Ο Σωκράτης Φάμελλος ανέβηκε στη ΔΕΘ με το θράσος ενός ανθρώπου που πιστεύει ότι η πολιτική είναι το ίδιο απλή με την προπαγάνδα στα social media. Η ομιλία του για την «Προοδευτική Ελλάδα» ήταν ένα τυπικό μείγμα κλισέ και υποσχέσεων που θα μπορούσαν να τυπωθούν σε μπροσούρες διαφημιστικής εταιρείας. Από την αρχή, ο Φάμελλος υποστήριξε ότι η κυβέρνηση «εξυπηρετεί ολιγοπώλια και καρτέλ», ενώ εκείνος θα φέρει την ευημερία στους πολίτες.Μόνο που δεν εξήγησε ποτέ πώς θα χρηματοδοτηθούν όλες αυτές οι «δωρεές» προς την κοινωνία.
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στις… «θαυματουργές» λύσεις για ΔΕΗ και Εθνική Τράπεζα. Η ΔΕΗ θα γίνει ξανά δημόσια, η Εθνική Τράπεζα θα ενισχυθεί από το κράτος για να υπάρξει «ανταγωνισμός προς όφελος των πολιτών». Αλήθεια, ποιος πληρώνει τη «δημόσια» ΔΕΗ και τη «δημόσια» τράπεζα; Φυσικά, οι ίδιοι οι πολίτες, ενώ το σχέδιο παρουσιάζεται σαν γενναιοδωρία χωρίς κόστος.
Στον χώρο της εργασίας, η ομιλία του Φάμελλου ήταν ένα πανηγύρι αντεργατικής νομοθεσίας – επαναφορά 13ου και 14ου μισθού, κατάργηση εισφορών, συλλογικές συμβάσεις. Όλα ακούγονται όμορφα σε αφηρημένες ομιλίες, αλλά κανείς δεν είπε πώς θα συνδυαστούν με ένα βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο. Το ίδιο και στη Δημόσια Υγεία και Παιδεία: διπλασιασμοί μισθών, προσλήψεις, κατάργηση Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Ένα κράμα ιδεαλισμού που παραβλέπει την πραγματικότητα της οικονομικής βιωσιμότητας.
Στο τέλος, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ για «προοδευτική Ελλάδα» μοιάζει περισσότερο με καταγραφή επιθυμιών παρά με σοβαρό σχέδιο πολιτικής. ΟΦάμελλος υπόσχεται τα πάντα σε όλους, αλλά απέφυγε επιμελώς να πει τι θα πληρώσουν οι πολίτες για αυτή τη γενναιοδωρία. Με άλλα λόγια, μια ομιλία που μοιάζει με παραμύθι για ενήλικες, γραμμένο με κυνικό στόχο: να εντυπωσιάσει χωρίς ποτέ να λογαριάσει την πραγματικότητα.
