Υπάρχει μια εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση που εδώ και χρόνια αυτοπροβάλλεται ως η φωνή της σάτιρας και της κοινωνικής κριτικής στην Ελλάδα.
Με ύφος αυστηρού λαϊκού δικαστηρίου, οι παρουσιαστές της επιδίδονται σε καυστικά σχόλια, ξεμπροστιάζοντας υποκριτές, πολιτικούς, δημόσια πρόσωπα και κάθε λογής «κακούς» της ελληνικής κοινωνίας. Ωστόσο, υπάρχει μια κραυγαλέα εξαίρεση στη δίκαιη και αδέκαστη στάση που θέλουν να προβάλλουν: η υπόθεση του μέχρι πρόσφατα συνεργάτη και συμπαρουσιαστή τους.
Ο συμπαρουσιαστής, ένα από τα βασικά στελέχη της εκπομπής, αποδείχθηκε πρωταγωνιστής ενός σκανδάλου που προκάλεσε οργή και αποτροπιασμό. Η αποκάλυψη ότι ανέβαζε, εν αγνοία τους, ερωτικό υλικό πρώην συντρόφων του σε πορνογραφικές ιστοσελίδες ήταν ένα σοκ για το κοινό. Η κοινωνία αντέδρασε δικαίως με οργή, καθώς τέτοιες πρακτικές δεν είναι απλώς ανήθικες, αλλά ποινικά κολάσιμες.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ο ίδιος ο συμπαρουσιαστής. Είναι η στάση των πρώην συνεργατών του. Οι παρουσιαστές της εκπομπής, οι οποίοι εδώ και χρόνια παριστάνουν τους «τιμητές» της κοινωνικής ηθικής, έκαναν πως δεν ήξεραν τίποτα. Παρά το γεγονός ότι ο συμπαρουσιαστής κινούνταν επί χρόνια σε έναν τέτοιο σκοτεινό χώρο, οι υπόλοιποι παρουσιαστές –και κυρίως ο βασικός παρουσιαστής και παραγωγός, που διατηρεί τον ρόλο του ηθικού καθοδηγητή της εκπομπής– ισχυρίστηκαν ότι δεν είχαν ιδέα.
Η σιωπή που φωνάζει
Η στάση τους απέναντι στο σκάνδαλο του πρώην συνεργάτη τους ήταν ενδεικτική. Ένας άνθρωπος που για χρόνια καθόταν δίπλα τους και συμμετείχε στον σατιρικό λιθοβολισμό άλλων ανθρώπων, αποκαλύφθηκε ότι διαπράττει κάτι τόσο σοβαρό, και η εκπομπή το αντιμετώπισε με μία ελαφρότητα που αγγίζει τα όρια της συνενοχής.
Αντί να σταθούν με γενναιότητα και να κάνουν την αυτοκριτική τους, προσπαθούσαν να αποστασιοποιηθούν. Έσβησαν τον συνεργάτη από τα βίντεό τους, διέγραψαν κάθε αναφορά στο όνομά του, λες και έτσι θα εξαφανιζόταν και το σκάνδαλο. Κανένας δεν ανέλαβε την ευθύνη για το γεγονός ότι τόσα χρόνια έκαναν εκπομπή μαζί του, κανένας δεν αναρωτήθηκε μήπως έπρεπε να ψάξουν λίγο καλύτερα ποιον είχαν δίπλα τους.
«Δικαστές» των άλλων, αλλά όχι του εαυτού τους
Η εκπομπή συνεχίζει μέχρι και σήμερα να κουνάει το δάχτυλο στην κοινωνία, να ασκεί κριτική στους πάντες και να ηθικολογεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Η υποκρισία όμως είναι εξόφθαλμη: όταν ήρθε η στιγμή να κάνουν αυτοί την ενδοσκόπησή τους, προτίμησαν να προσποιηθούν ότι δεν υπάρχει λόγος.
Το κοινό όμως δεν ξεχνά. Και όσο συνεχίζουν να παριστάνουν τους κοινωνικούς τιμητές, ενώ έχουν επιδείξει τόσο προκλητική επιλεκτική μνήμη για έναν δικό τους άνθρωπο, τόσο περισσότερο θα αμφισβητείται η αυθεντικότητά τους. Άλλωστε, η σάτιρα και η κριτική έχουν αξία μόνο όταν δεν είναι υποκριτικές. Και οι παρουσιαστές απέδειξαν πως η δική τους είναι ακριβώς αυτό: υποκριτική.
