Εκεί που κάπως είχαν αναθαρρήσει στη Χαριλάου Τρικούπη αναφορικά με τον επαναπατρισμό κάποιων κεντρώων ψηφοφόρων που κινούνται στην περιοχή της Νέας Δημοκρατίας, ήρθαν η τοξικότητα και ο λαϊκισμός του Νίκου Ανδρουλάκη και της ηγετικής ομάδας του για να τους οδηγήσουν μακριά από το ΠΑΣΟΚ με τάσεις επιστροφής στην κυβερνώσα παράταξη.

Οι ακραίες αναφορές του επικεφαλής της –έστω και από σπόντα– αξιωματικής αντιπολίτευσης και η δήλωσή του αναφορικά με τη Δικαιοσύνη και την απώλεια εμπιστοσύνης προς αυτήν προκάλεσαν αντιδράσεις. Διότι υπάρχουν οι λεγόμενοι αντισυστημικοί ψηφοφόροι που ξαναζούν τον μύθο τους μέσα από την τραγωδία των Τεμπών, αλλά υπάρχουν και αυτοί που αντιδρούν συναισθηματικά μεν, αλλά δεν θέλουν το χάος. Και κυρίως δεν αποδέχονται την επίθεση και την επιχείρηση αποδόμησης των θεσμών.

Οι δημοσκόπησεις πριν τη.στροφή του Νίκου Ανδρουλάκη στην τοξικότητα και την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών έδειχναν μια τάση επιστροφής ψηφοφόρων που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι στη Χαριλάου Τρικούπη. Μάλιστα αυτές οι διαρροές γίνονται από τη ΝΔ. Όμως η στάση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ καθώς και οι απανωτές γκάφες, στην τελευταία δημοσκόπηση της Metron καταγράφουν αντιστροφή της πορείας αυτής.

Οι κεντρώοι ξαναφεύγουν και αυτήν τη φορά δύσκολα θα επιστρέφουν. Αποτέλεσμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης να καταγράφει εκ νέου κυριαρχία στον χώρο αυτόν, πείθοντας ότι λειτουργεί θεσμικά και ότι βρίσκεται απέναντι σε κάθε προσπάθεια πολιτικής αποσταθεροποίησης που δύναται να οδηγήσει τη χώρα σε προηγούμενες δεκαετίες την ώρα που αλλάζει σελίδα στην ανάπτυξη και την ανάταξη.

Την ίδια στιγμή όμως το ΠΑΣΟΚ χάνει και τις… αντισυστημικές ψήφους. Οι περισσότεροι εξ αυτών δείχνουν να προτιμούν τα πρωτοτυπα που σε αυτήν την περίπτωση είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία έχει μετατρέψει την τραγωδία των Τεμπών σε επιχείρηση δημοσκοπικής ανόδου του κόμματός της. Επίσης δείχνουν να προτιμούν και τον Κυριάκο Βελόπουλο.

Αποτέλεσμα το ΠΑΣΟΚ ξανακατρακυλάει ως προς τα δημοσκοπικά ποσοστά του με την εσωστρέφεια να επανέρχεται στο κόμμα και την αμφισβήτηση των επιλογών του Νίκου Ανδρουλάκη να γίνεται όλο και μεγαλύτερη εντός της Χαριλάου Τρικούπη.