Όσο ο Στέφανος Κασσελάκης παίρνει κεφάλια στην Κουμουνδούρου τόσο μεγαλώνει η αγωνία στη Χαριλάου Τρικούπη. Μοιάζει μεν οξύμωρο, αλλά είναι η πραγματικότητα, δεδομένου ότι η διαφαινόμενη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ φορτώνει με νέα βάρη τον Νίκο Ανδρουλάκη και τους συνεργάτες του.

Γράφει η Έρση Παπαδάκη

Φορτώνει, δηλαδή, με ευθύνες το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει αρκεστεί μάλλον στη λογική του «ώριμου φρούτου» για να ανακτήσει τα ηνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα πρέπει να εξηγήσει πρώτα απ’ όλα στον κόσμο του την αδυναμία του να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τις δραματικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον συνεχίσει να υστερεί στις δημοσκοπήσεις που θα δουν το επόμενο διάστημα το φως της δημοσιότητας.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ούτως ή άλλως ήδη ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κερδίζει τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ και δεν φαίνεται ικανό να μπορεί να «κλειδώσει» τη δεύτερη θέση στην πρόθεση ψήφου. Ακόμη και σε έρευνες όπου δείχνει τούτο πιθανό, περισσότερο συμβαίνει λόγω της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ παρά λόγω των επιδόσεων του ΠΑΣΟΚ.

Με άλλα λόγια, τέσσερις μήνες μετά τις εθνικές εκλογές και με τον ΣΥΡΙΖΑ να αποσυντίθεται, το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να έχει πιάσει «ταβάνι» και να μην μπορεί να δικαιώσει τις προσδοκίες που εξέφρασε από την επομένη της κάλπης του περασμένου Ιουνίου ο κ. Ανδρουλάκης για επαναφορά του «παλαιού» δικομματισμού και να αποτελέσει έτσι τον βασικό εναλλακτικό πόλο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία.

Διαρκές εκκρεμές

Οι λόγοι γι’ αυτό φαίνεται ότι είναι πολλοί. Κυρίως όμως η απουσία συγκεκριμένων θέσεων και το διαρκές εκκρεμές ανάμεσα στο μεταρρυθμιστικό κέντρο και τη λαϊκίστικη (κεντρο)αριστερά. Οι φωνές που ακούστηκαν το βράδυ του β´ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών από τον Γιώργο Παπανδρέου και άλλους περί μιας πιθανής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ για να αντιμετωπιστεί το «θηρίο» που λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης και κατ’ επέκταση η Νέα Δημοκρατία, αρχής γενομένης από τις ευρωεκλογές του προσεχούς Ιουνίου, είναι ενδεικτικές για τη σύγχυση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ.

Ζητείται στίγμα

Την οποία αντιμετωπίζει με απόλυτη αμηχανία ο κ. Ανδρουλάκης, αποφεύγοντας να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να δώσει το δικό του στίγμα. Εξακολουθεί να εκφράζει μια λαϊκίστικη αντιπολίτευση που κλείνει το μάτι στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ταυτόχρονα αρνείται τη συνεργασία μαζί του. Δεν καταφέρνει όμως γι’ αυτόν το λόγο να εμπνεύσει τους κεντρώους, μεταρρυθμιστές ψηφοφόρους, οι οποίοι εξακολουθούν να θέλγονται από τον κ. Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία – ασφαλώς, όχι άδικα.

Την ίδια στιγμή, πάντως, είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Ανδρουλάκης και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ακολουθούν μάλλον το παράδειγμα... Πολάκη και μιλούν διαρκώς για «σύστημα εξουσίας του Μαξίμου», το οποίο χρεώνουν προσωπικά στον κ. Μητσοτάκη, και καταφεύγουν έτσι σε προσωπικές επιθέσεις δίχως καθαρά πολιτικά επιχειρήματα.

Στην πρόσφατη ομιλία του στα Ιωάννινα, ο κ. Ανδρουλάκης προσδιόρισε τη συσπείρωση του κόσμου γύρω από το ΠΑΣΟΚ ως προσπάθεια να δημιουργηθεί «αντίπαλον δέος στο καθεστώς αλαζονείας και αναξιοκρατίας του κ. Μητσοτάκη» και υποσχέθηκε στο ακροατήριό του ότι «στόχος μας είναι στις επόμενες εκλογές να στείλουμε τη Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση».

Δηλαδή, στόχος του κ. Ανδρουλάκη είναι να γίνει... Τσίπρας στη θέση του Τσίπρα και το ΠΑΣΟΚ να γίνει... ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό το ερώτημα πλανάται ως φάντασμα πάνω από τη Χαριλάου Τρικούπη και θα κρίνει –δεδομένης της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ– το μέλλον του Κινήματος.

Καμία όρεξη για πανηγύρια

Δεν είναι τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να πανηγυρίσει τα αποτελέσματα του β´ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, καθώς από τη μία πλευρά είναι δεδομένο ότι ο Χάρης Δούκας στην Αθήνα δεν εξελέγη μόνο με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ, ενώ από την άλλη πλευρά ο Στέλιος Αγγελούδης στη Θεσσαλονίκη όχι μόνο στηρίχθηκε (και) από δυνάμεις εκτός Κεντροαριστεράς, αλλά επιπλέον ο ίδιος αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και παράλληλα η Χαριλάου Τρικούπη απέφυγε επιμελώς να του δώσει το επίσημο χρίσμα και να τον «χρωματίσει» πολιτικά. Το ίδιο ακριβώς συνέβη με τον Γιάννη Μώραλη στον Πειραιά –ο οποίος στηρίχθηκε και από τη Νέα Δημοκρατία– καθώς δήλωσε πως δεν υπήρξε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.