Στις 25 Σεπτεμβρίου 2022, η Τζόρτζια Μελόνι κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές στην Ιταλία με το κόμμα Fratelli d’Italia. Τρία χρόνια αργότερα, η χώρα εμφανίζεται πιο σταθερή τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Παρά τις αρχικές επικρίσεις για τις ακραίες θέσεις της ή την έλλειψη οικονομικού σχεδίου, η Μελόνι δείχνει να στέκεται γερά στα πόδια της.
Στον οικονομικό τομέα, η κυβέρνησή της πέτυχε μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από 8,6% το 2022 σε 3,4% το 2025, ενώ δημιούργησε περίπου 1 εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας, κυρίως για εργαζόμενους άνω των 50 ετών. Η ανάπτυξη παραμένει μεν μέτρια, αλλά η συνέπεια και η δημοσιονομική πειθαρχία προσφέρουν στην Ιταλία συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της Γαλλίας του Μακρόν, όπου οι κοινωνικές αναταραχές και οι καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις αποκαλύπτουν αδυναμία στη διαχείριση κρίσεων, και της Ισπανίας του Σάντσεθ, όπου οι πολιτικές αντιφάσεις και η αναποτελεσματική αντιμετώπιση της μετανάστευσης έχουν προκαλέσει σύγχυση.
Στον κοινωνικό τομέα, η Μελόνι υιοθέτησε αυστηρή μεταναστευτική πολιτική και προώθησε παραδοσιακές αξίες, με το σύνθημα «Θεός, Πατρίδα, Οικογένεια». Οι επιλογές αυτές προκάλεσαν συζητήσεις, ωστόσο η πρωθυπουργός δείχνει αποφασιστικότητα. Ακόμη και όσοι διαφωνούν μαζί της αναγνωρίζουν ότι διαθέτει σαφή στρατηγική, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές ηγεσίες που δυσκολεύονται να διαχειριστούν κοινωνικές αντιδράσεις και πολιτική αστάθεια.
Στον διεθνή χώρο, η Ιταλία παραμένει ενεργή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις διεθνείς συμμαχίες, ισορροπώντας φιλοευρωπαϊκές θέσεις με την υπεράσπιση των εθνικών της συμφερόντων. Παράλληλα, αρνήθηκε να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη όσο δεν έχουν επιστραφεί οι όμηροι και η Χαμάς δεν έχει εξουδετερωθεί.
Ωστόσο, παρά τις επιτυχίες, η Ιταλία εξακολουθεί να κουβαλά τα βάρη των χρόνιων παθογενειών της: τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα που υπονομεύουν θεσμούς και οικονομία, τις έντονες ανισότητες Βορρά-Νότου που διαιρούν τη χώρα, την υπογεννητικότητα που απειλεί με δημογραφική συρρίκνωση, αλλά και τη δυσκίνητη γραφειοκρατία που φρενάρει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια. Σε αυτά προστίθενται οι πιέσεις της μετανάστευσης, η ενεργειακή εξάρτηση και οι γεωπολιτικές εντάσεις.
Τρία χρόνια μετά την εκλογική της νίκη, η κυβέρνηση Μελόνι δείχνει πάντως ικανή να διατηρεί σταθερότητα και να αντιδρά στις κρίσεις με σαφήνεια, την ώρα που άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες μοιάζουν να χάνουν τον προσανατολισμό τους.
