αυτά τα ευρήματα καμία κοινωνία στα κάγκελα; Μάλλον μια κοινωνία έτοιμη να δεχτεί λύσεις σε προβλήματα που υπάρχουν διαπιστώνεται και οι όποιες αντιδράσεις μοιάζουν με τρικυμία στο ποτήρι και μια μάχη οπισθοφυλακών και υπεράσπισης αρρωστημένων καταστάσεων διαπιστώνεται.
Γι αυτό εντυπωσιάζουν οι τοποθετήσεις τις δύο πρώτες μέρες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Δείχνουν ότι βρίσκονται εκτός χρόνου και τόπου εγκλωβισμένοι σε επικίνδυνες ιδεοληψίες. Δείχνουν άρνηση της πραγματικότητας. Φαίνονται να υπερασπίζονται ένα σχήμα « Ανοιχτό Πανεπιστήμιο είναι ένα Πανεπιστήμιο στο οποίο μπαίνουν όσοι θέλουν ακόμα και χωρίς στοιχειώδεις επιδόσεις, αποφοιτούν όσοι θέλουν και όποτε θέλουν αν αποφοιτήσουν και βέβαια δεν είναι κάτι συγκλονιστικό οι τραμπουκισμοί, η αντιδημοκρατική δράση ομάδων που χρησιμοποιούν φασιστική βία» . Μάλιστα, όσοι περιγράφουν αυτή την κατάσταση καταγγέλλονται ως εμφανιζόμενοι εχθροί των Πανεπιστημίων, ότι χαλάνε την πολύ καλή φήμη τους! Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο ακούς φοβερά και τρομερά σχήματα περί Χούντας, θεσμικών εκτροπών, επανασύσταση του Σπουδαστικού της Ασφάλειας και άλλες ανοησίες και γραφικότητες. Αλήθεια δεν κατανοούν όλοι αυτοί ότι παθαίνουν οι ίδιοι ζημιά εμφανιζόμενοι να υπερασπίζονται αυτή την αρρώστια που κυριαρχεί;
Λοιπόν τελεία και παύλα. Δεν μπορεί να μπαίνουν στα Α.Ε.Ι με 2 και 3. Δεν μπορεί να τελειώνουν όποτε θέλουν. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η λογική που η ίδρυση Α.Ε.Ι σε κάθε χωριό και πόλη είναι δήθεν εγγύηση Ανάπτυξης. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η κοροϊδία χιλιάδων οικογενειών περνώντας το 80% των υποψηφίων κάθε χρονιά σε Α.Ε.Ι που στην συνέχεια εγκαταλείπουν ή παραμένουν επί χρόνια ή παίρνουν πτυχία χωρίς αντίκρισμα οδηγούμενοι σε Ι.Ε.Κ μήπως αποκτήσουν καμία δεξιότητα που θα τους εξασφαλίσει μια θέση εργασίας. Δεν μπορεί να συνεχίσουν να υπάρχουν φαινόμενα βίας, ταγμάτων εφόδου, κυριαρχία μιας ισχνής μειοψηφίας ανελευθερίας που δέρνει Καθηγητές. Ήρθε η ώρα σ΄όλα αυτά να μπει τέλος.
Θα περίμενε κάποιος να συμφωνούν όλοι μ΄αυτά και να διαφωνούν στους τρόπους που θα λυθούν. Όχι όμως. Τελευταίο φεύγει το χούι για όσους θεωρούν όλα αυτά που οδηγούν σε απαξίωση των Πανεπιστημίων, ως περίπου φυσιολογικές καταστάσεις, ως κεκτημένα. Λύνουν τα προτεινόμενα μέτρα συνολικά το θέμα της αναβάθμισης της Ανώτατης Εκπαίδευσης; Ασφαλώς όχι. Ωστόσο καμία αναβάθμιση δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν λυθούν πρώτα αυτά.
*Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι πολιτικός αναλυτής-υπεύθυνος ερευνών της Opinion Poll
