Μια τρομοκρατική οργάνωση, η Χαμάς που στις 7 Οκτωβρίου του 2023 εισέβαλε στο Ισραήλ και έσφαξε εκατοντάδες συμμετέχοντες σε ένα φεστιβάλ. Είναι η ίδια τρομοκρατική οργάνωση που διοικεί τη Λωρίδα της Γάζας, μια περιοχή όπου έχουν να γίνουν εκλογές από το 2006. Και όμως οι… προοδευτικοί συμπολίτες της Αριστεράς έχουν βρει την ευκαιρία να εκφράσουν τον αντισημιτισμό τους σε όλο του το μέγεθος, διότι το Ισραήλ αντέδρασε.
Ύβρεις κατά των Ισραηλινών που φτάνουν σε σημείο προπηλακισμού ακόμη και των τουριστών που βρέθηκαν στη χώρα μας. Έχουν φτάσει στο σημείο ακόμη και σε επίσημες δηλώσεις να τους ταυτίζουν με τους ναζί με ό,τι αυτό συνεπάγεται για έναν λαό που απειλήθηκε με γενοκτονία από τον ναζισμό. Στο Διαδίκτυο, με την ανωνυμία που αυτό προσφέρει, βγάζουν όλο το μένος τους.
Το ίδιο και στους δρόμους με τις κατά συχνά διαστήματα διαμαρτυρίες τους που δεν σταματούν στο δίκαιο αίτημα να μπει ένα τέλος στην αιματοχυσία και τους θανάτους αμάχων, αλλά προβαίνουν σε ακραίες αναφορές. Φτάσανε στο σημείο να βγάζουν μέχρι και απαγορευτικά σε μαγαζιά για την είσοδο Ισραηλινών, να επιχειρείται η απαγόρευση διεξαγωγής εκδηλώσεων ακόμη και ελλιμενισμού κρουαζιερόπλοιων στα οποία επιβαίνουν Ισραηλινοί.
Ακόμη και με το θέμα της επίθεσης στο Ιράν, πήραν από την πρώτη στιγμή το μέρος των ακραίων ισλαμιστών που μέχρι πριν από λίγο καιρό τούς κατηγορούσαν για γυναικοκτονίες. Στην Αριστερά στηρίζουν όποιον είναι κατά του Ισραήλ, χώρας συμμάχου και στρατηγικού εταίρου της Ελλάδας, χωρίς να γνωρίζουν ή χωρίς να θέλουν να γνωρίζουν ή, στη χειρότερη περίπτωση, γνωρίζοντας τι πραγματικά συμβαίνει, κλείνοντας όμως τα μάτια μπροστά στην ανάγκη να κατηγορηθεί ακόμη και η ελληνική κυβέρνηση για τη σοβαρή στάση της απέναντι στα γεγονότα.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Γάζα, όπως και στο Ιράν, δεν υπάρχουν. Ο ρόλος της γυναίκας είναι αυτός που προβλέπεται για τους ακραίους ισλαμιστές. Οι ΛΟΑΤΚΙ απλά δεν υπάρχουν, γιατί αν υπάρξουν τότε η μοίρα τους είναι προδιαγεγραμμένη. Και θα πει κανείς καλά αυτά, αλλά είναι δυνατόν να σκοτώνονται άμαχοι; Σε αυτό είναι όλοι κάθετα αντίθετοι. Πρέπει όμως να γίνουν όλα γνωστά. Να μάθουμε όλοι τι συμβαίνει στη Γάζα και να δούμε και τη μεγάλη εικόνα αναφορικά με το Ιράν.
Διότι πέραν του πυρηνικού προγράμματος που κανείς δεν θέλει να αποκτήσει το Ιράν ένα πυρηνικό οπλοστάσιο –δείτε για παράδειγμα τη χρήση που κάνει με τους βαλλιστικούς υπερηχητικούς πυραύλους– υπάρχει και η εμπλοκή της Τεχεράνης στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου και η οποία δεν έχει διαψευστεί. Η στήριξή της άλλωστε προς τη Χαμάς είναι δεδομένη, όπως και η σχέση με τη Χεζμπολάχ. Στοιχεία που βρέθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις δείχνουν τη σχέση αυτή καθώς και το ότι η επίθεση που κατέληξε σε σφαγή ήταν γνωστή σε έναν στενό κύκλο αξιωματούχων της Τεχεράνης.
Δικαιολογούν αυτά τις επιθέσεις; Το ερώτημα είναι αν τελικά το Ισραήλ επιτίθεται ή αν αμύνεται. Διότι επί της ουσίας πρόκειται για άμυνα έναντι όλων αυτών που το επιβουλεύονται. Ο ρόλος της Τεχεράνης δεν είναι άγνωστος στα όσα έχουν γίνει στην Παλαιστίνη. Το πρόβλημα είναι πως στην Αριστερά αυτά δεν υπάρχουν. Υπάρχει ένας έντονος σε βάθος χρόνων αντισημιτισμός που για τον ΣΥΡΙΖΑ ξεχάστηκε μόνο όταν ήταν κυβέρνηση, κυριως μετά το πρώτο τραγικό εξάμηνο και αφού οι επαφές με το Ιράν για φθηνά… καύσιμα –όπως και με τη Βενεζουέλα για… εμπορικές σχέσεις και με τη Ρωσία για… ρούβλια– δεν είχαν προχωρήσει.
Σε ό,τι αφορά το Παλαιστινιακό όσοι κραυγάζουν στους δρόμους και ζητούν να υπάρξει η ελεύθερη Παλαιστίνη –λογικά υπό τη διοίκηση της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς και χωρίς εκλογές– επαναλαμβάνοντας το σύνθημα «από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα» ίσως ήταν καλό να διαβάσουν ιστορία και να κοιτάξουν κατάματα το πρόβλημα. Αλλά στην Αριστερά αυτό ήταν πάντα το πρόβλημα…
