Ο Κώστας Τσουκαλάς, επιχειρώντας να εμφανιστεί ως «υπεύθυνη φωνή» της αντιπολίτευσης, δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να υπονομεύει τη σοβαρότητα της χώρας. Με δηλώσεις που παραπέμπουν περισσότερο σε μικροκομματική καχυποψία παρά σε εθνική υπευθυνότητα, δείχνει ξεκάθαρα την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να αρθρώσει λόγο που να υπερβαίνει τον φτηνό αντιπολιτευτισμό. Όταν μάλιστα φτάνει στο σημείο να κατηγορεί την κυβέρνηση για «έλλειψη σοβαρότητας» απέναντι στην Τουρκία, αγνοώντας την πολυεπίπεδη διπλωματική στρατηγική που ακολουθεί η Ελλάδα, αποκαλύπτει ότι δεν αντιλαμβάνεται ούτε την πραγματικότητα ούτε τον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η χώρα σε ένα σύνθετο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Η επιθετική ρητορική του, αντί να ενισχύει τη θέση της Ελλάδας, δίνει άθελά του πάτημα στην τουρκική προπαγάνδα. Ο ίδιος παρουσιάζει τη χώρα μας ως «ανίσχυρη» και «απροετοίμαστη», ενώ είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που έχει πετύχει συμμαχίες, εξοπλιστικά προγράμματα και ενεργειακές συνεργασίες που θωρακίζουν την Ελλάδα όσο ποτέ άλλοτε. Αντί να αναγνωρίσει αυτή την αλήθεια, ο Τσουκαλάς προτιμά να παραδίδει μαθήματα… καφενειακής γεωπολιτικής, προσπαθώντας να μετατρέψει μια τακτική διπλωματική κίνηση σε πεδίο μικροπολιτικής εκμετάλλευσης.
Ακόμα πιο προκλητικός εμφανίζεται όταν επιχειρεί να εμφανίσει το ΠΑΣΟΚ ως «εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης». Μιλά για «κοστολογημένο πρόγραμμα» τη στιγμή που ο ελληνικός λαός θυμάται καλά πού οδήγησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ: χρεοκοπία, μνημόνια και κοινωνική κατάρρευση. Η σημερινή κυβέρνηση, μέσα σε διεθνείς κρίσεις και πρωτοφανείς προκλήσεις, έχει καταφέρει να κρατήσει την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης και να ενισχύσει το εισόδημα των πολιτών. Η διαφορά είναι χαοτική και κανένα επικοινωνιακό τέχνασμα δεν μπορεί να τη θολώσει.
Τελικά, ο κ. Τσουκαλάς δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να αναπαράγει την παραδοσιακή γραμμή του ΠΑΣΟΚ: άρνηση, καταγγελία, κινδυνολογία. Η κοινωνία, όμως, δεν ψάχνει για σχολιαστές του αυτονόητου ούτε για αντιπολιτευτές της αδράνειας. Αναζητά υπευθυνότητα, σχέδιο και αποτελεσματικότητα. Και αυτά τα βρίσκει μόνο στη σταθερότητα που εγγυάται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.