Ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει στο πολιτικό προσκήνιο, όπως ακριβώς τον έχουμε συνηθίσει: επιτίθεται με κάθε ευκαιρία στην κυβέρνηση για διαφθορά, ενώ παράλληλα παρουσιάζει τον εαυτό του ως μοναδικό «σωτήρα» της χώρας. Η συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» αποδεικνύει ότι το αγαπημένο του σπορ παραμένει η αυτοπροβολή και οι μεγαλοστομίες, χωρίς να υπάρχει κανένα νέο σχέδιο ή πρόταση που να υποδηλώνει ουσιαστική αλλαγή.
Στη συνέντευξη ο Τσίπρας αναφέρεται στην παραίτησή του, το βιβλίο του και το μέλλον της πολιτικής του πορείας. Αφήνει σαφή υπονοούμενα για νέα πολιτική κίνηση, τονίζοντας ότι η «πράξη των πολλών» και η κοινωνική συμμετοχή είναι το κλειδί για αλλαγή. Παράλληλα, επιτίθεται στην κυβέρνηση για διαφθορά και καθεστωτικές πρακτικές, ενώ παρουσιάζει τον εαυτό του ως απαραίτητο παράγοντα σωτηρίας της χώρας.
Η συνέντευξη δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από μια ακόμα δόση πολιτικής θεατρικότητας: η ίδια ρητορική για «νέα εποχή» και «κολυμπήθρα της κοινωνίας» επαναλαμβάνεται, ενώ η επίθεση στην κυβέρνηση λειτουργεί περισσότερο ως σκηνικό για να προβληθεί ο ίδιος παρά ως τεκμηριωμένη κριτική.
Ο «σωτήρας» επιτίθεται στην κυβέρνηση
Με κάθε φράση, ο Τσίπρας επαναλαμβάνει τον γνώριμο ρόλο του: κατηγορεί την κυβέρνηση για διαφθορά και καθεστωτική στασιμότητα, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τη μοναδική ελπίδα σωτηρίας. Η επίθεση είναι έντονη, αλλά περιορίζεται σε λέξεις-κλισέ χωρίς καμία συγκεκριμένη πολιτική πρόταση. Η εικόνα του «σωτήρα» μοιάζει περισσότερο με θεατρική φιγούρα παρά με πραγματικό πολιτικό σχέδιο.
Μεγαλοστομίες και αυτοπροβολή
Η διαρκής αναφορά σε «πράξη των πολλών» και «νέα εποχή» είναι η αγαπημένη του στρατηγική. Παρά τις βαρύγδουπες εκφράσεις, η συνέντευξη δεν αποκαλύπτει κανένα νέο μέτρο ή σχέδιο που να δείχνει ουσιαστική δράση. Κάθε αναφορά στο παρελθόν λειτουργεί σαν ασπίδα για να καλύψει την έλλειψη νέων ιδεών.
Επιχειρήματα από το παρελθόν
Ο πρώην πρωθυπουργός θυμάται τα «επιτεύγματά» του 2015-2019, όπως η έξοδος από τα μνημόνια και η ανάπτυξη της οικονομίας. Η αναφορά αυτή επαναλαμβάνεται συνεχώς, χωρίς να προσφέρει νέα οπτική για το μέλλον. Το αφήγημά του βασίζεται αποκλειστικά στην υπερεκτίμηση του παρελθόντος για να ενισχύσει την εικόνα του «σωτήρα».
Δείγμα πολιτικής αυτοπροβολής
Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα είναι ένα κλασικό δείγμα πολιτικής αυτοπροβολής: επιθέσεις στην κυβέρνηση για διαφθορά, μεγαλοστομίες για «νέα εποχή» και μια εμμονή στο ρόλο του «σωτήρα». Το αποτέλεσμα είναι μια συνέντευξη γεμάτη λόγια και εικόνες, χωρίς περιεχόμενο και χωρίς να προσφέρει καμία νέα λύση για τα προβλήματα της χώρας.
