Η κατάσταση είναι τραγική. Πολιτικά κόμματα επιχειρούν την πιο χυδαία εκμετάλλευση. Αυτή που αφορά νεκρούς και τη θλίψη –και τη δικαιολογημένη οργή– των συγγενών και φίλων τους. Φτάνουν στο σημείο βουλευτές κομμάτων που θέλουν να χαρακτηρίζονται προοδευτικά, να υιοθετούν τα σενάρια συνωμοσίας που ρίχνουν στη δημόσια σκηνή και στο Διαδίκτυο κόμματα που κινούνται στα άκρα.
Το σενάριο περί δήθεν μπαζώματος του σημείου στο οποίο συνέβη το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες συνδυάζεται με αυτό της έκρηξης λόγω μεταφοράς παράνομων υλικών και δημιουργείται ένα αφήγημα που ξεπερνά τη φαντασία. Χτυπά όμως κατευθείαν στη χαροκαμένη καρδιά συγγενών και φίλων των νεκρών προκειμένου να συντηρήσει την οργή που δικαίως υπάρχει μαζί με τα συναισθήματα θλίψη και βαρύτατου πένθους.
Εκμεταλλεύονται ένα γεγονός που τους μετατρέπει σε τυμβωρύχους. Σκυλεύουν νεκρούς και λειτουργούν ως ιερόσυλοι αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Επιδιώκουν την τοξικότητα και εφαρμόζουν τον λαϊκισμό στην πιο χυδαία μορφή του. Το μαύρο πανό στην Κουμουνδούρου δείχνει απλά τη σημαία του στρατοπέδου στο οποίο έχει εγκατασταθεί η μαύρη προπαγάνδα.
Και όλα αυτά γιατί; Για να πλήξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Για να προκαλέσουν μια ρωγμή. Για να μετουσιώσουν το όνειρό τους σε υπαρκτό βήμα για την πολιτική τους πορεία. Για να χτίσουν καριέρα όπως άλλοι πριν από αυτούς σε ανάλογα τραγικά γεγονότα. Εκτιμούν πως με αυτόν τον τρόπο θα προκαλέοσυν την οργή και την αγανάκτηση. Αυτή που τους έφερε κάποια στιγμή στη διακυβέρνηση της χώρας, την οποία στη συνέχεια κόντεψαν να διαλύσουν.
Συνεχίζουν τις προγραφές και τις δολοφονίες χαρακτήρων στοχεύοντας αυτήν τη φορά στον Χρήστο Τριαντόπουλο ώστε μέσω αυτού να φτάσουν στον πρωθυπουργό. Χωρίς κανέναν σεβασμό στους νεκρούς. Με την ύβρη να λειτουργεί ως οδηγός τους προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία, που όμως έχει ήδη καταλήξει ότι… ξοφλήσανε. Και ξεχνούν ότι μετά την Ύβρη έρχεται η Νέμεσις…
