Ο Αλέξης Τσίπρας, μετά από δύο χρόνια απόλυτης πολιτικής απραξίας, επέστρεψε ξαφνικά στο προσκήνιο παριστάνοντας τον... «μεγάλο αρχηγό» της Κεντροαριστεράς (είναι και το rebranding βλέπετε...). Μόνο που η πραγματικότητα θυμίζει περισσότερο χαμένη πυξίδα παρά επιστροφή ήρωα.
Με ύφος... αλαζονικού κήνσορα, ο πρώην πρωθυπουργός επιχείρησε να απαντήσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη επειδή εκείνος δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να διαβάσει το βιβλίο του. Και, αντί ουσιαστικής επιχειρηματολογίας, ο Τσίπρας επέλεξε για ακόμη μία φορά τη γνωστή δραματοποιημένη ρητορική, γεμάτη... μύθους, επειδή προφανώς η πραγματικότητα δεν τον εξυπηρετεί.
Είναι ειρωνικό —και κάπως θλιβερό— να ακούει κανείς τον άνθρωπο που κυβέρνησε τη χώρα μέσα στα πιο σκληρά μνημονιακά χρόνια, που δίχασε την κοινωνία, που υπέγραψε όσα κατήγγειλε, να μιλά για «εντιμότητα» και «δικαιοσύνη».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με μια απλή φράση, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: δεν θα δώσει ούτε λεπτό στο νέο μυθιστορηματικό αφήγημα του Τσίπρα. Και καλά κάνει. Ο πρωθυπουργός ασχολείται με την πραγματική οικονομία, την ασφάλεια, τις μεταρρυθμίσεις και την πρόοδο της χώρας, όχι με τις λογοτεχνικές φαντασιώσεις ενός πρώην πρωθυπουργού που ξαφνικά θυμήθηκε ότι θέλει να… «επιστρέψει».
Αν κάτι πραγματικά φοβάται ο Τσίπρας είναι το γεγονός ότι κανείς πλέον δεν παίρνει στα σοβαρά τις θεατρικές του... εξάρσεις.
Γιατί η Ελλάδα έχει προχωρήσει και ο ίδιος έχει μείνει στάσιμος, εγκλωβισμένος σε έναν ρόλο που η κοινωνία δεν του αναγνωρίζει πια.
