Το Νόμπελ Ειρήνης που απονεμήθηκε στην Κορίνα Μαρία Ματσάδο είναι ένα ηχηρό χαστούκι σε όσους περιφρονούν τη φιλελεύθερη δημοκρατία στη Βενεζουέλα και στον υπόλοιπο κόσμο. Μια απάντηση στα αριστερόστροφα και δεξιόστροφα λαϊκίστικα κινήματα που συγκαλύπτουν την ωμή βία του καθεστώτος Μαδούρο και υπό τον μανδύα του «νέου» πατριωτισμού υπονομεύουν τις προσπάθειες της κοινωνίας της Βενεζουέλας να προωθήσει μια δημοκρατική λύση.
Είναι, όμως, και μια απάντηση στους επαγγελματίες μεσάζοντες που αποκομίζουν ιδεολογικά και οικονομικά οφέλη, ώστε ο αριστερός δικτάτορας Μαδούρο να παραμείνει στην εξουσία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα λούζεται στο αίμα, μόνο και μόνο για να μπορούν αυτοί να επωφελούνται από αυτό.
Αντιδράσεις όπως αυτές του ιδρυτή των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, του πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας σοσιαλιστή Θαπατέρο, αλλά και των περισσότερων αριστερών κομμάτων στην Ευρώπη, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα (ξεχνιούνται οι στενές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τον τσαβισμό και του νεόκοπου «κεντρώου» Αλέξη Τσίπρα με τον Μαδούρο;), δείχνουν ακριβώς αυτό που φαίνεται: τη στήριξη ενός δικτατορικού καθεστώτος για ιδιοτελείς σκοπούς.
Το Νόμπελ Ειρήνης στην ηγέτιδα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης ξαναφέρνει στο προσκήνιο το δράμα ενός λαού που στενάζει υπό τον ζυγό μιας αριστερής δικτατορίας.
Το βραβείο στη Μαρία Κορίνα Ματσάδο δίνει νόημα στον δημοκρατικό αγώνα με τις πιο βασικές του έννοιες: την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
