Ούτε τις Άγιες μέρες του Πάσχα δεν βρήκε ησυχία ο ΣΥΡΙΖΑ με τα απόνερα του συνεδρίου σε συνδυασμό με την επιχείρηση «κατάληψης» του κόμματος από τους προεδρικούς – για να το μετατρέψουν σε αμιγώς κόμμα Τσίπρα- να συντηρούν τους υψηλούς τόνους και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Χαρακτηριστικό των όσων εξελίσσονται στην Κουμουνδούρου είναι άρθρο της πρώην βουλευτή Αννέτας Καββαδία. «Άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή την Πέμπτη το βράδυ τον πρόεδρό μας. Μένω στο σημείο που μίλησε για την ανάγκη να διατηρήσουμε ως κόρη οφθαλμού τους ηθικούς κώδικες της ανιδιοτέλειας και της συντροφικότητας. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!
Και αναρωτιέμαι: Πόσο συμβατοί με τη συγκεκριμένη έκκληση του συντρόφου προέδρου είναι χαρακτηρισμοί όπως “κομματικοί μπράβοι” και “βαρίδια”; Πόσο συντροφικές είναι οι ύβρεις με ηλικιακά ή σωματοτυπικά χαρακτηριστικά, οι οποίες δυστυχώς είχαν την τιμητική τους καθ’ όλη τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου; Πότε -και με την ανοχή ποιων- παρείσφρησε η ανθρωποφαγία στις τάξεις μας; Πόσο προσελκύουν προνομιακά μας ακροατήρια -που στις τελευταίες εκλογές είτε δεν πήγαν να ψηφίσουν είτε έκαναν κάποια άλλη επιλογή- το βαρύ και ασήκωτο ύφος και οι αγοραίες εκφράσεις; Οταν αντί για αντιπαράθεση επιχειρημάτων, επιστρατεύεται ο τσαμπουκάς και η μαγκιά και όταν η πολιτική συζήτηση διεξάγεται με όρους ξεκαθαρίσματος λογαριασμών;».
Και καταλήγει: «Στο δρόμο για τη δεύτερη φορά Αριστερά, ας φύγουμε από το 3ο Συνέδριό μας προσπαθώντας να έχουμε απαντήσεις σε κάποια πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα: Με τι όπλα δίνεις τη μάχη για την προστασία της κοινωνίας και την ανακούφιση των ασθενέστερων; Με τα όπλα τα δικά σου ή με τα όπλα του αντιπάλου; Πόσο νερό βάζεις στο κρασί σου στο πλαίσιο των απαραίτητων συμβιβασμών; Και, τελικά, πόσο απομακρύνεσαι από αρχές, ιδέες, κώδικες, στο όνομα της εκλογικής επικράτησης την οποία όλες και όλοι θέλουμε και για την οποία δουλεύουμε;».
