«Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια». Μια φράση που είχε αποδοθεί στον Ανδρέα Παπανδρέου και αφορούσε τον τότε διοικητή της ΔΕΗ, Δημήτρη Μαυράκη, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοοτροπίας που διέπει ακόμη και σήμερα μέρος του πολιτικού κόσμου της χώρας.
Το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής του Νίκου Ανδρουλάκη κινείται στα χνάρια των προκατόχων του και φαίνεται ότι δεν ξεχνά τον παλιό, κακό του εαυτό ούτε την αμαρτωλή παρακαταθήκη που το συνοδεύει μέχρι σήμερα στην πολιτική διαδρομή του. Το έτος 2025, με τον Νίκο Ανδρουλάκη, επικρατούν οι ίδιες αντιλήψεις και νοοτροπίες στο ΠΑΣΟΚ, κατά τη γνωστή ρήση «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», γεγονός που κάνει τον κόσμο να διστάζει να εμπιστευτεί νοοτροπίες του χθες που τις βλέπει να συνοδεύουν το σήμερα.
Είναι ενδεικτικό ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υπερασπίστηκε το κομματικό του στέλεχος της Κρήτης, το οποίο έσπευσε να επιστρέψει τις επιδοτήσεις όταν εντοπίστηκε να δηλώνει βοσκοτόπια ακόμα και στις κορυφές των Αγράφων. «Ενας κτηνοτρόφος της Κρήτης είναι νόμιμος όταν ο ΟΠΕΚΕΠΕ αυτόματα του δηλώνει βοσκοτόπια στην ηπειρωτική Ελλάδα», είπε χαρακτηριστικά, κατηγορώντας την κυβέρνηση για προσπάθεια φθηνού συμψηφισμού.
«Βρήκατε έναν που πήρε 15.000 ευρώ. Τα επέστρεψε και παραιτήθηκε», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Ανδρουλάκης ο οποίος ωστόσο δεν έδωσε απάντηση στο εξής εύλογο ερώτημα: «Εφόσον όλα έγιναν νόμιμα, όπως ισχυρίστηκε άλλωστε και το κομματικό του στέλεχος στην Κρήτη, τότε προς τι η επιστροφή των χρημάτων;». Γιατί το εν λόγω στέλεχος ένιωσε την ανάγκη να επιστρέψει τα χρήματα που έλαβε με όλες τις νόμιμες διαδικασίες; Δεν είναι κάπως αντιφατικό όλο αυτό; Ο Νίκος Ανδρουλάκης περιορίστηκε μόνο στο να συμπληρώσει τα εξής: «Εσείς πείτε μου έναν από τις χιλιάδες “γαλάζιες ακρίδες” που επέστρεψε και παραιτήθηκε. Δεν είμαστε ίδιοι».
Μόνο που και σε αυτήν την περίπτωση εκτοξεύει λάσπη στον ανεμιστήρα, καθώς στο κάδρο της κριτικής του έχουν μπει οι δύο πρώην υπουργοί για το θέμα της «τεχνικής λύσης», το οποίο σημειωτέον εφηύραν νόμιμα οι πολιτικοί του συνέταιροι από τον ΣΥΡΙΖΑ στα χρόνια διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα.
Για το θέμα αυτό, τσιμουδιά από τον κύριο Ανδρουλάκη, ούτε κάποια εξήγηση γιατί μπορεί να θεωρείται δικαιολογημένο το δικό του στέλεχος που χρησιμοποίησε νομίμως την «τεχνική λύση» και όχι οι δύο πρώην υπουργοί που κατηγορούνται συλλήβδην από το ΠΑΣΟΚ για τον ίδιο λόγο. Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Δεν πάει έτσι… Και η τραγική ειρωνεία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ που εφηύρε την «τεχνική λύση» για τις επιδοτήσεις και στα χρόνια του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία έκανε τον… παρατηρητή στον ΟΠΕΚΕΠΕ, έρχεται τώρα να ασκήσει δριμεία κριτική για αυτό το θέμα. Σαν να λέμε οι «δημιουργοί» κατηγορούν τον εαυτό τους! Και ο «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» του Νίκου Ανδρουλάκη να συνεχίζει την τοξική πολιτική της ανευθυνότητας και της δημιουργίας ενόχων από το πουθενά, αρκεί φυσικά να στηρίξει έωλες κατηγορίες που για «τα δικά μας παιδιά» δεν ισχύουν, αλλά ισχύουν για τα «άλλα παιδιά» της κυβέρνησης!
Αυτή η στάση Ανδρουλάκη είναι που ξυπνάει αναμνήσεις του παρελθόντος από το ΠΑΣΟΚ της αμαρτωλής παλιάς κοπής. Φέρνει πισωγυρίσματα σε νοοτροπίες του χθες που, αν και μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, επανεμφανίζονται σήμερα σε ορισμένες πολιτικές συμπεριφορές. Από ένα κόμμα που βρέθηκε από σπόντα στην αξιωματική αντιπολίτευση και που δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τον ρόλο του στερούμενο υπευθυνότητας όπως κι άλλες φορές στο παρελθόν.
Ήταν το 1986 όταν ο Δημήτρης Μαυράκης είχε κατηγορηθεί –αν και αργότερα αθωώθηκε– ότι έλαβε προμήθεια από ανάθεση έργου της ΔΕΗ ύψους 500 εκατ. δραχμών, με τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου, να φέρεται να διατυπώνει την παραπάνω επίπληξη, κάτι που διέψευδε αργότερα ότι ειπώθηκε από τον ίδιο, όταν το θέμα πήρε εκείνη την περίοδο μεγάλη έκταση στα ΜΜΕ.
Ο Μαυράκης απασχόλησε εκ νέου τον Τύπο με τα… κατορθώματά του, όταν προχώρησε στη σύναψη συμφωνίας για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημία 120 εκατ. δραχμών στη ΔΕΗ. Ο τότε διοικητής της ΔΕΗ απαλλάχθηκε διά βουλευμάτων από τις δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. Κλασική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας». Μήπως αυτό θυμίζει κάτι από το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη;
