λαζόπουλος (ο) 1. αυτός που κολακεύει τον λαό και επιδιώκει να είναι αποδεκτός και ευχάριστος αδιαφορώντας για το αν είναι ωφέλιμος ή βλαβερός, λαϊκιστής «υπάρχει άραγε πολιτικός στονΣΥΡΙΖΑπου να μην είναι λαζόπουλος;» 2. αυτός που παραπέμπει στο παρελθόν, παλιομοδίτικος, παρωχημένος «βρήκα στο Μοναστηράκι έναν φανταστικό λαζόπουλο καναπέ και με πλημμύρισε η νοσταλγία»

Εθισμένοι για πάντα στο λάθος

Αντιθέτως με την κοινή πεποίθηση, σύμφωνα με την οποία κάποιος δεν πρέπει να επαναλαμβάνει δυο φορές το ίδιο λάθος, πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να μην πηδάς από το ένα λάθος στο άλλο και να κάνεις συνεχώς το ίδιο μέχρι να καταφέρεις να το τελειοποιήσεις. Ετσι χάρηκα που διαπίστωσα ότι ο Λάκης ο Λαζόπουλος με το Τσαντίρι του είναι και πάλι έτοιμος να παρασύρει τους εύπιστους συμπολίτες, όπως με ξεχωριστή επιτυχία έκανε, αν θυμάστε, πριν από 10-15 χρόνια με τα γνωστά συριζανέλ αποτελέσματα. Υπάρχουν, βλέπετε, άνθρωποι που όχι μόνο θέλουν να ξαναζήσουν στο χείλος της καταστροφής, άνθρωποι που θέλουν να ακούν τσιτάτα του τύπου «Ηρθε η ώρα να αποκτήσουμε εποχικούς υπουργούς και μόνιμους πυροσβέστες» (επειδή δεν είναι σε θέση να σκεφτούν ότι και μόνιμους πυροσβέστες έχουμε και οι υπουργοί μας αλλάζουν διαρκώς) και άνθρωποι που χρειάζονται λαοφιλείς ασπίδες στις δικαστικές τους περιπέτειες.

Μπούλινγκ

Κυκλοφορεί βίντεο στο οποίο ασεβής επιβάτης αστικού λεωφορείου κάνει παρατήρηση στον οδηγό που οδηγεί με το ένα του χέρι επειδή με το άλλο κρατάει το κινητό και νομίζω πως η παρέμβαση του υπουργού Σταϊκούρα είναι απολύτως απαραίτητη. Είναι απαράδεκτο να υφίστανται οι οδηγοί των ΜΜΜ τέτοιο μπούλινγκ από εγωκεντρικούς επιβάτες που νομίζουν ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την ασφάλειά τους.

Η πρόταση έχει και παρακάτω

Ο λόγος που γελάτε επειδή ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, σύντροφος Γκλέτσος (τον οποίο στηρίζω και ελπίζω να δω αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ), μίλησε για ανεμογεννήτριες που δουλεύουν με μπαταρίες είναι επειδή δεν έχετε ακούσει ολοκληρωμένη την πρότασή του, που είναι να τοποθετηθούν πάνω τους ηλιακά πάνελ.

Λογότυπα

Από τα επισήμως προτεινόμενα ονόματα για το νέο κόμμα του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα ξεκάθαρα επιλέγω το «Ελληνικό Ονειρο». Αρκεί φυσικά το όνομα να συνοδεύεται και από το κατάλληλο λογότυπο, το οποίο πρέπει απαραιτήτως να περιλαμβάνει ένα ποτήρι φραπέ, ένα μπεγλέρι, σαγιονάρες, το τελευταίο iphone και βεβαίως… κοιλιά.