Οι εικόνες που καταγράφονται το τελευταίο διάστημα στην Κρήτη δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού. Αυξανόμενες ροές παράνομων μεταναστών, άφιξη με πλοιάρια υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες και το κυριότερο: μια ανησυχία που μεγαλώνει μέσα στις τοπικές κοινωνίες, η οποία δεν μπορεί ούτε να φιμωθεί ούτε να γελοιοποιηθεί με όρους «ρατσισμού».

Είναι ώρα να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από λέξεις. Όπως και να βαφτίσουν αυτούς τους ανθρώπους κάποιοι, δεν πρόκειται για πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές. Πρόκειται για νέους άντρες στην πλειονότητά τους, που πληρώνουν αδρά τους διακινητές για να περάσουν στην Ευρώπη. Πρόκειται για παράνομους μετανάστες, που εντάσσονται σε μια ευρύτερη στρατηγική πίεσης από διεθνή κυκλώματα – με θύματα τους ίδιους και στόχο τις ανοιχτές κοινωνίες του ευρωπαϊκού Νότου.

Και ας είμαστε ξεκάθαροι: άλλο πρόσφυγας, άλλο παράνομος μετανάστης. Η πρώτη ιδιότητα φέρει διεθνή προστασία και νόμιμες διαδικασίες. Η δεύτερη φέρει ευθύνη, κίνδυνο και –κυρίως– ευρωπαϊκή υποχρέωση αποτροπής.

Απέναντι σε όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν αιφνιδιάστηκε. Δεν άφησε την Κρήτη στην τύχη της, όπως επιμένουν να διαδίδουν ορισμένοι κύκλοι της αντιπολίτευσης, που φαίνεται να προτιμούν την εργαλειοποίηση ενός προβλήματος παρά την επίλυσή του.

Η Νέα Δημοκρατία λειτουργεί με σχέδιο, με διεθνή συνεργασία και με σεβασμό στο εθνικό συμφέρον. Και αν κάποιοι ενοχλούνται επειδή δεν ανοίγουν τα σύνορα «για όλους και για όλα», ας μας εξηγήσουν το εξής: Πόσους χωρά η Κρήτη; Και ποιος αποφασίζει γι’ αυτό – ο λαός ή τα κυκλώματα;

Η πολιτική των «ανοικτών συνόρων» έχει δοκιμαστεί και απέτυχε παταγωδώς στην Ευρώπη. Η Ελλάδα, και ειδικά η Κρήτη, δεν πρόκειται να γίνει νέα Λαμπεντούζα, ούτε να σηκώσει το βάρος που άλλες χώρες αρνούνται να αναγνωρίσουν.

Αντιθέτως, εδώ υπάρχει κράτος. Υπάρχει πολιτική βούληση. Και υπάρχει και κοινωνία που δεν σιωπά. Γι’ αυτό και η διαφορά φαίνεται: η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν σκύβει το κεφάλι σε απειλές και εκβιασμούς, είτε αυτοί έρχονται από απέναντι, είτε μεταδίδονται από «εντός».

Η Κρήτη δεν θα γίνει πύλη ανομίας. Και όσοι ενοχλούνται, απλώς επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση πορεύεται σωστά.