Κάποτε λέγαμε πως το σχολείο σε μαθαίνει να λύνεις εξισώσεις, αλλά όχι πώς να πληρώνεις έναν λογαριασμό. Σε φορτώνει με θεωρίες, αλλά δεν σου δείχνει τι σημαίνει δάνειο, πληθωρισμός, αποταμίευση. Σήμερα, λοιπόν, αυτό αλλάζει: τα Οικονομικά μπαίνουν στη Γ΄ Γυμνασίου.
Κι είναι, αλήθεια, μια απόφαση που δεν μυρίζει «μεταρρύθμιση για το θεαθήναι», αλλά βγάζει νόημα. Γιατί η ζωή δεν περιμένει να γίνεις φοιτητής για να σε βάλει μπροστά σε διλήμματα. Τα βάζει από τα 16 σου: δουλειά, χαρτζιλίκι, επιλογές. Πώς να ξοδέψεις, πώς να αποταμιεύσεις, πώς να καταλάβεις αν μια «προσφορά» σε συμφέρει ή απλώς σε κοροϊδεύει.
Δεν είναι μάθημα «να γίνουμε όλοι οικονομολόγοι». Είναι μάθημα να σταθούμε στα πόδια μας με στοιχειώδη κατανόηση του κόσμου. Να μη μεγαλώνουμε νέα παιδιά που παθαίνουν κρίση πανικού μπροστά σε ένα έντυπο της εφορίας. Να μη φτιάχνουμε πολίτες που πιστεύουν ότι το χρήμα «πέφτει απ’ τον ουρανό» ή ότι τα δάνεια δεν έχουν τόκους.
Αυτό είναι το ανθρώπινο κέρδος. Ένα μάθημα που λέει στο παιδί: «Δεν σε προετοιμάζω μόνο για τις Πανελλήνιες, σε προετοιμάζω για τη ζωή».
Ναι, είναι εύκολο να πει κανείς «επιτέλους». Αλλά είναι και σωστό να πει «μπράβο». Γιατί, σε μια εποχή που συχνά χανόμαστε σε ανούσιες προσθήκες στο πρόγραμμα, εδώ έχουμε κάτι με αξία. Και αξίζει να στηριχθεί.
Η πολιτική διάσταση υπάρχει, φυσικά και η απόφαση ανήκει σε μια κυβέρνηση που τόλμησε να την πάρει. Αλλά το άρθρο αυτό δεν είναι για να μετρήσουμε πόντους. Είναι για να θυμηθούμε ότι η εκπαίδευση δεν είναι αφηρημένη ιδέα. Είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας που θέλουμε: συνειδητοποιημένοι πολίτες, έτοιμοι να επιλέγουν και όχι να παρασύρονται.
Και σ’ αυτό, τα «Οικονομικά» δεν είναι ένα ακόμα μάθημα. Είναι ίσως το πιο χρήσιμο μάθημα της ζωής.
