Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας ανέβηκε στην εξουσία, το 2015, η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικού φορέα υπήρξε γεμάτη αντιφάσεις, αστοχίες και προδοσίες των ίδιων των αρχών του. Από την αρχή της πολιτικής του καριέρας, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε ως ο εκφραστής της αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική τάξη και του «λαϊκού αγώνα» απέναντι στην κοινωνική αδικία. Ωστόσο, το πέρασμά του από την εξουσία και οι εξελίξεις στη ζωή του κόμματός του έχουν αποκαλύψει μια άλλη, πολύ διαφορετική πολιτική όψη.
Η γενικότερη στάση του πρώην πρωθυπουργού, οι επιθέσεις κατά των «κατεστημένων δυνάμεων» και οι ακραίες ρητορικές τού εξασφάλισαν τη στήριξη ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας που αγωνιούσε για την οικονομική επιβίωση. Όμως, η πραγματικότητα της διακυβέρνησής του ήταν εντελώς διαφορετική.
Ο Α. Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στις πιέσεις των διεθνών δανειστών και αποδέχθηκαν την εφαρμογή αυστηρών μέτρων λιτότητας που συνέχισαν να πλήττουν την ελληνική κοινωνία. Αντί να καταργήσει τα μνημόνια, υπέγραψε το τρίτο και πιο αυστηρό, γεγονός που τον κατέστησε εκ των «υπευθύνων» για την «εξαπάτηση» του ελληνικού λαού.
Συμβιβασμοί
Σύμφωνα με τους πολιτικούς παρατηρητές, οι διαρκείς συμβιβασμοί του, οι υποχωρήσεις και η πολιτική της «καρέκλας» αποδυνάμωσαν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πρόσωπό του.
Η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ από το κόμμα των λαϊκών στρωμάτων σε ένα κόμμα εξουσίας, με το οποίο οι πολίτες έρχονται σε επαφή μόνο όταν αναγκάζονται να το ψηφίσουν, ήταν φανερή από την πρώτη στιγμή. Οι συντριπτικές αλλαγές στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου, οι αλλεπάλληλες μεταστροφές σε βασικά θέματα, αλλά και οι τακτικές της εξουσίας έφεραν την απογοήτευση και την αποστασιοποίηση των παραδοσιακών υποστηρικτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που άλλοτε ήταν το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, κατέληξε να απορροφήσει σημαντικά στοιχεία της πολιτικής ατζέντας των κυρίαρχων αντίπαλων κομμάτων. Η αποδοχή των μέτρων λιτότητας, η αδιαφορία για τα κοινωνικά ζητήματα και οι συχνές διαφωνίες στο εσωτερικό του κόμματος δημιούργησαν μια κατάσταση αστάθειας. Η πολιτική του Α. Τσίπρα έγινε συνώνυμο της «προδοσίας», και ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίχθηκε σε μια αδύναμη πολιτική δύναμη που προσπαθεί απλώς να επιβιώσει στο πολιτικό προσκήνιο.
Ο πρώην πρόεδρος είχε αναλάβει τη θέση του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ με την ελληνική κοινωνία να τρέφει μεγάλες προσδοκίες. Όμως, οι κινήσεις του και οι συμβιβασμοί του στα κεντρικά πολιτικά θέματα φαίνεται να διέσπασαν το κόμμα από μέσα. Οι πρώην «σύντροφοί» του, που είχαν ιδρύσει το κόμμα με αξίες για κοινωνική δικαιοσύνη, ενάντια στη λιτότητα, απογοητεύτηκαν και αποχώρησαν σταδιακά, όπως και παλιότερα στελέχη του, τα οποίοι είχαν δει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως ελπίδα για πραγματική αλλαγή.
Το 2019, το κόμμα υπέστη συντριπτική ήττα στις εθνικές εκλογές, και ο συγκεκριμένος χώρος άρχισε να συνειδητοποιεί τις συνέπειες αυτών των πολιτικών επιλογών.
Στο εσωτερικό του κόμματος, η αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα άρχισε να δυναμώνει. Ο πολιτικός χαρακτήρας και οι αποφάσεις του αποτέλεσαν αντικείμενο εσωκομματικών αντιπαραθέσεων με στελέχη που διαφωνούσαν με την πολιτική γραμμή του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από ένα αριστερό κόμμα που πάλευε για τα δικαιώματα των εργαζομένων και την κοινωνική δικαιοσύνη, έγινε ένα κόμμα εξουσίας, που πλέον παραπαίει προσπαθώντας να διατηρήσει την πολιτική επιρροή του σε μια εποχή βαθιάς κοινωνικής αβεβαιότητας.
Είναι γνωστό ότι η πολιτική του Α. Τσίπρα χαρακτηρίστηκε από πολλές αστοχίες και αμφισημίες. Από την αποδοχή των μνημονίων και την εφαρμογή πολιτικών λιτότητας, μέχρι την αποτυχία να στηρίξει τις κοινωνικές δυνάμεις που τον είχαν φέρει στην εξουσία, φάνηκε πως η πολιτική στρατηγική του δεν ήταν συνεπής με τις ανάγκες των πολιτών. Ένα κομμάτι της κοινωνίας, που είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε μπροστά σε μια απογοητευτική πραγματικότητα.
Σήμερα το πολιτικό μέλλον του κόμματος φαντάζει πιο αβέβαιο από ποτέ. Ο Α. Τσίπρας φαίνεται ότι προσπαθεί να επανακάμψει στην πολιτική σκηνή μέσω του δικού του πολιτικού σχήματος. Αυτό από μόνο του, δεδομένου ότι ο Α. Τσίπρας είναι η πιο ισχυρή προσωπικότητα του συγκεκριμένου χώρου και βουλευτής εν ενεργεία του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνει το τρίτο στη σειρά κοινοβουλευτικό κόμμα σε εξαιρετικά δυσμενή θέση.
Κρίσιμες εκλογές
Οι επόμενες εκλογές θα είναι καθοριστικές για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για την πορεία του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική. Παρά τη διαφαινόμενη επιδίωξη για επιστροφή του στην πολιτική σκηνή, μπορεί να οδηγήσει το άλλοτε κραταιό κυβερνητικό κόμμα στην ολοκληρωτική αποσύνθεση.
Δεν αποκλείεται ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει κορυφαίο παράδειγμα εξαΰλωσης πρώην κυβερνητικού κόμματος σε συνάρτηση με τον χρόνο. Πάντως στο ΕΓ και στην ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ που θα συνεδριάσουν τις επόμενες ημέρες, το αντικείμενο θα είναι η χάραξη στρατηγικής απέναντι σε ενδεχόμενο κόμμα Τσίπρα αλλά και η «γραμμή» που θα εκφράζεται από τα στελέχη του κόμματος σε δημόσιες εμφανίσεις όταν θα ερωτώνται σχετικά.
Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικοί παρατηρητές πιστεύουν ότι σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας πιθανότατα να είναι το μοιραίο πρόσωπο που λειτούργησε για το κόμμα ως ο απόλυτος… δολιοφθορέας.
