Το ΠΑΣΟΚ θυμίζει αυτόν που προσπαθεί να ρίξει έναν τοίχο χτυπώντας τον με το κεφάλι, τραυματίζεται, πάει στο νοσοκομείο και όταν βγαίνει από αυτό προσπαθεί εκ νέου να τον ρίξει χτυπώντας τον και πάλι με το κεφάλι.
Όταν εντάχθηκε στη συμμαχία του ξυλολίου, μιλώντας για παράνομα φορτία και χαμένα βαγόνια, έφτασε στο σημείο να εξαπολύει χυδαίες επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού. Στη συνέχεια, κατέθεσε μια πρόταση μομφής καλώντας τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να τη συνυπογράψει.
Η συνέχεια γνωστή. Άρχισε να βλέπει στις δημοσκοπήσεις την πλάτη της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας με τα στελέχη του κόμματος να αγωνιούν και τον Νίκο Ανδρουλάκη να βρίσκεται στριμωγμένος στη γωνία. Χρειάστηκε να καταρρεύσουν τα fake news Και οι θεωρίες συνωμοσίας για να βρεθεί ξανά –δημοσκοπικά– στη δεύτερη θέση λόγω της πτώσης των ποσοστών της Ζωής Κωνσταντοπούλου για να νιώσουν ανακούφιση άπαντες στη Χαριλάου Τρικούπη.
Και λέμε άπαντες διότι και οι δελφίνοι θέλουν μετά τις εθνικές εκλογές να είναι δεύτερο κόμμα και όχι τρίτο. Να αποδώσουν τις ευθύνες στον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά να έχουν και τα οφέλη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οπότε, ναι, και αυτοί ανακουφίστηκαν αφού γνωρίζουν πως η… βελόνα δεν θα ξεκολλήσει εύκολα για το ΠΑΣΟΚ.
Όπως και να έχει, το θέμα είναι πως ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει ακούσει το ρητό που λέει το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Έτσι ξανακάνει το ΠΑΣΟΚ ουρά της Κωνσταντοπούλου με αφορμή τη νέα επιχείρηση εργαλειοποίησης της τραγωδίας των Τεμπών και της εκμετάλλευσης του πόνου των συγγενών, όπως του άτυχου πατέρα που πραγματοποιεί απεργία πείνας στο Σύνταγμα.
Η θέση του ΠΑΣΟΚ δεν θυμίζει κόμμα που θέλει να δηλώνει δήθεν σοβαρή αντιπολίτευση. Κάθε άλλο. Παρά τις εσωκομματικές φωνές –αργά θυμήθηκε να παρέμβει η Άννα Διαμαντοπούλου και να μιλήσει για τοξικότητες και άλλα τινά– το ΠΑΣΟΚ έχει μπει στη λογική τού δεν τρέχει και τίποτα αν παραβιαστούν οι κανόνες και οι νόμοι. Και εγκαλεί την κυβέρνηση διότι δεν παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη. Πράγματι το κόμμα που δηλώνει έτοιμο να κυβερνήσει ζητεί να παραβιαστεί η αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης κουνά το δάχτυλο, όπως έκανε όταν κατηγορούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «ενορχηστρωτή της συγκάλυψης», χωρίς να ζητήσει συγγνώμη μετά τις αποκαλύψεις για το δήθεν παράνομο φορτίο. Επιμένει σε μια τακτική που μέχρι τώρα μόνο ζημιά του έχει προκαλέσει. Και κινδυνεύει το επόμενο διάστημα να αρχίσει να βλέπει και πάλι την πλάτη της Ζωής, αλλά να χάνει και το γραφείο που κατά παράδοση έχει η αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή εφόσον… συγκολληθούν ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά.
Υγ.: Οι φήμες που φέρουν τον Νίκο Ανδρουλάκη να πηγαίνει στη σημερινή πορεία προκειμένου να βρεθεί δίπλα στον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι, εφόσον επαληθευθούν, απλά θα επιβεβαιώσουν τα περί ουράς της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Μην πούμε και του Στέφανου Κασσελάκη.
