Με το που κέρδισε τις εκλογές το 2019 η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, κάποια εξωθεσμικά συστήματα και ρυπαρά δίκτυα αποφάσισαν, αμ’ έπος άμ’ έργον, να επιβάλλουν στην πολιτική και επιχειρηματική ζωή ένα νέο... φρούτο: τους «ρεπόρτερ-ερευνητές». Με καλά δουλεμένες, στοχευμένες και εμμονικές «έρευνες» για μέλη της κυβέρνησης κυρίως, και επιχειρηματίες που επέλεγαν τα «αφεντικά» τους, προσπάθησαν να κάνουν αφενός μπάχαλο το πολιτικό σύστημα και αφετέρου να «δολοφονήσουν» (μη αρεστούς και ενοχλητικούς) συγκεκριμένους χαρακτήρες.

Της Ιουλίας Σκούρτη

Το πρώτο για ένα διάστημα το κατάφεραν. Με στοχευμένα (και κατά παραγγελία;) δημοσιεύματα που χαρακτηρίζονταν από χυδαιότητα, εμπάθεια, μίσος, μπόλικη λάσπη και fake news, επιχείρησαν, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αυτά τα παρακρατικά και ρυπαρά δίκτυα (αντάμα με όσους... διακονούν την «ερευνητική δημοσιογραφία») να αποδομήσουν πρόσωπα και καταστάσεις. Ταυτόχρονα το «προϊόν» αυτής της βρόμικης μονοκαλλιέργειας εξήχθη, μέσω αμφιλεγόμενων και γραφικών προσώπων, και στο Ευρωκοινοβούλιο με σκοπό τη δυσφήμηση της χώρας. Τελικά, άνθρακες ο θησαυρός παρά τις κοπιώδεις προσπάθειες από τα «λαχανάκια» Βρυξελλών.

Για το δεύτερο, όμως, μια... χαρά τα κατάφεραν. Η δολοφονία χαρακτήρα ανθρώπων, που μάλλον ενοχλούσαν τα «αφεντικά» τους και τους χρηματοδότες τους, πέρασε σε άλλο επίπεδο με τους στρατευμένους και δόλιους «ερευνητές» της «δημοσιογραφίας». Σύμφωνα με πληροφορίες, εξέχον μέλος αυτής της ομάδας των «ερευνητών» έφτασε στο σημείο να ρωτάει βραδιάτικα ιδιοκτήτη μίνι μάρκετ στη γειτονιά «ερευνώμενου» από τον ίδιο τι προϊόντα αγοράζει κι αν πληρώνει με μετρητά ή κάρτα. Τέτοια κατάντια, τέτοια αθλιότητα.

Ετερο μέλος λέγεται πως για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν σε ανοιχτή επικοινωνία με πρώην πράκτορα ξένης μυστικής υπηρεσίας, από τον οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει κατά καιρούς προμηθευτεί αμφιβόλου ποιότητας και γνησιότητας «στοιχεία και έγγραφα» για να βλάψει πολιτικά στελέχη και επιχειρηματίες. Επειδή όμως οι φύλακες είχαν και έχουν γνώση, ο «δημοσιογράφος-ερευνητής» έμεινε με τις «φωτοτυπίες» και τα παραποιημένα στοιχεία στα χέρια, τα οποία του είχε παραδώσει (αφιλοκερδώς;) ο διαχρονικός φίλος του, ξένος πρώην πράκτορας. Τα έχουν αυτά, ενίοτε, οι τσαπατσούλικες, εμμονικές και μοχθηρές δουλίτσες.

Συμπέρασμα: καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, αλλά είναι ντροπή και αίσχος η δολοφονία χαρακτήρων. Κι εδώ είναι σοβαρές οι ευθύνες της Δικαιοσύνης, των δημοσιογραφικών σωματείων και των πολιτικών κομμάτων που δεν έχουν ασχοληθεί και αντιμετωπίσει με τη σοβαρότητα που απαιτείται με όσους έχουν κάνει «επάγγελμα» τη δολοφονία χαρακτήρων. Η διαφαινόμενη προσπάθεια επανεκκίνησης ενός νέου κύκλου δήθεν αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων –φαύλος όπως και ο προηγούμενος– δείχνει ότι τα ίδια κέντρα που απεργάζονταν μέσω στοχευμένων δημοσιευμάτων την εξόντωση προσώπων που γενικώς δυσκόλευαν τη δράση τους, επανέρχονται με στόχο να καθαρίσουν τελείως το τοπίο ώστε να δρουν ανενόχλητα και χωρίς τον φόβο επιστροφής όσων δεν κατάφεραν να εξοντώσουν στην πρώτη φάση του σχεδίου τους. Εχουν γνώση οι φύλακες;