Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, τα υπόλοιπα κόμματα, ακόμη και η Ζωή Κωνσταντοπούλου «ταΐζουν» το τέρας της… αντισυστημικότητας που στο τέλος θα καταπιεί και τους ίδιους. Μαθαίνοντας το «αίμα στην αρένα» και μεγαλώνοντας, δεν θα σταματήσει στους δήθεν… αντισυστημικούς που απλά αναζητούν ένα μέτωπο προκειμένου να «φύγει ο Μητσοτάκης» και μετά να δουν ποιος θα αναλάβει τη διαχείριση της εξουσίας.
Διότι μέχρι να το βρουν, το τέρας που θα έχουν εκθρέψει θα καταπιεί και αυτούς. Η πρόκληση οργής και αγανάκτησης στην κοινωνία είναι σαφές και από τις δημοσκοπήσεις ότι δεν βρίσκει μέχρι τωρά πολιτικό φορέα για να εκφραστεί. Αναζητεί κάτι άλλο που δεν υπάρχει και έτσι το να γίνουν εκ νέου πράξη τα συνθήματα «να καεί, να καεί το @@@@@@ η Βουλή» δεν θα είναι πλέον απίθανο.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης αδυνατούν να θερίσουν αυτά που σπέρνουν στην πολιτική και όχι μόνο σκηνή της χώρας. Ακόμη και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που έχτισε το ποσοστό της στον πρώτο γύρο της συμμαχίας του ξυλολίου και των χαμένων βαγονιών, τώρα αναζητεί έναν δεύτερο γύρο μήπως και αναθαρρήσει δημοσκοπικά. Η πτώση των ποσοστών της είναι ραγδαία.
Κανένα κόμμα προς τα αριστερά δεν κερδίζει από την προσπάθεια να αποσταθεροποιηθεί η χώρα και να δημιουργηθεί χάος. Και στην ακροδεξιά μόνο ο Κυριάκος Βελόπουλος δείχνει μια σταθερότητα, αλλά όχι μια ανοδική πορεία που ουδείς γνωρίζει αν στο τέλος θα αποτυπωθεί και σε εκλογικό αποτέλεσμα. Βλέπετε, είναι εκ των πρωτεργατών των θεωριών περί δήθεν παράνομων φορτίων και εκμετάλλευσης της τραγωδίας των Τεμπών.
Η ανάγκη δημιουργίας αντιμητσοτακικού μετώπου έχει κάνει τα κόμματα να ευτελίζουν κάθε έννοια δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού. Γίνονται χειροκροτητές αυτών που θέλουν να μπουν στη Βουλή και να τους βγάλουν και τους ίδιους έξω. Το έκαναν το 2011 και το 2012 με το κύμα να τους βάζει στην εξουσία οι συριζαίοι παρέα με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Αυτήν τη φορά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πως θα υπάρξουν ανάλογες κινήσεις.
Η αντισυστημικότητα όπως διαμορφώνεται ως έννοια δεν αφορά μόνο την κυβερνώσα παράταξη και τον πρωθυπουργό, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Αφορά στο σύνολο το πολιτικό σύστημα, τουλάχιστον όλους όσοι ενδιαφέρονται γι' αυτό και όχι για την προσωπική πολιτική επιβίωσή τους.
