Ο Ευάγγελος Αντώναρος διαγράφηκε από το Κίνημα Δημοκρατίας. Το ίδιο κόμμα που μέχρι χθες υπερασπιζόταν με πάθος, τώρα έγινε ξαφνικά «χούντα», με Παπαδόπουλο και Παττακό να μπαίνουν στο στόχαστρο. Ο άνθρωπος που έβαλε μπροστά το στήθος του – κυριολεκτικά – για να ανοίξουν οι πόρτες του συνεδρίου-μπουζουξίδικου για τον Στέφανο Κασσελάκη, τώρα καταγγέλλει το λαμπερό παιδί για αυθαιρεσίες με το γνωστό «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αν δεν ήταν τόσο γελοίο. Ο ίδιος ο Αντώναρος, που μέχρι πριν λίγο καιρό χειροκροτούσε τις ψηφοφορίες μέσω ίντερνετ και τις «διαβουλεύσεις» με φατσούλες και κουτάκια, τώρα ανακαλύπτει την αυθαιρεσία και την ανωνυμία. Μας λέει ότι η επιτροπή δεοντολογίας που τον έδιωξε ήταν «ανώνυμη», λες και στο Κίνημα Δημοκρατίας ζούσανε στην απόλυτη άμεση δημοκρατία και ξαφνικά βρεθήκανε σε δικτατορία.
Όσο για τον ίδιο τον Κασσελάκη, συνεχίζει το όραμά του: ένα κόμμα χωρίς ρίζες, χωρίς ιδεολογία, δεμένο μόνο με το κοινό των κοινωνικών δικτύων. Οι περίφημες «Ρουβίτσες» – όπως αποκαλεί ο Αντώναρος τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του – παραμένουν πιστές όχι σε πολιτικό σχέδιο, γιατί τέτοιο δεν υπάρχει, αλλά στην εικόνα, στα φίλτρα και στα βίντεο που κρατούν μερικά δευτερόλεπτα. Το «Ρουβίτσες» εντωμεταξύ είναι στο όριο του σεξιστικού σχολίου αλλά το ξεπερνάν εύκολα οι πάλαι ποτέ σύντροφοι του Ευάγγελου. Αν το έλεγε δεξιός θα είχαμε δράματα.
Ο Αντώναρος φεύγει με δραματισμό και υποσχέσεις για αποκαλύψεις. Ο Κασσελάκης συνεχίζει με το χαμόγελο της διαφήμισης οδοντόκρεμας και τις ζωντανές μεταδόσεις από το εξωτερικό. Και το Κίνημα Δημοκρατίας, από ελπίδα, γίνεται ένα τηλεοπτικό σόου καλοκαιρινής περιόδου: ευχάριστο, επιφανειακό και κυρίως δίχως κανένα μέλλον.
Η πολιτική δεν είναι ούτε βιντεάκι ούτε αποκριάτικο πάρτι. Όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να την ντύνουν έτσι, η πραγματικότητα είναι άλλη.
